Τ ΗΛΕΦΙΛΟΣ Μ΄ ΑΝΕΘΗΚΕΝ ΤΩ ΗΡΑΚΛΗ. Αυτή η επιγραφή, χαραγμένη σε μία ομφαλωτή χάλκινη φιάλη και σε τοπικό αλφάβητο της αρχαϊκής εποχής, εύρημα σπάνιο από μόνο του, οδήγησε τους αρχαιολόγους που έκαναν μία σωστική ανασκαφή για τις ανάγκες του αγωγού φυσικού αερίου στη θέση «Σπαρτιά- Λατομείο», περίπου 14 χλμ. δυτικά της πόλης του Βόλου, να εντοπίσουν ένα ιερό των αρχαϊκών χρόνων αφιερωμένο στον Ηρακλή. Εκτός από το αδιάσειστο τεκμήριο της αναθηματικής επιγραφής υπήρξαν επίσης τα κατάλοιπα ενός βωμού, αλλά και πλήθος ευρημάτων της αρχαϊκής επίσης εποχής σε αποθέτες γύρω από αυτόν. Παράλληλα τα έντονα ίχνη καύσης με διάσπαρτα μικρά υπολείμματα καμένων οστών ζώων δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας ότι το μνημείο αυτό ήταν ένα ιερό όπου λατρευόταν ο μέγας ήρως της αρχαιότητας, ο Ηρακλής. Ανάμεσα στα ευρήματα οι αρχαιολόγοι της ΙΓ΄ Εφορείας Αρχαιοτήτων συνέλεξαν πολλά χάλκινα αντικείμενα και αγγεία, μολύβδινα αντικείμενα, σιδερένια όπλα και εργαλεία, πήλινα ειδώλια, ακέραια πήλινα αγγεία, έναν βραχίονα μαρμάρινου αγάλματος και άφθονη κεραμική.
Η θέση βρίσκεται σε έναν αρκετά ψηλό λόφο στα βόρεια του σημερινού οικισμού του Σέσκλου και ως πρόσφατα ήταν γνωστή για τα προϊστορικά της ευρήματα. Συγκεκριμένα από την ανασκαφή του 1911 από τον Α.Αρβανιτόπουλο, ο οποίος αναφέρει την ύπαρξη νεολιθικού οικισμού με τα σχετικά ευρήματα, δηλαδή κεραμική, λίθινα και πήλινα εργαλεία κτλ. Ευρήματα της Νεολιθικής εποχής άλλωστε, που προήλθαν από μία απλή επιφανειακή περισυλλογή που έγινε στη θέση το 1964, φυλάσσονται στο Μουσείο Βόλου. Ο ίδιος ο Αρβανιτόπουλος εξάλλου πιθανολογούσε ότι εκεί υπήρχε ένας αρχαίος ναός του 5ου ή 4ου αι. π.Χ. Και αυτό γιατί από μία μικρή ανασκαφική έρευνα που έκανε, βρήκε μελαμβαφείς κεραμίδες στέγης και κεραμική με μελανό γάνωμα, αυτής δηλαδή της εποχής. Παράλληλα απέδιδε σε πρωιμότερη φάση του ίδιου ναού τα υπόλοιπα ευρήματά του: πήλινες μετώπες με γείσο με κίτρινο επίχρισμα, αναθηματικά χάλκινα αγγεία και αιχμές δοράτων, καθώς και τμήμα βραχίονα μαρμάρινου αγάλματος. Σήμερα βεβαίως αυτά ξεκαθαρίστηκαν καθώς εντοπίστηκε ο βωμός, ο οποίος θεωρείται ότι συνδέεται με τον μύθο του Ηρακλή, του Αδμητου και της Αλκηστης.
Στις νέες ανασκαφές οι αρχαιολόγοι βρήκαν επίσης ένα λυχνάρι και κεραμική της Ελληνιστικής εποχής, καθώς και ένα νόμισμα των Ιστιαίων (3ος αι.- 146 π.Χ.). Ευρήματα τα οποία μαζί με τις στρωματογραφικές παρατηρήσεις που έγιναν δείχνουν ότι επάνω στο ιερό των αρχαϊκών χρόνων είχε κατασκευαστεί αργότερα κάποιο κτίριο της Ελληνιστικής εποχής.
Μία μικρή έρευνα εξάλλου, που έγινε στην κορυφή του λόφου, έδειξε ότι μέσα στις επιχώσεις υπήρχε μεγάλη ποσότητα κεραμικής από τη Νεολιθική εποχή ως και την Οθωμανική, όπως κεραμίδες με ερυθρό επίχρισμα και λίγα νεολιθικά εργαλεία από πηλό και πέτρα. Εδώ όμως η ανασκαφή πρόκειται να συνεχιστεί. Οπως αναφέρει η αρχαιολόγος της ΙΓ΄ Εφορείας κυρία Ευαγγελία Σταμέλου από την περιοχή αυτή περνούσε τμήμα της γνωστής «Βελεστινόστρατας», ενός οδικού άξονα μεταξύ Φερών- Βελεστίνου και Παγασών- Δημητριάδος. Κατάλοιπα άλλωστε από τουρκικό καλντερίμι σώζονται ακόμη στα νότια πρανή του σκάμματος της σιδηροδρομικής γραμμής στη στάση Λατομείο. Το βέβαιο είναι τελικά ότι ο Ηρακλής άνοιξε τον δρόμο. Αρκεί οι ανασκαφές να συνεχιστούν σε έναν τέτοιο τόπο όπου η Ιστορία μετράει χιλιετίες.
