Ο Γιώργος Κωνσταντίνου, ο Δημήτρης Καλλιβωκάς, η Άννα Φόνσου, η Αιμιλία Υψηλάντη, ο Βασίλης Καΐλας, η Χλόη Λιάσκου, η Μπέτυ Λιβανού και ο Σωτήρης Τζεβελέκος, αγαπητοί πρωταγωνιστές της μεγάλης οθόνης με αξέχαστο έργο στη φιλμογραφία τους, ήταν παρόντες στη χθεσινοβραδινή συγκινητική εκδήλωση του 66ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης προς τιμήν των ηθοποιών του ελληνικού κινηματογράφου στη δεκαετία του ’60.
Τιμή στο ελληνικό σινεμά του ΄60
Η ιδέα της «υπόκλισης» στο παρελθόν της ακμής του ελληνικού εμπορικού κινηματογράφου, που εξακολουθεί να μυεί κινηματογραφικά διαφορετικές γενιές ελλήνων μέσα από τις τακτικές επαναπροβολές των ταινιών της εποχής εκείνης στην ελληνική τηλεόραση, γεννήθηκε στον κύκλο μιας παρέας που μοιράζονται ο Άκης Σακελλαρίου, επί του παρόντος πρόεδρος του Δ.Σ. του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ο συνάδελφος του ηθοποιός και καλός φίλος Ιεροκλής Μιχαηλίδης και ο Αργύρης Παυλίδης.
Οι Ιεροκλής Μιχαηλίδης και Άκης Σακελλαρίου στην τιμητική εκδήλωση του 66ου ΦΚΘ για τους πρωταγωνιστές του ελληνικού σινεμά του ΄60.
Και οι δύο ηθοποιοί βρέθηκαν χθες στη σκηνή της αίθουσας Παύλος Ζάννας του Ολύμπιον, για να παρουσιάσουν την εκδήλωση και να απονείμουν βραβεία στους ηθοποιούς που τους ενέπνευσαν, όπως και οι Σπύρος Παπαδόπουλος, Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Κάτια Γκουλιώνη και Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη εκπροσωπώντας τις νεότερες γενιές ηθοποιών.
Της τιμητικής βράβευσης των οκτώ πρωταγωνιστών, που παραβρέθηκαν στη σκηνή του Παύλου Ζάννα, προηγήθηκε ένα εξαιρετικό βίντεο-ντοκιμαντέρ διάρκειας 45 λεπτών, σε σκηνοθεσία Νίκου Πάστρα με τη δημοσιογραφική επιμέλεια της Στέλλας Χαραμή, που ένωσε ξανά στην οθόνη όλους τους προαναφερθέντες ηθοποιούς με αρκετούς ακόμα, όπως με τoν Γιάννη Βογιατζή, τη Μάρω Κοντού, την Ξένια Καλογεροπούλου, την Μπέτυ Αρβανίτη, την Ελένη Ανουσάκη, την Αλεξάνδρα Λαδικού, την Καίτη Ιμπροχώρη, τον Γιώργο Πάντζα, τον Στέφανο Ληναίο και την Έλλη Φωτίου αλλά και την Άννα Κυριακού που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή.
Η βράβευση των ελλήνων ηθοποιών στο 66ο ΦΚΘ. @Motion Team
Όλοι κατέθεσαν ένα κομμάτι της ιστορία τους στον ελληνικό κινηματογράφο, από την προετοιμασία στα καμαρίνια μέχρι το πλατό, όπως το έζησαν, το ένιωσαν και το βιώνουν ακόμα ως επαγγελματίες ηθοποιοί. Μακριά από τα κλισέ της νοσταλγίας του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, τους διχασμούς του παρελθόντος ανάμεσα στο εμπορικό σινεμά των 60s και τον νέο ελληνικό κινηματογράφο και σε σύμπνοια με το σήμερα της σύγχρονης ελληνικής κινηματογραφικής δημιουργίας.
Σωτήρης Τζεβελέκος
Με την ολοκλήρωση της προβολής ακολούθησε η απονομή τον τιμητικών βραβείων, με τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο να κάνει την πρώτη απονομή στον Θεσσαλονικιό ηθοποιό Σωτήρη Τζεβελέκο, ο οποίος είχε συμμετάσχει στο 33ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ως συμπρωταγωνιστής του Νίκου Ξανθόπουλου στην ταινία Η εκδίκηση του καβαλάρη του Ερρίκου Θαλασσινού. «Είστε η αιτία που πολλοί από εμάς θελήσαμε να γίνουμε ηθοποιοί. Είστε μια οικογένεια για μας, σας θαυμάζαμε περιμένοντας την στιγμή που θα δούμε τις ταινίες σας» ανέφερε συγκινημένος ο κ. Χαραλαμπόπουλος, ενώ με τη σειρά του ο κ. Τζεβελέκος δήλωσε: «Έχω δάκρυα χαράς, και έτσι πρέπει να τα χαρείτε και εσείς. Είναι μεγάλη τιμή για μένα. Οι σπουδαίοι πάντα προχωρούν και είναι εκείνοι που αντέχουν στον χρόνο».
Σωτήρης Τζεβελέκος, Χλόη Λιάσκου, Άννα Φόνσου και Αιμιλία Υψηλάντη @Motion Team
Χλόη Λιάσκου
Η Χλόη Λιάσκου ξεκίνησε την πορεία της στο σινεμά παίρνοντας άδεια από το σχολείο για να πηγαίνει στα κινηματογραφικά γυρίσματα. Αποτέλεσε προσωπική ανακάλυψη του Νίκου Κούνδουρου, στον οποίο οφείλει και καλλιτεχνικό της όνομα, Χλόη. Τελικά, έμελλε στην εφηβεία της να μπει στην οικογένεια του Φίνου με την ταινία Νόμος 4000. Το βραβείο τής απένειμε η ηθοποιός Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη, με τη σπουδαία ηθοποιό να δηλώνει: «Μπορεί να μεγαλώσαμε, αλλά μέσα μας μένουμε πάντα παιδιά».
Βασίλης Καϊλας
Στον Βασίλη Καΐλα, ηθοποιό που κυριολεκτικά μεγάλωσε και ενηλικιώθηκε στο ελληνικό σινεμά, με την πρώτη του εμφάνιση στο πλευρό των Χορν και Λαμπέτη και υπό την καθοδήγηση του Μιχάλη Κακογιάννη σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών, απένειμε επίσης το βραβείο η Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη. Η οθόνη υπήρξε το δεύτερο σπίτι του, με αποκορύφωμα τη μεγαλύτερη προσωπική επιτυχία του ως «λουστράκος» στην ομώνυμη ταινία της πρώτης Ελληνίδας σκηνοθέτριας Μαρίας Πλυτά.«Είναι μεγάλη τιμή να είμαι σήμερα ανάμεσα σε ανθρώπους που πρόσφεραν τόσα πολλά στον ελληνικό κινηματογράφο. Εύχομαι στις επόμενες βραβεύσεις να υπάρχουν άνθρωποι που τίμησαν και τιμούν τον ελληνικό κινηματογράφο και όχι κατασκευάσματα της τεχνητής νοημοσύνης» σημείωσε από την πλευρά του ο κ. Καΐλας.
Δημήτρης Καλλιβωκάς
Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης παρουσίασε στη συνέχεια το βραβείο στον σπουδαίο ηθοποιό Δημήτρη Καλλιβωκά. Γνήσια κωμική φλέβα και σπουδαίος καρατερίστας, ο Δημήτρης Καλλιβωκάς φρόντισε να αφήσει ένα δυνατό στίγμα χάρη στο κέφι, την ερμηνευτική ανοιχτωσιά του, τον τρόπο που αναδείκνυε τη δύναμη της ατάκας. Με συγκίνηση δέχτηκε το βραβείο, αναφέροντας πως για χρόνια ασχολήθηκε μόνο με το θέατρο προτού αρχίσει να δουλεύει στο σινεμά, κρυφά από τους σκηνοθέτες των θεατρικών του παραστάσεων.
Άννα Φόνσου
Η Κάτια Γκουλιώνη μίλησε με ιδιαίτερη συγκίνηση για τη σπουδαία ηθοποιό Άννα Φόνσου, στην οποία απένειμε το βραβείο: «Ένας άνθρωπος που αφιέρωσε τη ζωή του στην τέχνη και δεν περιορίστηκε απλώς στην εικόνα. Η φωνή και το βλέμμα σας μιλούσαν κατευθείαν στην ψυχή. Ήταν η καρδιά σε κάθε ρόλο» ανέφερε, αναδεικνύοντας επιπλέον το έργο της εκτός σκηνής και την πρωτοβουλία που ανέλαβε για το «Σπίτι του Ηθοποιού», που λειτουργεί ως ασπίδα αξιοπρέπειας για συναδέλφους που περνούν δύσκολα. Η κ. Φόνσου ευχαρίστησε για την τιμή και είπε, μεταξύ άλλων, ότι χαίρεται πολύ όταν οι άνθρωποι την σταματούν στο δρόμο, της εκφράζουν την αγάπη τους, της λένε ότι τη βρίσκουν όμορφη.
Αιμιλία Υψηλάντη
Στην Αιμιλία Υψηλάντη, η οποία είχε συνεργαστεί τόσο με θρυλικούς κωμικούς όσο και με σπουδαίους δημιουργούς, όπως ο Τάκης Κανελλόπουλος, το βραβείο απένειμε ο Άκης Σακελλαρίου: «Είναι ιδιαίτερη η αγάπη που τρέφουμε για τη ζεστή και τρυφερή φωνή σου» δήλωσε ο πρόεδρος του ΔΣ του Φεστιβάλ. Παίρνοντας τον λόγο, η Αιμιλία Υψηλάντη αναφέρθηκε στην κρίση που πέρασε ο κινηματογράφος με την άνθηση της τηλεόρασης και τόνισε: «Πιστεύω ότι είναι καίριας σημασίας αυτή η βραδιά. Όχι για τις βραβεύσεις, αλλά γιατί έρχεται να επουλώσει αυτή την πληγή που βιώσαμε στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Είναι πολύ σημαντικό ότι 50 χρόνια μετά έρχεστε να επουλώσετε αυτή την πληγή».
Μπέτυ Λιβανού
Η Μπέτυ Λιβανού ξεκίνησε στη Finos Film και στην πορεία πρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, συνεργαζόμενη με τους σπουδαιότερους εκπροσώπους του (Νίκος Παναγιωτόπουλος, Γιώργος Τσεμπερόπουλος, Γιώργος Πανουσόπουλος), χτίζοντας μια πλούσια καριέρα. Το βραβείο της παρουσίασε ο κ. Σακελλαρίου. Η ίδια δήλωσε ότι αισθάνεται μεγάλη τιμή για αυτή την αναγνώριση: «Φέτος κλείνω 55 χρόνια στο σινεμά, αλλά νιώθω πως όλα έγιναν χθες. Νιώθω τιμή, όμως θα ήθελα να αφιερώσω αυτό το βραβείο στον Γιώργο Πανουσόπουλο».
Γιώργος Κωνσταντίνου
Παίρνοντας τον λόγο για να παρουσιάσει το τιμητικό βραβείο στον Γιώργο Κωνσταντίνου, ο ηθοποιός Σπύρος Παπαδόπουλος έπλεξε το εγκώμιο του εξαιρετικού Έλληνα κωμικού, λέγοντας: «Του οφείλω πάρα πολλά. Μου φέρθηκε πραγματικά σαν πατέρας».
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου με το βραβείο για τη συνολική προσφορά του στον κινηματογράφο και στον ελληνικό πολιτισμό. @Motion Team
Προνόμιο μεγάλο που έχουμε ακόμα κοντά μας τα ξεχωριστά ταλέντα προηγούμενων δεκατιών. Η τιμή αυτή άργησε και έπρεπε να πραγματοποιηθεί (την ευθύνη της συνδιοργάνωσης της βραδιάς είχε η Finos Film με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης) ανανεώνοντας τον διάλογο του χθες με το σήμερα.
Ο ευχαριστήριος λόγος του Γιώργου Κωνσταντίνου τη στιγμή της βράβευσής του είναι ενδεικτικός: «Από μία χρονολογία και μετά είχα πληγωθεί από τον ελληνικό κινηματογράφο κι αυτό διότι τον καιρό εκείνο ήταν οι ρόλοι με συνέπεια ο θεατής που ήξερε ότι ο Βέγγος θα τρέχει και ότι ο Χατζηχρήστος θα μιλάει βλάχικα, πήγαιναν για να παρακολουθήσουν συγκεκριμένες ταινίες.
Εγώ έπαιζα από τη μία ταινία στην άλλη διαφορετικά – από το Καλωσήρθε το Δολάριο στο Γάμος αλά Ελληνικά και από το Η δε Γυνή να Φοβήται τον Άνδρα στο Ξύπνα Βασίλη. Όταν μου πρότεινε κάποια στιγμή ο Κώστας Βουτσάς να τυποποιηθώ, είπα αν το κάνω αυτό, καλύτερα να αφήσω αυτή τη δουλειά. Είχε δίκιο όμως, μετά από 15 ταινίες σταμάτησαν να με παίρνουν, γιατί οι αιθουσάρχες που έδιναν προκαταβολή στον παραγωγό στο ξεκίνημα μιας ταινίας, δεν ήθελαν το όνομα Κωνσταντίνου.
Δεν θέλω να συγκρίνω τον εαυτό μου ούτε με τον Βαν Γκογκ ούτε με άλλους μεγάλους ζωγράφους, λέγοντας ότι με τα χρόνια αναγνωρίστηκαν αυτές οι ταινίες που γύρισα και παίζονται κάθε βδομάδα, αλλά ευτυχώς παραμένω εν ζωή, για να δω ότι τώρα ουσιαστικά δικαιώθηκα, ενώ οι ζωγράφοι χάθηκαν πια. Διακρίνω σήμερα ότι αυτές οι ταινίες ήταν μία και μία και ήταν οι καλύτερες που μπορούσα να κάνω με τους καλύτερους σκηνοθέτες, που ήταν 30 χρονών τότε. Μου έδωσαν τους ρόλους στις κινηματογραφικές μεταφορές θεατρικών έργων που είχαν παίξει άλλοι ηθοποιοί στο θέατρο, όπως ήταν ο Ηλιόπουλος, ο Φωτόπουλος και ο Λογοθετίδης. Πραγματικά ότι έκανα στον κινηματογράφο με δικαίωσε τώρα που ο κόσμος είδε διαφορετικά τα πράγματα. Μου λένε, τι κέρδισες από όλα αυτά; Το μόνο κέρδος ήταν η αγάπη του κόσμου. Αυτή έμεινε τώρα, τα άλλα τα φάγαμε όλα.»
