Ο Ούγγρος ηγέτης Βίκτορ Όρμπαν έχει προκαλέσει πολλές φορές με τη στάση του και τις αιρετικές απόψεις ισχυρές αναταράξεις στα ανώτερα κλιμάκια των Βρυξελλών. Στο τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, τάχθηκε κατά της απόφασης για περαιτέρω δανειοδότηση ύψους ενενήντα δισ. ευρώ στην Ουκρανία και αρνήθηκε να βάλει την υπογραφή του μαζί με τους άλλους Ευρωπαίους εταίρους. Ο ίδιος έχει πολλές φορές χαρακτηριστεί ως «δούρειος ίππος» που με τη συμπεριφορά του απειλεί τη συνοχή της Ε.Ε, ενώ διατηρεί ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με τον Βλαντιμίρ Πούτιν.
Φυσικά αποτελεί έναν από καλύτερα παιδιά του προέδρου Τραμπ στην ευρωπαϊκή ήπειρο, με τον Αμερικανό πρόεδρο να εκφράζει πολλάκις δημόσια τον θαυμασμό του για τον «Βίκτωρ». Το 2026 κρίνεται ως μια χρονιά-κλειδί για τα μεγάλα γεωπολιτικά ζητήματα, όπως το ουκρανικό όπου θα δοκιμαστεί η ανθεκτικότητα των αμυνόμενων ξανά, αλλά και η ικανότητα των Ευρωπαίων να σχηματίσουν ένα αρραγές μέτωπο, καθώς τα δύσκολα είναι ακόμη μπροστά.
Η Ουγγαρία συνιστά μια χώρα-βαρόμετρο στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη, ενώ η στάση της όχι μόνο στο συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά και σε πλήθος άλλων προκαλεί προβληματισμό και ανησυχία για το επέκεινα. Το 2026 αποτελεί μια χρονιά-ορόσημο και για την ουγγρική εσωτερική πολιτική σκηνή, αφού τον Απρίλιο ή τον Μάιο θα διεξαχθούν οι εθνικές εκλογές στη χώρα, ίσως οι πιο σημαντικές εδώ και δεκαετίες. Ποια είναι όμως η σημερινή εικόνα στην τοπική κοινωνία; Υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο πολιτικής αλλαγής; Τι δείχνουν οι μετρήσεις στην ουγγρική πρωτεύουσα, στην πανέμορφη Βουδαπέστη;
Μετά από δεκαπέντε συναπτά έτη στην εξουσία, είναι φυσικό για τον Ούγγρο ηγέτη να έχει κουράσει ένα μεγάλο κομμάτι των πολιτών. Λόγω των λανθασμένων επιλογών του, οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις συνιστούν πλέον καθημερινότητα στη Βουδαπέστη. Αυτό αποτυπώνεται εξάλλου σε όλες τις μετρήσεις κοινής γνώμης των τελευταίων μηνών, με το κυβερνητικό κόμμα Fidesz να βρίσκεται σταθερά στη δεύτερη θέση. Ωστόσο, διατηρεί σταθερά υψηλά ποσοστά πάνω από 35%, γεγονός που καταδεικνύει την ανθεκτικότητα του κ. Όρμπαν, καθώς συμπληρώνει την τέταρτη τετραετία.
Στην αντίπερα όχθη, εναλλακτική πρόταση έρχεται από την κεντροδεξιά, με κεντρικό πρόσωπο τον Πέτερ Μάγιαρ, ένα μετριοπαθή ηγέτη που προσδοκά να λάβει το πράσινο φως από τους συμπατριώτες του για να προχωρήσει σε μία σειρά σοβαρών μεταρρυθμίσεων σε κρίσιμους τομείς, όπως η οικονομία, η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, η ελευθερία του τύπου, υπερασπίζοντας ταυτόχρονα το φιλοευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας του. Ο ίδιος και οι συνεργάτες του επενδύουν σε ένα αφήγημα με συγκεκριμένο προσανατολισμό, προτάσσοντας τη θέσπιση θητειών για τον εκάστοτε πρωθυπουργό της χώρας, μείωση των αποδοχών και των προνομίων για τους βουλευτές και τους πρώην πολιτικούς και περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη και σεβασμό απέναντι στους Ούγγρους φορολογούμενους. Στην περίπτωση, ωστόσο, που εκλεγεί, δεν πρόκειται να αλλάξει τη σκληρή μεταναστευτική πολιτική της Ουγγαρίας, η οποία σήμερα καταγράφει σχεδόν μηδενικές αιτήσεις ασύλου.
Το κόμμα του, Tisza προηγείται σε όλες τις μετρήσεις. Πριν μόλις λίγες εβδομάδες, το Poll of the Polls του έγκυρου Politico κατέγραφε διαφορά 10% (47% έναντι 37%).
Παρ’ όλα αυτά, ο Βίκτορ Όρμπαν έχει αποδειχθεί «σκληρό καρύδι» και δεν πρόκειται να τα παρατήσει εύκολα. Αντίθετα, τους τελευταίους μήνες θα εξαντλήσει κάθε περιθώριο για τη στήριξη των πιο αδύναμων, την περαιτέρω προστασία της οικογένειας, την υπεράσπιση της ουγγρικής εθνικής ταυτότητας. Η μάχη θα είναι σκληρή και αμφίρροπη μέχρι τη στιγμή που θα κλείσουν οι κάλπες…
