Τις νύχτες, που ακολουθούν τους αγώνες, αισθάνεται να του «τρυπούν» τους αχίλλειους τένοντες με καρφιά. Δεν είναι, όμως, εφιάλτης, αλλά πραγματικότητα. Το επόμενο πρωί, κάνει δύο-τρία βήματα και ψάχνει κάπου να ακουμπήσει. Αδυνατεί να σηκωθεί όταν ο 3,5 ετών γιος του, που είναι όλη μέρα με μια μπάλα, τον εκλιπαρεί για μερικά σουτάκια και αναγκάζεται να του πασάρει καθιστός.
Και μετά αρχίζει τις εντατικές θεραπείες, ώσπου να έλθει η ώρα για την προπόνηση στο ΟΑΚΑ ή τον αγώνα ή το αεροπορικό ταξίδι, που τον σκοτώνει ακόμη περισσότερο. Οπως είπε και ο προπονητής του στον Παναθηναϊκό, κ. Αργύρης Πεδουλάκης, «ο Ρόκο ζει έναν Γολγοθά»…
Μετά την παρ’ ολίγον ρήξη και των δύο αχιλλείων τενόντων στο Ευρωμπάσκετ 2013 της Σλοβενίας, η καθημερινότητα του Ρόκο-Λένι Ούκιτς έχει αλλάξει δραματικά. Οι κινήσεις του εκτελούνται με κόπο, οι προπονήσεις σε φουλ ρυθμό έχουν ελαχιστοποιηθεί, αλλά στους αγώνες και ειδικά στα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ο 29χρονος κροάτης γκαρντ μεταμορφώνεται σε… MVP! Ασχέτως, αν χρειάζεται αρκετές φορές να ζητήσει αλλαγή, επειδή δεν μπορεί να περπατήσει.
«Οταν μπαίνω στο παρκέ, δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Οπως δεν μου αρέσουν οι φυγόπονοι άνθρωποι, έτσι και σε μένα δεν αρέσει να κλαίγομαι. ΟΚ, κάποια γεγονότα είναι πραγματικά, αλλά αυτή είναι η κατάσταση, την αποδέχομαι και συνεχίζω» εκμυστηρεύτηκε ο Ούκιτς στο «Βήμα» αμέσως μετά τη συγκινητική εμφάνισή του (14 π., 3 ασ., 1ρ., 1 τ., 0 λ. σε 28’09” συμμετοχής) στην τρίτη σερί νίκη επί του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ, σε διάστημα δύο μηνών, αυτή τη φορά για το Top 16 της Ευρωλίγκας.
Ο Ούκιτς, ένας εξαιρετικά οξυδερκής παίκτης, ο οποίος αυτή τη στιγμή δεν αγωνίζεται ούτε με βάση το 50% των δυνατοτήτων του, ξεδίπλωσε στο παρκέ και μια αγωνιστική αρετή που οφείλεται στη δίψα για περαιτέρω μάθηση: το παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι. «Πέρυσι, μεσούσης της σεζόν, λίγο μετά τον αποκλεισμό μας από την Μπαρτσελόνα στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας, πήρα τηλέφωνο τον Ντίνο Ράτζα και δώσαμε ραντεβού για το καλοκαίρι» αποκαλύπτει.
Μέσα σε 5-6 δίωρες προπονήσεις, ο εκ των κορυφαίων σέντερ στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ, που γεννήθηκε στην ίδια πόλη με τον Ούκιτς, στο Σπλιτ της Κροατίας, ήταν αδύνατον να του μεταλαμπαδεύσει όλα τα μυστικά της θέσης «5», «αλλά μου έδωσε χρήσιμες ιδέες και με βοήθησε να κατανοήσω πώς πρέπει να χρησιμοποιώ το κορμί μου για να μπορώ να παίξω κοντά στο καλάθι. Γενικά, μου αρέσει να βελτιώνομαι και θεωρώ πως από μια ηλικία και έπειτα οφείλεις να αναπροσαρμόζεις το παιχνίδι σου και να προσθέτεις καινούργια κομμάτια».
Χαλάλι, λοιπόν, η θυσία δύο εβδομάδων από τις ολιγοήμερες διακοπές του πριν από την έναρξη της προετοιμασίας με την Εθνική για το Ευρωμπάσκετ, που απεδείχθη τραυματική εμπειρία. Σε μια ανύποπτη στιγμή, ο Ούκιτς είχε πει ότι χρειαζόταν αρκετούς μήνες για να αναρρώσει πλήρως από τον βαρύ τραυματισμό του, που τον επιβραδύνει εμφανώς στο παρκέ. Από τη στιγμή που τέτοιου είδους θεραπεία μπορεί να γίνει μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες, ο ερχομός του νεοαποκτηθέντος αμερικανού πόιντ γκαρντ Ζακ Ράιτ ανάγει τον πρώην παίκτη του Ρεθύμνου σε… Μεσσία για τον «λαβωμένο» συμπαίκτη του.
Η επιθυμία, βέβαια, του κ. Πεδουλάκη είναι να ξεκουράζει τον Κροάτη, όσο μπορεί, στους αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος, με ομάδες χαμηλότερης δυναμικότητας. Αλλωστε, γνωρίζει μέσα του πως όταν πλησιάσει το επόμενο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, ο Ούκιτς θα είναι έτοιμος, ώστε να φορέσει ξανά την πανοπλία του «μονομάχου», που δεν είναι διατεθειμένος να πέσει στην αρένα όσα χτυπήματα και αν δεχτεί…
Δημοσιεύτηκε στο Helios Plus στις 21 Φεβρουαρίου 2014
HeliosPlus
