Ο Πίθηκος χορεύει στους δρόμους

Ακούει στο όνομα 12ος Πίθηκος και είναι ένας σύγχρονος «ραψωδός» του χιπ-χοπ. Το κομμάτι του «Υπάρχουν πράγματα» μετράει πάνω από 4.000.000 θεάσεις στο YouTube, ενώ η «Μοναξιά στο πεζοδρόμιο» πάνω από 1.000.000. Δεν είναι και μικρό πράγμα.

Γέννημα θρέμμα Θεσσαλονικιός, από την Καλαμαριά συγκεκριμένα, λίγο προτού κλείσει τα 30 του χρόνια θεωρείται ένα από τα πιο καυτά ονόματα της ελληνικής χιπ-χοπ σκηνής. Καυστικός, είρωνας και ουσιαστικός στους στίχους του, ο 12ος Πίθηκος μεταφέρει όλη την κουλτούρα της τέχνης που αντιπροσωπεύει.

«Στη δεκαετία του ’90 το χιπ-χοπ ανθούσε στην Καλαμαριά, οπότε ήταν πολύ απλό για μένα να… μπερδευτώ με αυτό. Παρέες στους δρόμους, γκραφίτι, μπρέικντανς, ατέλειωτες ώρες συζητήσεων στα παγκάκια με τους φίλους. Είμαι μέσα σε αυτόν τον τρόπο ζωής από τα 15 μου. Οι συνομήλικοί μου πήγαιναν για καφέ. Εγώ μιλούσα με φίλους σε πλατείες, στον δρόμο και θεωρώ ότι έχω κάνει πολύ πιο δημιουργικά πράγματα. Μιλούσαμε για τη ζωή και τη μαθαίναμε» λέει.

Η ζωή στον δρόμο, πάντως, τα γκραφίτι, όλα αυτά που συνοδεύουν τους δημιουργούς και τους φίλους του χιπ-χοπ, δεν έχουν και την καλύτερη φήμη. Την παρεξήγηση έρχεται να λύσει ο 12ος Πίθηκος: «Οταν λέω για δρόμο δεν μιλάω για όπλα, συμμορίες, ναρκωτικά ή ό,τι άλλο τέτοιο έχει καθένας στο μυαλό του. Μιλάω για την άμεση επαφή με την κοινωνία. Βλέπεις πράγματα, τα αισθάνεσαι, τα καταγράφεις και τα βγάζεις στη δουλειά σου».

Γι’ αυτόν το χιπ-χοπ είναι «κουλτούρα που διεκδικεί και διαμαρτύρεται για ό,τι συμβαίνει. Είναι τρόπος έκφρασης και τρόπος ζωής. Αυτό που έχεις μέσα σου να το βγάζεις έξω. Και να σημειώσω κάτι σε ό,τι με αφορά. Πολιτικός δεν είμαι, αλλά όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, αν δεν τα πούμε εμείς με το χιπ-χοπ, ποιος θα τα πει; Οπως λέω σε έναν στίχο μου, «δεν είμαι διασκεδαστής, είμαι ψυχαγωγός». Δεν θα δώσω όμως τη λύση εγώ με τη μουσική μου. Το μόνο που μπορώ να κάνω μέσα από τη μουσική είναι να δώσω την ευκαιρία στον ακροατή ή σε αυτόν που θα έρθει σε μια συναυλία μου να ξαναβρεί την ανθρωπιά του. Αυτήν έχουμε χάσει».

Σε μια κοινωνία γεμάτη ψέμα και υποκρισία ο 12ος Πίθηκος πιστεύει ότι υπάρχει ένα κομμάτι της νεολαίας που ψάχνεται για την αλήθεια. «Θέλω να βρουν κάτι πιο αληθινό και το χιπ-χοπ το προσφέρει. Και εδώ να προσθέσω κάτι. Θα ήθελα πάρα πολύ τα ΜΜΕ να σταματήσουν να τρομοκρατούν τον κόσμο. Μιλάνε για τα άσχημα και προκαλούν φόβο. Φοβόμαστε για το αύριο. Η τρομοκρατία δεν βοηθάει όμως».

Μετά το πολύ επιτυχημένο άλμπουμ του «100% style», στις 12 Δεκεμβρίου θα κυκλοφορήσει η νέα δουλειά του 12ου Πίθηκου. Το «12», όπως είναι ο τίτλος, θα είναι διπλό και θα περιέχει 12 κομμάτια σε κάθε πλευρά. Και κάτι τελευταίο. Το ψευδώνυμό του έχει να κάνει με δύο πράγματα: την αγάπη του για τους πιθήκους αλλά και το γεγονός ότι ως πιτσιρικάς του άρεσε να σκαρφαλώνει. «Η εμμονή μου είναι τέτοια που δεν έχω αφήσει ντοκυμαντέρ για ντοκυμαντέρ. Κάποιον ρόλο έπαιξε και η ταινία «12 πίθηκοι»».

Η χιπ-χοπ «μάχη» των Αθηνών
Πριν από πέντε χρόνια ο Αρης Βασιλειάδης είχε μια ιδέα: να δημιουργήσει στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων ένα στέκι για το χιπ-χοπ. Και επειδή αυτό έδειχνε δύσκολο, αποφάσισε να «ιδρύσει» το Athens Ηίp-Hop Festival. Ξεκίνησε σαν πάρτι και εξελίχθηκε σε γιορτή. Πηγαίνει μάλιστα τόσο καλά ώστε εφέτος διοργανώνεται για πέμπτη συνεχή φορά στον ίδιο χώρο.

Στο πλαίσιο του 5th Athens Hip-Hop Festival θα εμφανιστούν ο σαρωτικός 12ος Πίθηκος, ο… μπαρουτοκαπνισμένος Εισβολέας, ο Αγνωστος Χειμώνας με το Ταφ Λάθος, οι Στίχοιμα, ο πάλιουρας Δημήτρης Μεντζέλος των Ημισκουμπρίων, ο πιστολέρο Υποχθόνιος, ο πολυδιάστατος 3D, o ανανεωμένος Neon, o άρχοντας του stage Sifu Versus και η απρόβλεπτη Ju Ju. Επίσης, το Battle Of Athens 2012 αναμένεται να εξελιχθεί σε μια μάχη σώμα με σώμα: οι οκτώ καλύτερες ομάδες μπρέικντανς με την καθοδήγηση του έμπειρου Τόλη Αριστείδου θα αναμετρηθούν με χορευτικές ακροβασίες και εμπνεύσεις, όπως ένας αυθεντικός διαγωνισμός του δρόμου.

Οπως σημειώνει ο Αρης Βασιλειάδης, το χιπ-χοπ φεστιβάλ παρακολουθούν «κατά μέσον όρο 3.500-4.000 άτομα κάθε χρόνο. Στόχος του είναι να αναδείξει την κουλτούρα του χιπ-χοπ. Στο τραγούδι, στον χορό, στο μπρέικντανς, στο γκραφίτι. Δηλαδή, τη φιλοσοφία μιας ανεξάρτητης μουσικής κοινότητας». Σύμφωνα με τον ίδιο, το ελληνικό χιπ-χοπ δεν μιμείται την Αμερική. «Οι έλληνες καλλιτέχνες έχουν προβληματισμό, υπαρξιακές αγωνίες και πηγαίο συναίσθημα. Αιχμηροί, ανορθόδοξοι, καταγγελτικοί και προκλητικοί, μοιάζουν σαν σύγχρονοι ραψωδοί».