Το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί πλέον στην Ιταλία θα ήταν να υποχρεωθεί να ζητήσει δανειακή βοήθεια από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης (EFSF) και το ΔΝΤ. Και για να αποφευχθεί αυτός ο κίνδυνος θα ήταν προτιμότερο να υιοθετηθούν ακόμα πιο σκληρά μέτρα λιτότητας. Αυτό δήλωσε σήμερα στην εφημερίδα Corriere della Sera ο πρώην υπουργός Οικονομικών της χώρας (επί προεδρίας Μπερλουσκόνι) Τζούλιο Τρεμόντι.
Ο ιταλός πολιτικός επεσήμανε ότι «όπως δείχνει η ευρωπαϊκή εμπειρία και το οικονομικό περιβάλλον» το να ζητήσει η χώρα βοήθεια από το ΔΝΤ «θα ήταν ο μεγαλύτερος κίνδυνος».
«Δεν έχω ιδέα σε ποιο επίπεδο θα μπορούσε να κυμανθεί ένα δάνειο που θα προοριζόταν για την Ιταλία. Πιθανόν 300-400 δισ. ευρώ» δήλωσε χαρακτηριστικά ο Τρεμόντι.
«Αυτά τα ποσά ασφαλώς δεν είναι οριστικά. Αυτό που θα ήταν οριστικό για τη χώρα μας θα ήταν η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας» πρόσθεσε.
Και συμπλήρωσε: «αν η Ιταλία δανειζόταν από το ΔΝΤ, τότε θα γινόταν η πρώτη μεγάλη οικονομία στην ευρωζώνη που θα ακολουθούσε το παράδειγμα άλλων χωρών και ταυτόχρονα η τελευταία στη σειρά των αποτυχιών του Ταμείου».
Στην επίθεσή του προς τις συνταγές που παραδίδει και τα μέτρα που εντέλλεται το ΔΝΤ στις χώρες όπου παρεμβαίνει ο Τρεμόντι πρόσθεσε και τη ντε φάκτο διχοτόμηση της ευρωζώνης από τη στιγμή που το Ταμείο εισήλθε σε χώρες μέλη της νομισματικής ένωσης.
«Με το ΔΝΤ σημειώθηκε μια δραματική πολιτική διχοτόμηση της ευρωζώνης ανάμεσα στα κράτη της πρώτης κατηγορίας που διατηρούν την πρωτοκαθεδρία τους και στα κράτη της δεύτερης κατηγορίας που βρίσκονται με τη θηλιά στο λαιμό» ομολογεί ο ίδιος.
