Ριζοσπαστικές κινήσεις που ανοίγουν τον δρόμο μελλοντικά ακόμη και για την έκδοση ευρωομολόγων πρότεινε την Τετάρτη η ομάδα των «πέντε σοφών οικονομολόγων» της γερμανικής κυβέρνησης με σκοπό να ξεπεραστεί η σοβούσα κρίση χρέους στην ευρωζώνη.

Στην έκθεσή τους, την οποία παρέδωσαν στα χέρια της καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ, οι «πέντε σοφοί» προτείνουν τη δημιουργία ενός Ταμείου Εξαγοράς Χρέους (debt redemption fund), το οποίο θα λειτουργεί με μαζικές κοινές εγγυήσεις από τα κράτη – μέλη της ευρωζώνης. Η επιλογή αυτή πρέπει να γίνει διότι με βάση τις σημερινές αποφάσεις δεν μοιάζει εφικτό να σπάσει «ο φαύλος κύκλος της διασύνδεσης της κρίσης κρατικού χρέους και της τραπεζικής κρίσης». Οι γερμανοί σοφοί εκτιμούν ότι τα 440 δισ. ευρώ του EFSF δεν επαρκούν και ότι αν δεν υπάρξουν πιο ριζικές λύσεις τότε, είτε θα υπάρξει ασύντακτη κατάρρευση της ευρωζώνης, είτε η ΕΚΤ θα αναγκαστεί να τυπώσει χρήμα και να αγοράζει το κρατικό χρέος.

Στο κείμενο της έκθεσης, η οποία αποτελεί ίσως την πλέον προωθημένη πρόταση που έχει ακουστεί μέχρι στιγμής στη Γερμανία, αναφέρεται ότι θα πρέπει να υπάρξει ένα «Σύμφωνο Αποπληρωμής Χρέους» (debt repayment pact) που θα σχεδιαστεί για να μειωθεί το κρατικό χρέος των χωρών – μελών της ευρωζώνης κάτω από το όριο του 60% του ΑΕΠ. Ο στόχος θα υλοποιηθεί μέσω του νέου Ταμείου Εξαγοράς. Σε αντάλλαγμα, τα συμμετέχοντα κράτη θα μπορούν να χρηματοδοτούν μερικώς το χρέος τους μέσω κοινών υποχρεώσεων.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το Ταμείο Εξαγοράς Χρέους θα περιλαμβάνει ένα χαρτοφυλάκιο ομολόγων ύψους 2,3 τρισεκατομμυρίων ευρώ και σε αυτό θα συμμετέχουν περίπου με 40% η Ιταλία και με 25% η Γερμανία. Στο Ταμείο θα συμμετέχουν επίσης η Γαλλία, η Ισπανία και το Βέλγιο.

Ωστόσο, το σχέδιο αυτό αναμένεται, εφόσον εξεταστεί η υλοποίησή του, να συναντήσει σφοδρή αντίσταση από τις πολιτικές δυνάμεις στο Βερολίνο. Και αυτό καθώς, όπως εξηγούν γερμανικές πηγές, η Γερμανία καλείται να είναι ο βασικός εγγυητής του χρέους των εταίρων της στην ευρωζώνη. Η κυρία Μέρκελ φέρεται να προειδοποίησε τους «πέντε σοφούς» ότι μία τέτοια επιλογή θα προϋπέθετε ριζικές και πολύ βαθιές αλλαγές στις κοινοτικές Συνθήκες ενώ θα συναντούσε σημαντική αντίσταση από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης.