Μια από τις μεγαλύτερες μορφές του ελληνικού ποδοσφαίρου ο Κώστας Λινοξυλάκης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών. Ο παλαίμαχος άσος του Παναθηναϊκού αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα υγείας και τον Αύγουστο νοσηλεύτηκε στο ΓΝΑ, με την οικογένειά του να κάνει έκκληση για αίμα, καθώς η ανάγκη ήταν μεγάλη και δεν υπήρχε επάρκεια.
Ο κορυφαίος κεντρικός αμυντικός γεννήθηκε στις 5 Μαρτίου του 1933 στο Άνω Μέρος Ρεθύμνου.
Ξεκίνησε την καριέρα του από τον Αστέρα Αθηνών, ενώ στη συνέχεια αγωνίστηκε για 13 χρόνια στον Παναθηναϊκό, από το 1950 έως το 1963. Συμμετείχε σε 101 αγώνες πρωταθλήματος με τους «πράσινους», σκοράροντας 7 τέρματα στο Πρωτάθλημα και 5 στο Κύπελλο. Αγωνίστηκε και σε 5 ευρωπαϊκά παιχνίδια. Κέρδισε 4 πρωταθλήματα, τα έτη 1953, 1960, 1961, 1962 και ένα κύπελλο το 1955.
Το ντεμπούτο του με την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 1950, όταν επιλέχθηκε από τον τότε εκλέκτορα της Εθνικής Κώστα Νεγρεπόντη να συμμετάσχει στον εντός έδρας αγώνα εναντίον της Β’ ομάδας της Γαλλίας, στο πλαίσιο του Κυπέλλου Φιλίας Ανατολικής Μεσογείου, που διεξήχθη στο Γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Συνολικά με τη γαλανόλευκη φανέλα αγωνίστηκε σε 28 αγώνες σκοράροντας μια φορά.
Το 1956 συμμετείχε στην ταινία «Οι άσοι του γηπέδου» (γνωστή και ως “Κυριακάτικοι Ήρωες”), στο πλευρό σημαντικών ποδοσφαιριστών της εποχής, όπως ο Ανδρέας Μουράτης, ο Λάκης Πετρόπουλος, ο Στάθης Μανταλόζης, ο Κώστας Πούλης και άλλοι.
Δήλωση Γ.Ανδριανού για το θάνατο του Κώστα Λινοξυλάκη
Ο υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Γιάννης Ανδριανός, με δήλωση που έκανε, έστειλε τα δικά του συλλυπητήρια για το θάνατο του παλαίμαχου διεθνούς ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού, Κώστα Λινοξυλάκη.
Αναλυτικά:
«Ο Κώστας Λινοξυλάκης, τον οποίο είχα την τύχη να γνωρίζω προσωπικά και να συνεργαστώ μαζί του στον Δήμο Αθηναίων, υπήρξε μια από τις εμβληματικές προσωπικότητες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αντιπροσώπευε μια διαφορετική ποδοσφαιρική εποχή με πολλές και μεγάλες αντικειμενικές δυσκολίες, αλλά ταυτόχρονα με μια πολύ διαφορετική αντίληψη για την άμιλλα και τον συναγωνισμό.
Αυτή την διαφορετική αντίληψη για το ποδόσφαιρο, που μάθαμε από διηγήσεις των πατεράδων και των παππούδων μας, είναι χρέος όλων μας απέναντι στην ιστορία και την προσφορά εκείνων των ηρωικών σκαπανέων του ποδοσφαίρου μας να την επαναφέρουμε στο προσκήνιο.
Στους οικείους του εκλιπόντος και στην αθλητική οικογένεια εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια».
