Νικ Δάνδολος ή Νick the Greek, Αρτσι Κάρρας, Τζον Τάραμας. Αν ο 27χρονος Αθανάσιος Πολυχρονόπουλος σκοπεύει να ακολουθήσει τη διεθνή καριέρα των μεγάλων ελλήνων τζογαδόρων πρέπει να σκεφτεί πρώτα να… κοντύνει το όνομά του. Προς το παρόν πάντως αυτό δεν φαίνεται να τον απασχολεί ιδιαίτερα, αφού από την 1η Ιουλίου είναι κάτοχος ενός μπρασελέ (βραχιολιού) το οποίο απονέμεται στον νικητή του World Series of Ρoker, της σημαντικότερης ετήσιας διοργάνωσης του δημοφιλούς παιχνιδιού της τράπουλας που γίνεται κάθε χρόνο στο Λας Βέγκας. Για να το καταφέρει αυτό χρειάστηκε να πληρώσει τα 1.500 δολάρια του buy-in (εισιτηρίου) και να συναγωνιστεί 2.712 αντιπάλους, παίζοντας πόκερ- και συγκεκριμένα την παραλλαγή Νo-Limit Τexas Ηoldem. Τελικά το αποτέλεσμα άξιζε τον κόπο αφού έγινε πλουσιότερος κατά 650.223 δολάρια και σύμφωνα με τον αμερικανικό Τύπο έγινε επίσης ο κάτοχος μπρασελέ με το… «πιο μακροσκελές επώνυμο στην ιστορία του World Series». Ο κ. Πολυχρονόπουλος μιλάει στο «Βήμα» για τη ζωή του επαγγελματία παίκτη, που τα τελευταία χρόνια μεταφέρεται από τις λέσχες και τα καζίνο μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή. Γεννήθηκε πριν από 27 χρόνια στο Λονγκ Αϊλαντ της Νέας Υόρκης, όπου ζει ως σήμερα. Πόκερ ξεκίνησε να παίζει μαζί με την αδελφή του από μικρή ηλικία, « συνήθως παίζαμε οι δυο μας,φτιάχναμε παραλλαγές με δικούς μας κανόνες » λέει. Το 2003 συνέβη κάτι που άλλαξε την παγκόσμια τύχη του πόκερ και κατ΄ επέκταση τη ζωή του κ. Πολυχρονόπουλου. Ενας λογιστής από το Τενεσί, ονόματι Κρις Μανεϊμέικερ , νίκησε στο Μain Εvent (το πιο σημαντικό τουρνουά του World Series of Ρoker, όπου η συμμετοχή κοστίζει 10.000 δολάρια), έχοντας κερδίσει το εισιτήριο της συμμετοχής από το Ιnternet. Παρ΄ ότι δεν ήταν ο πρώτος ερασιτέχνης που κατάφερε κάτι τέτοιο, ο Μανεϊμέικερ (επώνυμο που σημαίνει «δημιουργός χρημάτων») ενσάρκωσε απολύτως το «αμερικανικό όνειρο» και εκτόξευσε σε ελάχιστο διάστημα τη δημοφιλία του παιχνιδιού. «Ξαφνικά όλοι οι φίλοι μου θέλαμε να παίξουμε, αποκτήσαμε παρέα και ανταγωνισμό, έβλεπα ότι ήμουν καλός,κέρδιζα συνέχεια,και άρχισα να το βλέπω πιο σοβαρά» λέει ο κ. Πολυχρονόπουλος.
Στο Πανεπιστήμιο, από το οποίο πάντως δεν αποφοίτησε ποτέ, θυμάται τον εαυτό του περισσότερο να παίζει χαρτιά παρά να βρίσκεται στο αμφιθέατρο. « Αν το ήξερα τότεδεν θα του πλήρωνα τα δίδακτρα» λέει γελώντας ο πατέρας του Γιώργος, ο οποίος μετανάστευσε σε ηλικία 16 ετών στην Αμερική από ένα χωριό της Ηλείας και προτού συνταξιοδοτηθεί διατηρούσε εστιατόριο στο Ιστ Χάμπτον της Νέας Υόρκης. «Τα πρώτα χρόνια οι δικοί μου δεν ήξεραν ούτε ακριβώς πόσα χρόνια έπαιζαούτε και τι ποσά. Τους το ανακοίνωσα όταν είχα βγάλει τόσα χρήματα ώστε να μπορώ να τους πείσω ότι ξέρω τι κάνω» λέει ο κ. Αθανάσιος Πολυχρονόπουλος. Ο πατέρας του βέβαια τον συμβουλεύει «να τοποθετήσει ένα κομμάτι των κερδών του σε κάποιο συνταξιοδοτικό πρόγραμμα, ως αυτοαπασχολούμενος που είναι». Οι περισσότεροι συγγενείς της οικογένειας στην Ελλάδα βρίσκονται στην περιοχή της Ζαχάρως και παρακολούθησαν την προσπάθεια του κ. Πολυχρονόπουλου μέσω Ιnternet. « Εκτός από έναν ξάδελφό μου,δεν νομίζωότι οι περισσότεροι ξέρουν κάτι για το παιχνίδι. Παρ΄ όλα αυτά χάρηκαν πολύ για την επιτυχία μου» λέει ο κ. Πολυχρονόπουλος. Την Ελλάδα την επισκέπτεται τουλάχιστον κάθε δεύτερο καλοκαίρι, παρακολούθησε τις πρόσφατες εξελίξεις από την τηλεόραση, αλλά ομολογεί πως δεν ξέρει πολλά για την ελληνική κρίση, τις αιτίες και τις επιπτώσεις της.
Οπως και οι περισσότεροι παίκτες της γενιάς του, μεγάλο μέρος της επαγγελματικής του ζωής δεν σημαίνει επισκέψεις σε καζίνο αλλά παιχνίδι μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή. Ο κ. Πολυχρονόπουλος είναι γνωστός ως Αthanasios 9 στους ιντερνετικούς αντιπάλους του. « Είναι το αγαπημένο μου νούμερο» διευκρινίζει. Τα καθαρά του κέρδη- σε ένα παιχνίδι πάντως που θεωρείται τυχερό- από το παιχνίδι στο Ιnternet αγγίζουν τις 800.000 δολάρια. Νούμερο που στο άμεσο μέλλον δεν προβλέπεται να αλλάξει, εξαιτίας μιας ιστορικής για τον χώρο τού πόκερ εξέλιξης που έλαβε χώρα την περασμένη άνοιξη.
Οπως συμβαίνει και στην Ελλάδα, το νομοθετικό πλαίσιο του διαδικτυακού τζόγου στην Αμερική δεν έχει αποσαφηνιστεί. Η Παρασκευή της 15ης Απριλίου πέρασε στην ιστορία του on-line poker σαν η «μαύρη Παρασκευή». Εκείνη την ημέρα το FΒΙ εισέβαλε στα γραφεία των τριών μεγαλυτέρων εταιρειών διαδικτυακού πόκερ στην Αμερική (Ρokerstars, FullΤillt, Αbsolute Ρoker), προχώρησε σε συλλήψεις στελεχών τους και απηύθυνε εναντίον τους κατηγορίες για τραπεζική απάτη, ξέπλυμα μαύρου χρήματος και παράνομο τζόγο. Παράλληλα σφράγισε τραπεζικούς λογαριασμούς και απαγόρευσε στις συγκεκριμένες εταιρείες να δέχονται παίκτες που παίζουν από αμερικανικό έδαφος. Για εκατομμύρια Αμερικανούς αυτό σήμαινε ότι έχασαν απλώς έναν τρόπο να περνάνε την ώρα τους, πολλές φορές χάνοντας χρήματα, μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή τους.
Τι γίνεται όμως με αυτούς που βγάζουν τα προς το ζην τζογάροντας; « Τον Μάιο μετακόμισα για δύο εβδομάδες στον Καναδά για να μπορέσω να παίξω από εκεί σε μεγάλα τουρνουά. Το ίδιο σκοπεύω να κάνω και τον Οκτώβριο. Αρκετοί φίλοι μου σκέφτονται να μεταναστεύσουν μόνιμα » λέει ο κ. Πολυχρονόπουλος. « Πιστεύω ότι τελικά θα γίνει μια κάποια ρύθμιση, ίσως μέσω της σύμπραξης μεγάλων καζίνο με διαδικτυακές εταιρείες. Ισως όμως επιβληθεί υψηλή φορολογία που αναγκαστικά θα μειώσει τα περιθώρια κέρδους. Ξέρω ήδη παίκτες που έχουν αρχίσει να ψάχνουν για πιο “κανονικές” δουλειές». Ο ίδιος δεν σκέφτεται όμως με τίποτα την «απόσυρσή» του. « Δεν πιστεύω ότι μπορώ να σταματήσω να παίζω, λατρεύω το παιχνίδι. Απλώς ένα μέρος των κερδών μου θα το τοποθετήσω σε διάφορες επενδύσεις».
Στην Αμερική, πατρίδα του παιχνιδιού, οι γνωστοί επαγγελματίες παίκτες του πόκερ απολαμβάνουν καθεστώς σουπερστάρ, συμμετέχοντας σε διαφημιστικά σποτ και σε τηλεοπτικές εκπομπές και κερδίζοντας χορηγίες εκατομμυρίων δολαρίων. Παρ΄ όλα αυτά, ακόμα και εκεί, ο παίκτης αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό.
«Συνήθως με ρωτάνε:“Ποια είναι η πραγματική σου δουλειά;”. Δεν μπορούν να φανταστούν ότι κάποιος μπορεί να πληρώνει τους λογαριασμούς του βασιζόμενος σε ένα παιχνίδι με χαρτιά». Δεν παραγνωρίζει τη σημασία της τύχης, όμως θεωρεί ότι «μακροπρόθεσμα το αν είσαι κερδισμένος ή χαμένοςείναι θέμα ικανότητας. Και βέβαια πρέπει να ψάχνεις να παίζεις με αντιπάλους χειρότερους από εσένα». Διαχωρίζει το τουρνουά που κέρδισε στο Λας Βέγκας από τις υπόλοιπες επιτυχίες του. «Εκεί το επίπεδο ήταν ιδιαίτερο υψηλό, κυνηγάς τη δόξα, όχι μόνο το χρήμα. Χρήματα θα έχεις και άλλες ευκαιρίες να βγάλεις. Δεν θεωρώ ότι υπήρξα ιδιαίτερα τυχερός. Ομως δεν ήμουν ούτε άτυχος και αυτό είναι εξίσου σημαντικό». Οπως και όλοι οι επαγγελματίες παίκτες έχει περάσει περιόδους χασούρας, αυτό που στην ορολογία του παιχνιδιού, ίσως σε μια προσπάθεια… εξορκισμού, ονομάζεται variance (διακύμανση). «Δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Απλώς συνεχίζεις να παίζεις» λέει ο κ. Πολυχρονόπουλος. «Εχω πιάσει τον εαυτό μου να παίζει περισσότερο και τελικά χειρότερα σε τέτοιες περιόδους. Το θέμα είναι να βρεις ισορροπία. Αλλωστε, εδώ και αρκετό καιρό το παιχνίδι εξελίσσεται με μεγάλη ταχύτητα. Κάθε εξάμηνο αλλάζουν οι τάσεις, τα καινούργια κόλπα γίνονται παλιά και το αντίθετο».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
