Σίγουρα θα έχετε πέσει πάνω στη δουλειά του Dreyk του Πειρατή περπατώντας στους αθηναϊκούς δρόμους. Εχει περάσει πολλές εργατοώρες βάφοντας και ομορφαίνοντας τα κτίρια της πόλης άλλοτε με την street και άλλοτε illustration τέχνη του. Ο Dreyk αποφάσισε να στεγάσει τα δημιουργήματά του για πρώτη φορά σε εσωτερικό χώρο και όχι στους τοίχους της Αθήνας στην έκθεση Graphic Novels Are True, που επιμελείται ο Ανδρέας Φακής και ξεκινά αυτή την Πέμπτη στην Κ-Αrt Gallery (Σίνα 54, Αθήνα). Τον ρωτήσαμε γιατί.
Πως αποφασίστηκε να κάνετε αυτή την ομαδική έκθεση; Πες μου λίγα λόγια για αυτήν.
Ο Ανδρέας Φακής, ο ιδρυτής του Studio 4, θέλησε να οργανώσει και να επιμεληθεί το «Graphic Novels Are True» μαζεύοντας τέσσερα άτομα (b., Cacao Rocks, Ian Stevenson, Dreyk the Pirate), που ως κοινό παρανομαστή στο κύριο πεδίο δράσης τους έχουν το σχεδιασμό χαρακτήρων στο δημόσιο χώρο. Ετσι, ο καθένας μας με το δικό του στιλ, δημιούργησε μια σειρά έργων σαν να αφηγούμαστε μια ιστορία, που αφορά κάποιο πραγματικό καθημερινό γεγονός, σημαντικό ή ασήμαντο, συνηθισμένο ή ασυνήθιστο, ευχάριστο ή δυσάρεστο. Παράλληλα στη συγκεκριμένη έκθεση, ο Ανδρέας Φακής παρουσιάζει τοομώνυμο βιβλίο του που περιέχει τόσο έργα της έκθεσης και όσο και δουλειές από αυτές που έχει κάνει ο καθένας μας στο δρόμο.
Εσύ τι έχεις κάνει για το “Graphic Novels Are True”;
Εχω ζωγραφίσει μια σειρά έργων με ακριλικά σε καμβάδες και άλλη μία σε χαρτί. Συνολικά έχω κάνει επτά έργα, το καθένα με τα δικά του χρώματα και με αρκετή λεπτομέρεια. Δύσκολα στον δρόμο τα κάνω τόσο λεπτομερή.
Πότε θα κάνεις μια έκθεση μόνο με δικά σου έργα;
Στο μέλλον σίγουρα θα γίνει και αυτό. Είναι κάτι το οποίο έχω στο μυαλό μου. Ωστόσο για να γίνει αυτό σωστά,θέλω όταν έρθει εκείνη η στιγμή, να παρουσιάσω μια μεγάλη δουλειά, κάτι που χρειάζεται αρκετό χρόνο για να οργανώσω.
Πως και αντικατέστησες τους πειρατές με ναύτες;
Αν παρατηρήσει κάποιος τη συνολική μου δουλειά, θα διαπιστώσει αυτά που σχεδιάζω δεν είναι σχεδιασμένα με έναν μόνο τρόπο. Μου αρέσει πάντα να βρίσκω κάτι καινούργιο για να μην βαριέμαι.Όποιος έχει παρακολουθήσει την πορεία μου στο δρόμο θα θυμάται πως ξεκίνησα ζωγραφίζοντας βάρκες με πειρατικά σημαιάκια, μετά ήρθαν οι παπαγάλοι, μετά οι σκελετοί, οι πειρατές και οι σουπιές που ήταν ανέκαθεν σταθερό σημείο στη δουλειά μου και από το 2010 και ύστερα καταπιάστηκα με τους χοντρούς ναύτες με τα cowboy boots.
Από τι εμπνέεσαι;
Από την καθημερινότητα, τη μουσική, τις ταινίες, τη ζωγραφική, τα όνειρα και τους εφιάλτες που βλέπω όταν κοιμάμαι, τα πάντα.
Πες μου κάποια πράγματα για το studio 4. Σίγουρα είναι μια πρωτοπόρα προσπάθεια το να φτιαχτεί ένας χώρος ειδικά για street art.
Το studio 4 είναι ένα agency μιας γκάμας καλλιτεχνών, με σοβαρή προϊστορία στο public art είτε πρόκειται για graffiti είτε για street art γενικότερα. Είναι σημαντικό πως η ταυτότητα του, το public art δηλαδή, παραμένει σταθερή και έχει την απαραίτητη αυτοπεποίθηση που χρειάζεται για να οργανώσει projects διαφορετικά μεταξύ τους, που ναι, θεωρούνται και είναι πρωτοπόρα για την Ελλάδα.
Σου αρέσει να ζωγραφίζεις στην Αθήνα;
Την λατρεύω την Αθήνα. Δεν την αλλάζω με καμία άλλη πόλη. Βγαίνεις έξω, ζωγραφίζεις και ο περισσότερος κόσμος σε ενθαρρύνει με τα σχόλια του. Δεν ήταν όμως πάντα έτσι. Παλαιότερα σε έβλεπε ο άλλος να κρατάς ένα σπρέι στα χέρια και αμέσως φώναζε την αστυνομία, γιατί είχε στο μυαλό του πως έκανες ένα τρομερό έγκλημα, πως απλά κατέστρεφες το χώρο. Τα ΜΜΕ βοήθησαν πολύ να το καταλάβει ο απλός κόσμος και να το αγκαλιάσει, ωστόσο σίγουρα έχουν και μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το «ξεπαρθένιασμα» της αγνότητας που κάποτε είχε.
Τι θα ήθελες να αλλάξεις στην Αθήνα αν ήταν στο χέρι σου;
Στην Αθήνα πιθανότατα δε θα άλλαζα τίποτα. Η καημένη αυτή πόλη υποφέρει από την χαζή νοοτροπία των κατοίκων της. Μόνο αυτή τη νοοτροπία θα άλλαζα. Θα ήθελα να έχει λιγότερη συλλογική μιζέρια, λιγότερα αυτοκίνητα ανά οικογένεια, λιγότερες επισκέψεις ανέργων στις καφετέριες, λιγότερα άσχημα κτίρια.Επίσης θα ήθελα να έχει περισσότερη αισιοδοξία στους νέους, περισσότερο χρώμα στους δρόμους, περισσότερη μόρφωση στα σχολεία και παραπάνω καθοδήγηση των γονέων στα παιδιά τους. Δεν γίνεται να γίνουν όλοι γιατροί, δημοσιογράφοι, μάγειρες, γραφίστες και διακοσμητές, τόσες δουλειές υπάρχουν.
Ποια πόλη, από όσες έχεις επισκεφθεί, πιστεύεις πως είναι η κατάλληλη για street art;
Ολες ήταν κατάλληλες, για διαφορετικό λόγο. Γενικά πιστεύω πως αν δεν υπήρχε το graffiti και η street art στους δρόμους, όλες οι πόλεις, ανεξαιρέτως, θα ήταν άψυχες.
Όταν περπατάς σε μια πόλη και συναντάς όλα αυτά που κάνει ο καθένας μας, σου δείχνει το πόσο ενέργεια υπάρχει σε αυτήν. Και ταυτόχρονα την ερωτεύεσαι. Βλέπε για παράδειγμα το Βερολίνο.
Τι άλλο ετοιμάζεις αυτή την εποχή, ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
Χωρίς να θέλω να παρεξηγηθώ, δεν μου αρέσει καθόλου να συζητάω τα μελλοντικά μου σχέδια. Είμαι περισσότερο της πράξης. Πάντως έχω τρομερή όρεξη να ζωγραφίσω. Ελπίζω αυτό να είναι αρκετό.
Γκαλερί K-art
Σίνα 54, Αθήνα,http://www.k-art.gr/
Τρίτη έως Παρασκευή 12:00–20:00
Σάββατο 11:00–14:00.
Είσοδος ελεύθερη
