Μια ουσιαστική αντιπαράθεση, χωρίς κραυγές και συνθήματα, χωρίς δημαγωγικές εκρήξεις για να τονωθεί η κομματική πελατεία, χωρίς υπεκφυγές, αλλά με διάθεση συνεννόησης και σύνθεσης. Ακόμα και στις πιο προκλητικές ερωτήσεις, ακόμα και για θέματα ταμπού, οι υποψήφιοι δεν απέφυγαν να απαντήσουν και να πάρουν σαφή θέση.
Ήταν μια συζήτηση ουσίας με επιχειρήματα, θέσεις και κυρίως χωρίς καμιά διάθεση υποτίμησης και αποδόμησης των αντιπάλων. Μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί κανείς με αρκετές από τις απόψεις που ακούστηκαν, όμως δεν μπορεί να παραγνωρίσει ότι υπήρχε και γνώση των προβλημάτων αλλά και μια κοινή αγωνία για το παρόν και το μέλλον της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Μια παρόμοια συζήτηση δυστυχώς είναι εξαιρετικά δύσκολο, για να μην πούμε απίθανο, να παρακολουθήσουμε ανάμεσα στους δικούς μας πολιτικούς αρχηγούς. Όταν κυριαρχεί η καχυποψία, οι βαρύτατες αλληλοκατηγορίες,οι γενικόλογες διακηρύξεις, όταν η αντιπαράθεση έχει ταυτιστεί με τηλεοπτικές κοκορομαχίες και επικοινωνιακές τακτικές, τα επιχειρήματα, η διάθεση συνεννόησης πάνε περίπατο.
ΤΟ ΒΗΜΑ
