Η φαρσοκωμωδία που εξελίσσεται γύρω από τις υποψηφιότητες στις αυτοδιοικητικές εκλογές, αποδεικνύει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, ότι πίσω από την οικονομική κρίση υποβόσκει μια βαθύτερη πολιτική κρίση.
Η απαξία του πολιτικού συστήματος είναι δεδομένη και καταγεγραμμένη και στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά και στις δημοσκοπήσεις των τελευταίων χρόνων. Δεν είναι τυχαίο ότι συνήθως πρώτο κόμμα αναδεικνύεται η …αδιευκρίνιστη ψήφος, ενώ ως καταλληλότερο πρόσωπο θεωρείται ο …κανένας.
Αυτά τα μηνύματα της διαρκούς δυσαρέσκειας και απαξίας, φαίνεται όμως δεν τα αντιλαμβάνονται τα κομματικά επιτελεία που επιμένουν στις ίδιες παλιές κομματικές συνταγές και μεθοδεύσεις.
Είτε ανακυκλώνουν τα ίδια φθαρμένα πρόσωπα, είτε καταφεύγουν σε διάττοντες τηλεοπτικούς και λοιπούς αστέρες που πολύ γρήγορα αποδεικνύονται …αδειανά πουκάμισα. “Δεν αρέσουμε πια ” διαπίστωνε κάμποσα χρόνια πριν η αείμνηστη Μελίνα, αλλά οι σημερινές πολιτικές ηγεσίες αρνούνται ακόμα να το παραδεχθούν, με συνέπεια να καταφεύγουν στα ίδια θολά, απαξιωμένα και κυρίως φθαρμένα πρόσωπα, που αδυνατούν να πείσουν, ένα υποψιασμένο και δύσπιστο πια ακροατήριο.
Μετά από πέντε χρόνια βαθιάς κρίσης,με διαπιστωμένες και πανθομολογούμενες πια, τις ανεπάρκειες των παιδιών του κομματικού σωλήνα ή των διάφορων διάτρητων τηλεπερσόνων, παρά τις διακηρύξεις τους οι κομματικές ηγεσίες , δεν αφουγκράζονται τις αγωνίες της κοινωνίας και αρνούνται να εμπιστευθούν πρόσωπα με κύρος και γνώσεις που υπάρχουν στις τοπικές κοινωνίες. Παραμένουν δέσμιες κομματικών ισορροπιών, εξαντλούνται σε ψηφοθηρικές μεθοδεύσεις και αναπόφευκτα καταλήγουν να εισπράττούν περισσότερη δυσαρέσκεια, περισσότερη απαξία.
Την ώρα που η κοινωνία βοά κυριολεκτικά ότι θέλει αλλαγή του πολιτικού συστήματος, ότι δεν εμπιστεύεται πια τις δοκιμασμένες και αποτυχημένες παλαιοκομματικές συνταγές, ακόμα και αυτοί που επαγγέλλονται μια νέα πολιτική ηθική ανακυκλώνουν το ίδιο παρωχημένο και αναξιόπιστο μοντέλο. Κι όμως η κοινωνία ήδη από τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές έδειξε ότι προτιμά, εμπιστεύεται πρόσωπα με ιδέες, με γνώσεις, αποφασιστικότητα και κυρίως χωρίς στενές κομματικές δεσμεύσεις. Αν και τώρα που η χώρα και η κοινωνία αγωνιούν για να βρούν διέξοδο από την κρίση, δεν το αντιληφθούν, πολύ γρήγορα θα αναρωτιούνται και πάλι γιατί οι πολίτες τους γυρίζουν την πλάτη.
ΤΟ ΒΗΜΑ
