Ο Χρήστος Κωτσιόπουλος ασχολείται με τη αστροφωτογραφία αρκετό καιρό. Κάποιες φωτογραφίες του που αφορούν τη φύση και τα άστρα έχουν δημοσιευθεί μάλιστα στο National Geographic. Για το τελευταίο του project χρειάστηκε να μείνει στο ίδιο σημείο για περίπου 30 ώρες στο Σούνιο, κοντά στο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη στο Ναό του Ποσειδώνα , παρακολουθώντας την κάμερα και πατώντας το κλικ κάθε 15 λεπτά, ακόμα και όταν η θερμοκρασία το βράδυ έπεσε στους -3. Ολα αυτά τα έκανε για να τραβήξει μια εικόνα που απεικονίζει μια μέρα από τη ζωή μας. Τον ρωτήσαμε πως είναι να κάθεσαι στο ίδιο σημείο για πάνω από μία ημέρα και αυτός μας απάντησε με ενθουσιασμό.
Πως αποφάσισες να κάνεις αυτό το project;
Προέκυψε αυθόρμητα. Καθώς πλησίαζε η μέρα του χειμερινού ηλιοστασίου ήθελα να καταγράψω την πορεία του Ηλιου από την ανατολή μέχρι την δύση, σε συνδυασμό με κάποιο τοπίο. Κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο, έχουμε την μικρότερη μέρα του χρόνου καθώς ο Ηλιος διαγράφει την πιο χαμηλή τροχιά σε σχέση με τις υπόλοιπες μέρες. Αυτό σημαίνει όμως ότι έχουμε και την μεγαλύτερη νύχτα, με δυνατότητα βραδινής λήψης 12 ωρών. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι το project ήταν η καταγραφή της φαινόμενης κίνησης των ουράνιων σωμάτων, όλο το 24ωρο.
Τι ήθελες να δεις κάνοντας αυτό το πράγμα;
Hθελα πραγματικά να δω αν είναι εφικτό να απεικονίσουμε ένα 24ωρο σε μια εικόνα. Hμουν αποφασισμένος να το προσπαθήσω, ακόμα και αν αποτύγχανα.
Πως είναι να κάθεσαι 30 ώρες στο ίδιο σημείο; Τι έχεις να θυμάσαι από αυτές τις 30 ώρες;
Το πρώτο πράγμα που θυμάμαι είναι ο μουσακάς της γυναίκας μου. Σίγουρα, από τους καθοριστικούς παράγοντες για την επιτυχία του εγχειρήματος! Κάποιες από τις λήψεις της πορείας του Ήλιου δεν πραγματοποιήθηκαν την πρώτη μέρα λόγω παροδικών νεφώσεων. Αυτές τις λήψεις, τις συμπλήρωσα την δεύτερη μέρα. Για αυτό τον λόγο η λήψη κράτησε πάνω από 24 ώρες, συνολικά γύρω στις 30. Πέρα από τις τεχνικές προκλήσεις, έπρεπε να αντιμετωπίσω την σωματική καταπόνηση. Όλο αυτό το διάστημα δεν κοιμήθηκα καθώς έπρεπε να ρυθμίζω την φωτογραφική μηχανή, να της αλλάζω θέση και να επιθεωρώ το φακό της μηχανής για υγρασία. Το βράδυ, η θερμοκρασία έπεσε στους 3 βαθμούς κελσίου, κάνοντας ακόμα πιο δύσκολο το εγχείρημα. Ανά πάσα στιγμή, ειδικά κατά την διάρκεια της βραδινής λήψης, αν εμφανίζονταν έστω και λίγα σύννεφα ή αν κατά λάθος κούναγα λίγο τον φωτογραφικό τρίποδα, το project θα έπρεπε να γίνει πάλι απ’ την αρχή. Τέλος, στις 30 ώρες λήψης, προστέθηκαν επιπλέον 12 ώρες επεξεργασίας για να φτάσουμε σε αυτό το αποτέλεσμα.
Eχεις σκεφτεί να κάνεις κάτι παρόμοιο στο μέλλον;
Τριγυρνάει στο μυαλό μου η καταγραφή ενός έτους σε μια εικόνα. Όταν βρω τον τρόπο θα το κάνω. Φυσικά θα πρέπει να σκεφτώ κάτι διαφορετικό από το καθίσω στο ίδιο σημείο για 365 μέρες!
Τι απεικονίζει ακριβώς η φωτογραφία;
Η φωτογράφηση έγινε στο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη, σε μικρή απόσταση από το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Η εικόνα είναι ένα σφαιρικό πανόραμα 360 μοιρών. Επιτυγχάνεται με την λήψη πολλών φωτογραφιών από το ίδιο σημείο προς όλα τα σημεία του ορίζοντα και στην συνέχεια την συγκόλληση τους με ειδικό πρόγραμμα στον υπολογιστή. Αυτή η απεικόνιση είναι γνωστή στο εξωτερικό σαν «little planet panorama» – «πανόραμα μικρού πλανήτη». Η ημερήσια λήψη, με κατεύθυνση προς το νότο περιλαμβάνει την πορεία του Ηλιου από την ανατολή μέχρι την δύση. Η καταγραφή του Ηλιακού δίσκου έγινε με την χρήση ειδικού φίλτρου. Μια λήψη ανά 15 λεπτά. Σε μια από τις λήψεις, αφαίρεσα το φίλτρο για να πιάσω την λάμψη του Ηλιου δίνοντας ένα πιο δραματικό τόνο στην σύνθεση. Στην συνέχεια αυτές οι λήψεις συνδυάστηκαν με το τοπίο.Το βραδινό τμήμα του πανοράματος είναι μια συνεχόμενη λήψη αστρικών ιχνογραμμών. Οι αστρικές ιχνογραμμές είναι οι τροχιές που διαγράφουν στον ουρανό τα αστέρια κατά την διάρκεια αρκετών λεπτών ή και ωρών. Όταν η φωτογραφική μηχανή στοχεύει προς τον Πολικό Αστέρα, το αστέρι του Βορρά, το αποτέλεσμα της καταγραφής είναι ομόκεντροι κύκλοι. Στην ουσία, αποτυπώνεται το αποτέλεσμα της περιστροφής της Γης. Μεταξύ της βραδινής και της ημερήσιας φωτογράφησης μεσολαβούν κάποιες μεταβατικές λήψεις που δημιουργούν την αίσθηση μιας ομαλής μετάβασης από την νύχτα στην μέρα. Πέρα από όλες τις τεχνικές λεπτομέρειες αυτή η φωτογραφία απεικονίζει κάτι πολύ απλό, κάτι που συνήθως θεωρούμε δεδομένο ενώ δεν θα έπρεπε. Μια μέρα απ’ την ζωή μας! Ενα ολόκληρο 24ωρο σε μια εικόνα
