Οτμαρ Κάρας και Μανώλης Γλέζος: δύο σημαντικά πρόσωπα της επικαιρότητας, με τα οποία συνδέομαι κατά κάποιον τρόπο προσωπικά. Νομίζω χρήσιμες ορισμένες επισημάνσεις:
  • Με τον κ. Κάρας γνωρίστηκα το 1999, όταν πρωτοαναδειχθήκαμε ευρωβουλευτές. Οριστήκαμε και οι δύο μέλη της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και συνεργαστήκαμε επί πέντε χρόνια. Είναι Αυστριακός, από τον σκληρό πυρήνα του κεντροδεξιού Λαϊκού Κόμματος. Αυτός ορίστηκε να διερευνήσει κατά πόσον η τρόικα ενεργεί νομοτύπως και με αίσθημα αλληλεγγύης, που είναι βασική καταστατική δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μαζί με τον βιετναμικής καταγωγής γάλλο Σοσιαλιστή Λίεμ Χοάνγκ-Νγκοκ θα συντάξουν σχετική έκθεση. Ούτε ανακριτές είναι, ούτε πόρισμα που συνεπάγεται κάποιες πρακτικές συνέπειες θα υπάρξει. Σχετική έρευνα διεξάγεται και στις άλλες μνημονιακές χώρες. Πιθανόν να εκπονηθεί εν συνεχεία μια γενική έκθεση επί του θέματος χωρίς άλλη συνέχεια, όπως συμβαίνει με τις εκατοντάδες εκθέσεις που συσσωρεύονται στις αποθήκες του Ευρωκοινοβουλίου. Ο κ. Κάρας είναι εξαιρετικά εργατικός και ευσυνείδητος αλλά και αγέλαστος. Μου είναι αδύνατον να πιστέψω ότι δεν είπε την αλήθεια για τα της συναντήσεώς του με τον κ. Τσίπρα. Το ότι κάπως διαφοροποιήθηκε ο κ. Νγκογκ υπέρ του κ. Τσίπρα πρέπει να οφείλεται, όπως διάβασα, στο ότι τα τσούγκρισε με τον κ. Ολάντ και δεν ανήκει πια στο Γαλλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Συνεπώς δεν θα είναι ξανά υποψήφιος ευρωβουλευτής. Ισως προσδοκά να τον εντάξουν στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.
  • Με τον Μανώλη Γλέζο γνωριζόμαστε κάπου 40 χρόνια. Είναι από τους αγνούς πατριώτες, και τον χαρακτηρίζουν ανθρωπιά, εντιμότητα και ακατανίκητη διάθεση προσφοράς. Υπενθυμίζω ότι δεν δίστασε προ ετών να παραιτηθεί από βουλευτής για να εκλεγεί κοινοτάρχης του Απεράθου Νάξου, ώστε να εφαρμόσει στην πράξη την καλλιέργεια σε πεζούλες, αν θυμάμαι καλά. Αρθρογράφησε στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» και σε συζητήσεις που κάναμε έδειχνε ότι προέτασσε την ουσία και τις προφανείς λύσεις, αδιαφορώντας για τα άκαμπτα δόγματα της Αριστεράς. Δεν είχε άλλωστε διστάσει επί Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου σε εκδήλωση για τον ρόλο της Εκκλησίας στην Αντίσταση να υποστηρίξει με στοιχεία και ονόματα πως οι αντίθετα επικρατούσες εντυπώσεις είναι αστήρικτες και κατασκευασμένες. Φυσικά ο εν πολλοίς αριστερόφρων Τύπος αγνόησε προκλητικά και την εκδήλωση και την τοποθέτηση του Γλέζου.
Τα θυμήθηκα όλα αυτά γιατί το σύμβολο αυτό της Εθνικής Αντίστασης τόλμησε να πει στη Βουλή το εθνικά αυτονόητο: Αν η Νέα Δημοκρατία δεν επιμένει στα βασικότερα θέματα στα οποία ριζικά διαφωνούμε, τότε γιατί να μη συνεργαστεί ο ΣΥΡΙΖΑ για να βγούμε από την κρίση; Τον αποδοκίμασαν τόσο έντονα οι σύντροφοί του από τον δογματικό ΣΥΡΙΖΑ, ώστε έσπευσε να διευκρινίσει ότι η τοποθέτησή του ήταν ειρωνική. Είχε δίκιο και στα δύο. Μπορεί να υπονοούσε ειρωνικά το αδιανόητο αλλά είμαι βέβαιος ότι θα το ευχόταν. Γιατί μόνο με εθνική συνεννόηση θα μπορέσουμε να βγούμε από το σημερινό αδιέξοδο. Εκείνος το κατανοεί.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ