Πολλοί θαυμάζουν τους τεχνοκράτες και όσους καταφέρνουν να κάνουν δύο και τρεις δουλειές μαζί, αλλά εγώ δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία. Οι δικοί μου σούπερ ήρωες είναι όσοι κατάφεραν να εγκαταλείψουν την ξέφρενη επαγγελματική τους πορεία, να πάρουν στροφή και να ασχοληθούν με κάτι που τους φέρνει πιο κοντά στον εαυτό τους και στην πραγματική ζωή.
Αδιαμφισβήτητα, το κίνημα του αποκαλούμενου «slow living» κάνει την καρδιά μου να χτυπά πιο έντονα, γι’ αυτό και μου αρέσει πολύ η ιστορία του Χρήστου Αθανασιάδη, που έφυγε από την πόλη όταν κατάλαβε ότι οι ρυθμοί της τσάκιζαν το σώμα και την ψυχολογία του.
Η γενναία του απόδραση, βέβαια, δεν έγινε προτού βρει το σωστό, για τα μέτρα του, προορισμό, έναν τόπο που ανακάλυψε τυχαία, ως περιπατητής, στη μέση ενός φαραγγιού, δίπλα από ένα ακμάζον δάσος.
O Χρήστος Αθανασιάδης
Εκεί αποφάσισε να διεκδικήσει και τελικά να αποκτήσει τη γη που χρειαζόταν, όχι μόνο για να φτιάξει το δικό του καταφύγιο, αλλά και για να δημιουργήσει μαζί με το φίλο του Δημήτρη Παναγόπουλο και την πολύτιμη βοήθεια της Άρτεμης Κοκκίνου ένα μικρό χωριό όπου θα δραπετεύει όποιος νιώθει την ανάγκη να αναπνεύσει πιο ελεύθερα και να βρει τις χαμένες του ισορροπίες.
Το project του πήρε χρόνια να υλοποιηθεί, αλλά πλέον το Montanema Handmade Village που ακολουθεί τις αρχές της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής μαζί με τις εμπειρίες που προσφέρει αποτελεί ένα υπέροχο δείγμα για το πώς μπορούμε να ζούμε εναρμονισμένοι με το περιβάλλον κάνοντας τη βιωσιμότητα τρόπο ζωής.
Ανακαλύπτοντας το αληθινό φαγητό
Σε ένα τέτοιο χωριό, όπου οι επισκέπτες απολαμβάνουν τους ήχους, τα χρώματα και το πολυδιάστατο άρωμα της φύσης, θα ήταν αδύνατον να μη μελετηθεί με ιδιαίτερη προσοχή το φαγητό.
Από τον πρώτο καιρό, ο Χρήστος γύριζε στα χωριά της περιοχής και συνέλεγε συνταγές παραδοσιακές, βασισμένες στα προϊόντα που παράγει η γη.
Αυθεντικά φαγητά, με κύρια χαρακτηριστικά τους την απλότητα στην τεχνική και την εποχικότητα. Σκοπός του ήταν να δημιουργούνται τέσσερα διαφορετικά μενού το χρόνο, τα οποία θα ακολουθούν τις εναλλαγές των εποχών και θα εκμεταλλεύονται όλα όσα παράγει η φύση.
Και έτσι έγινε. Το καλοκαίρι που τα μποστάνια ακμάζουν, το βάρος στην κουζίνα πέφτει στα λαχανικά, ενώ το χειμώνα που η γη ησυχάζει υπάρχουν περισσότερες επιλογές με κρέας.
Η κουζίνα όπως παλιά
Για να καταφέρει όσα είχε στο μυαλό του, παράλληλα με τις οικοδομικές εργασίες που ζωντάνευαν τα σπίτια του χωριού, ο Χρήστος ξεκίνησε να δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις.
Έτσι, φτιάχτηκαν μποστάνια όπου εφαρμόζονται βιολογικές καλλιέργειες και στήθηκε μια φάρμα με ζώα για να μπορέσει κάποια στιγμή να είναι το χωριό αύταρκες σε τρόφιμα.
Επίσης, έβαλε αμπέλια για το κρασί και το τσίπουρο και έψαξε να βρει όλους τους ντόπιους παραγωγούς για να μπορεί ανά πάσα στιγμή να προμηθεύεται ό,τι χρειάζεται, χωρίς αυτό να έρχεται από μακριά.
Για τη λειτουργία της κουζίνας του, στήθηκαν τρεις ικανοί ξυλόφουρνοι που χαρίζουν στο φαγητό τη γεύση που είχε στο μυαλό του και από τους οποίους βγαίνει καθημερινά φρέσκο ψωμί, ενώ για τα τυριά και τα αλλαντικά που ήθελε αναζήτησε ντόπιες μονάδες παραγωγής.
Με λίγα λόγια, ο Χρήστος κατάφερε να προσφέρει στους επισκέπτες όχι μόνο την απόλαυση μιας όμορφης διαμονής, προσεγμένης στη λεπτομέρεια, αλλά και την εμπειρία γευμάτων που σε ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο και έχουν το πλεονέκτημα ότι σέβονται απόλυτα τη φύση και συνηγορούν στην απόκτηση μιας πιο υγιεινής διατροφής και πιο φιλοσοφημένης κουλτούρας.
Τροφοσυλλογή και μαγειρέματα στη φωτιά
Εκτός από τις καλλιέργειες του χωριού, η γύρω φύση παρέχει γενναιόδωρα τα δώρα της. Καρποί από τα δέντρα, άγρια μανιτάρια, χόρτα και ρίζες, όλα στη διάθεση εκείνων που αγαπούν να μαγειρεύουν με αγάπη και έχουν τη διάθεση να το μοιράζονται.
Μάλιστα, η ομάδα του χωριού, οργανώνει τροφοσυλλογές, ανάλογα πάντα με την εποχή, προσφέροντας στον επισκέπτη μια μοναδική εμπειρία και φέρνοντάς τον σε ουσιαστική επαφή με τη φύση.
Σε ειδικά προσαρμοσμένους εξωτερικούς χώρους γίνονται μαγειρέματα στη φωτιά, όπου μπορούν να συμμετέχουν όλοι και να απολαύσουν τη μαγική τους γεύση. Δεν λείπουν φυσικά και οι ανάλογοι εσωτερικοί χώροι για ψήσιμο ή κάπνισμα που αξιοποιούνται τους χειμερινούς μήνες. Το ίδιο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι οινικές βραδιές με φαγητό που οργανώνονται στο κελάρι.
Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι το χωριό του Χρήστου αποτελεί μια ωδή σε όλα εκείνα που μπορούν να μας κάνουν πιο συνειδητοποιημένους ανθρώπους αλλά και πιο χορτάτους σε αληθινή τροφή.
Το βραστό που σε τονώνει από μέσα, τα μελωμένα όσπρια, οι πίτες που κάνουν το σπίτι να μοσχοβολά στοργή, ο τραχανάς που σε βαστάει και σε χαλαρώνει, το κρέας που λιώνει στο στόμα και το ζυμωτό ψωμί που έρχεται να συμπληρώσει κάθε γεύμα έχουν τον τρόπο να επικοινωνήσουν τις αξίες της πιο αργής και όμορφης ζωής, εκείνης που χαίρεσαι κάθε στιγμή της και όπου καθετί έχει τη δική του βαρύτητα και ουσία.
Χορτόπιτα Αγράφων
Χρόνος προετοιμασίας: 40’
Χρόνος ψησίματος: 60’
Βαθμός δυσκολίας: *
Υλικά για 12 μερίιδες
- 4 χωριάτικα φύλλα
- 1½ κιλό σπανάκι
- 500 γρ. σέσκουλο
- 300 γρ. τσουκνίδα
- 2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
- 1 πράσο ψιλοκομμένο
- 300-400 γρ. φέτα θρυμματισμένη
- 150 γρ. ε.π. ελαιόλαδο
- Αλάτι, πιπέρι
Εκτέλεση
- Καθαρίζουμε και πλένουμε πολύ καλά τα χόρτα. Τα στραγγίζουμε και τα ψιλοκόβουμε. Τα μεταφέρουμε σε μια μπασίνα μαζί με το πράσο και το κρεμμυδάκι, τα πασπαλίζουμε με αλάτι και πιπέρι και τα αφήνουμε να μαριναριστούν και να αποβάλουν τα υγρά τους.
- Στη συνέχεια, αφαιρούμε το νερό που έχουν βγάλει στην μπασίνα και προσθέτουμε στο μείγμα τη φέτα και το ελαιόλαδο. Ανακατεύουμε να μοιραστούν ομοιόμορφα τα υλικά.
- Λαδώνουμε ένα στρογγυλό ταψί και απλώνουμε μέσα τα μισά χωριάτικα φύλλα λαδωμένα μεταξύ τους. Απλώνουμε από πάνω τη γέμιση και κλείνουμε την πίτα με τα υπόλοιπα φύλλα, λαδωμένα μεταξύ τους. Εναλλακτικά, ανοίγουμε τα φύλλα και φτιάχνουμε ατομικές στριφτές πίτες.
- Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στις αντιστάσεις, στους 180°C, για μία ώρα περίπου, μέχρι να ροδίσει όμορφα η επιφάνεια.
Αρνάκι με πατάτες
Χρόνος προετοιμασίας: 30’
Χρόνος ψησίματος: 2½ ώρες
Βαθμός δυσκολίας: *
Υλικά για 4-6 μερίδες
- 1½ κιλό αρνάκι
- 2 κιλά πατάτες
- Αλάτι, πιπέρι
- Ρίγανη
- 2-3 κλωναράκια φρέσκο δεντρολίβανο
- 2 κ.σ. μουστάρδα
- Ε.π. ελαιόλαδο
- Χυμό από 1-2 λεμόνια
- Χυμό από 1 πορτοκάλι
Εκτέλεση
- Πλένουμε καλά το κρέας και το αφήνουμε σε σουρωτήρι να στραγγίσει. Καθαρίζουμε και κόβουμε τις πατάτες κυδωνάτες.
- Στρώνουμε τις πατάτες στο ταψί και ακουμπάμε από πάνω το κρέας. Πασπαλίζουμε με αλάτι, πιπέρι και ρίγανη.
- Αναμειγνύουμε καλά σε ένα μπολ το χυμό (λεμονιού και πορτοκαλιού), τη μουστάρδα και ελαιόλαδο. Περιχύνουμε με το ντρέσινγκ το κρέας και τις πατάτες, ανακατεύοντας να καρυκευτούν καλά.
- Τέλος, προσθέτουμε το δεντρολίβανο, σκεπάζουμε το ταψί και ψήνουμε το φαγητό στον ξυλόφουρνο, σε χαμηλή φωτιά για 2-2½ ώρες. Ανά διαστήματα, ελέγχουμε τα υγρά του ταψιού και συμπληρώνουμε, αν χρειάζεται, λίγο ζεστό νερό ή ζωμό.
Αγριογούρουνο
Χρόνος προετοιμασίας: 15’
Χρόνος αναμονής: 12 ώρες
Χρόνος μαγειρέματος: 2½ ώρες
Βαθμός δυσκολίας: *
Υλικά για 6 μερίδες
- 1½ κιλό κρέας αγριογούρουνου, σπάλα ή λαιμό ( ή και τα δύο) σε μερίδες
- 20 αποξηραμένα απύρηνα δαμάσκηνα
- 20 αποξηραμένα απύρηνα βερίκοκα
- 4-5 κρεμμύδια
- 5-6 φύλλα δάφνης
- Λίγους κόκκους πιπεριού
- Αλάτι, πιπέρι
- Ρίγανη
- 250 ml κόκκινο κρασί
- 150 γρ. ξίδι
- Ε.π. ελαιόλαδο
Εκτέλεση
- Πλένουμε καλά το κρέας. Ανακατεύουμε σε μια μπασίνα το ξίδι, το κόκκινο κρασί, τη δάφνη και τους κόκκους πιπεριού και βυθίζουμε στο μείγμα τις μερίδες του αγριογούρουνου. Το αφήνουμε να μαριναριστεί για 12 ώρες.
- Στη συνέχεια, ζεσταίνουμε σε μια κατσαρόλα ελαιόλαδο και σοτάρουμε το κρεμμύδι μέχρι να μελώσει. Προσθέτουμε το κρέας και το θωρακίζουμε, να ροδίσει. Σβήνουμε με το ζωμό της μαρινάδας, χαμηλώνουμε τη φωτιά και το αφήνουμε να σιγοβράζει για 2 ώρες, ξαφρίζοντας όποτε χρειάζεται.
- Όταν γίνει το αγριογούρουνο, ρίχνουμε στην κατσαρόλα τα δαμάσκηνα και τα βερίκοκα και αφήνουμε το φαγητό στη φωτιά μέχρι να δέσει και να μελώσει η σάλτσα του.
