Δεν είναι μυστικό πλέον ότι μαγειρεύονται «Σχέδια Β» για το μέλλον της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Νέες ιδέες και κίνητρα βγαίνουν στην επιφάνεια όλο και πιο συχνά—το τελευταίο από αυτά ανήκει στον κ. Simon Wolfson, γενικό διευθυντή Βρετανικής αλυσίδας καταστημάτων ένδυσης και μόνιμο αντιπρόσωπο του Συντηρητικού Κόμματος στην Βουλή των Λόρδων.

Ο κ. Wolfson λοιπόν, προσπαθεί να δελεάσει τους διεθνείς οικονομολόγους να σκαρφιστούν ένα σχέδιο αποπομπής χωρών μελών από τη ζώνη του Ευρώ, προσφέροντας στην καλύτερη πρόταση 250.000 λίρες. Δεν είναι και άσχημο σαν ιδέα, μακάρι όμως η λύση να ήταν τόσο φθηνή και μάλιστα μη πολιτική!

Παρ΄όλα αυτά, ένα άλλο σχέδιο έχει εμφανιστεί εδώ και μερικές μέρες που κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος (ειδικά στη Γερμανία) με τον ευφυέστατο τίτλο «Εύρηκα». Η επινόηση αυτού του σχεδίου ανήκει στην συμβουλευτική εταιρεία Roland Berger και σε ένα από τα ανώτερα στελέχη της, τον κ. Markus Krall. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της συγκεκριμένης εταιρείας, το πλάνο αυτό προτείνει την ίδρυση μιας μητρικής εταιρείας στα χέρια της οποίας θα περιέλθουν όλα τα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού κράτους, και η οποία θα πωληθεί σε κάποιο ευρωπαϊκό όργανο για περίπου 125 δις ευρώ.

Η βασική ιδέα έγκειται στο ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να αξιοποιήσει αυτά τα χρήματα για να ξεπληρώσει μέρος του χρέους της, μειώνοντάς το σχεδόν στο μισό, από 145% σε 88% του ΑΕΠ. H εταιρεία αυτή θα διαχειρίζεται αυτά τα περιουσιακά στοιχεία αναδομώντας και ιδιωτικοποιώντας τα, επιστρέφοντας τυχόν πλεονάσματα στο ελληνικό κράτος μέχρι το 2025. Υποστηρίζει δε, ότι αυτό είναι ένα αναπτυξιακό τέχνασμα που μπορεί να προσελκύσει επενδύσεις, καθώς βγάζει από την εξίσωση την οποιαδήποτε κυβέρνηση, την οποία και θεωρεί πηγή της διαφθοράς.

Ο κ. Krall προσπαθεί να πουλήσει το σχέδιο αυτό στην ελληνική κυβέρνηση και στα κόμματα της αντιπολίτευσης. Μπορεί να τα καταφέρει άραγε; Ίσως και να είναι αλήθεια ότι ένα τέτοιο σχέδιο φαίνεται αρκετά δελεαστικό στη σύλληψή του και ίσως εμείς οι Έλληνες θα έπρεπε πάση θυσία να το κυνηγήσουμε! Αυτό που ίσως αγνοεί η Roland Berger φαίνεται να είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν διαθέτει ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία ούτε είναι επιχειρηματίας που προσπαθεί να σώσει την επιχείρησή του ή το νοικοκυριό του—είναι ένα κράτος πολιτών.

Σύμφωνα με τη γνώμη του γράφοντος, δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή κανένας σώφρων πολιτικός που θα έβαζε την υπογραφή του σε ένα τέτοιο έγγραφο. Δεν είναι θέμα πολιτικής πυγμής ή θέλησης μόνο, είναι θέμα νομιμότητας, υπερηφάνειας, αξιοπρέπειας και σεβασμού προς ένα ολόκληρο έθνος. Το μεγαλύτερο ξεπούλημα δημόσιων περιουσιακών στοιχείων στην Ευρώπη από την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού θα είναι πολιτική αυτοκτονία για οποιονδήποτε πρωθυπουργό που θα συμφωνούσε σε κάτι τέτοιο.

Σημαντικότερο όμως είναι το γεγονός ότι θα ήταν το τελικό σπρώξιμο στο χείλος του γκρεμού για την ήδη κατακερματισμένη ελληνική κοινωνία, η οποία τα τελευταία τρία χρόνια έχει βιώσει κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας και κραυγαλέα εκμετάλλευση της εργασίας, την απαξίωση των υπηρεσιών υγείας και παιδείας, την άνοδο της εγκληματικότητας και συνεχώς διευρυνόμενες ταξικές ανισότητες, και μια νέα γενιά απογοητευμένη από την έλλειψη ευκαιριών και την προοπτική ενός ακόμα δυσμενέστερου μέλλοντος.

Συν τοις άλλοις, δεν φαίνεται το σχέδιο αυτό να είναι μια απλή μεταφορά περιουσιακών στοιχείων για την αποπληρωμή του χρέους: αυτό που διαφαίνεται είναι μια πλήρης μεταφορά της εθνικής κυριαρχίας στα χέρια ξένων δανειστών, χωρίς μηχανισμούς ελέγχου και ισορροπίας, χωρίς μηχανισμούς διαφάνειας και λογοδοσίας. Πώς μπορούν οι Έλληνες πολίτες να εμπιστευτούν ότι μια τέτοια εταιρεία θα κάνει ορθή διαχείριση της περιουσίας τους και ότι τυχόν πλεονάσματα στα βιβλία της θα επαναπατριστούν για το καλό της ελληνικής οικονομίας; Ποιος θα είναι ο ανεξάρτητος επιβλέπων και διαμεσολαβητής αυτού του προγράμματος;

Επιτρέψτε μου να μην είμαι τόσο πεπεισμένος ότι η συγκεκριμένη εταιρεία και τα στελέχη της αντιλαμβάνονται τις επικίνδυνες ζυμώσεις που συμβαίνουν τώρα τελευταία μέσα στην ελληνική κοινωνία. Η μόνη προσφορά αυτής τους η άγνοια είναι η πυροδότηση μιας κατάστασης αναρχίας και οχλοκρατίας, στην οποία τελικά θα βασιλέψουν και πάλι η διαφθορά και οι κουμπάροι.

Η μόνη ελπίδα θα προέλθει από μια συγκροτημένη και αποφασιστική πολιτική λύση από μεριάς Ευρωπαϊκής Ένωσης και ελληνικής κυβέρνησης, όχι όμως πατώντας σε λύσεις που υπονομεύουν τις μέχρι τώρα προσπάθειες ενός ολόκληρου λαού και το μέλλον των επόμενων γενεών, αλλά προτείνοντας ρεαλιστικούς τρόπους που θα δίνουν τα απαραίτητα εφόδια σε μια κοινωνία να λειτουργήσει στα πλαίσια δικαίου εγγυώμενη την ευημερία τουλάχιστον των ασθενέστερων στρωμάτων της. ‘

Οταν ο Αρχιμήδης φώναξε «Εύρηκα» πηδώντας από την μπανιέρα του είχε κάνει μια σημαντικότατη επιστημονική ανακάλυψη, σίγουρα όμως όταν μια ιδιωτική εταιρεία συμβούλων χρησιμοποιεί τέτοια ονόματα για να βαφτίσει πακέτα σωτηρίας κρατών, καλύτερα να καταλαβαίνουν προκαταβολικά το περιεχόμενο μέσα στο οποίο θα έπρεπε να χρησιμοποιείται μια τέτοια φράση.