Παρά τους ελέγχους που έχουν αυξηθεί, παρά τα αυστηρά πρόστιμα , τα κίνητρα για τη φοροδιαφυγή φαίνεται ότι παραμένουν μεγάλα. Πλαστά και εικονικά τιμολόγια, μη έκδοση αποδείξεων , ακόμα και «μαϊμού» ταμειακές μηχανές εξακολουθούν να ζουν και να βασιλεύουν.
Είναι εντυπωσιακό ότι ακόμα και πολιτικά πρόσωπα, που επιτέλους συλλαμβάνονται να φοροδιαφεύγουν, ψελλίζουν τις ίδιες φτηνές δικαιολογίες,ότι δήθεν ξεχάστηκαν ή ότι κάποιοι άλλοι ευθύνονται για τις δικές τους παραλείψεις.
Όπως ο κύριος βουλευτής ,που μέχρι προχθές ξεσπάθωνε κατά των φαύλων πολιτικών παριστάνοντας τον αντιμνημονιακό αγωνιστή και χθες περιφερόταν από τηλεπαράθυρο σε τηλεπαράθυρο, για να δικαιολογηθεί ότι έκανε ένα μικρό λάθος μόνο και δεν δήλωσε εισόδημα 55.000 ευρώ.
Επιτέλους είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι η φοροδιαφυγή δεν είναι ένα απλό αδίκημα, αλλά εθνικό έγκλημα. Ένα έγκλημα που το πλήρωσαν και το πληρώνουν πολύ ακριβά όσοι δεν θέλουν και κυρίως όσοι δεν μπορούν να αποφύγουν την παραμικρή φορολογία, όπως είναι οι μισθωτοί και ένα μεγάλο μέρος των συνταξιούχων που δεν έχει άλλους πόρους.
Είναι αυτό το τμήμα της κοινωνίας που έχει πληρώσει -και συνεχίζει να πληρώνει-το βαρύτερο τίμημα της κρίσης.
Για αυτό και η κυβέρνηση οφείλει να βάλει τέλος στο χαρτοβασίλειο των φορολογικών διατάξεων που διευκολύνει τους κάθε λογής φοροφυγάδες και να βρει τους μηχανισμούς και τους τρόπους, όπως έχουν κάνει τόσες άλλες χώρες, για να περιορίσει τη φοροδιαφυγή σε ανεκτά, για μια ευνομούμενη χώρα, επίπεδα.
ΤΟ ΒΗΜΑ
