Στις 21 Ιουλίου 1974 ο Στέφανος Υψηλάντης σε ηλικία τεσσάρων ετών απάγεται από ένα ζευγάρι Γερμανών με το κοινότοπο όνομα Σουλτς σε ένα παραλιακό χωριό του Κορινθιακού. Τους θυμίζει τον χαμένο γιο τους.
Ο Στέφανος θα ζήσει έως τα 11 του χρόνια ως Μίχαελ Σουλτς στο Βερολίνο, ενσωματωμένος εν μέρει στη γερμανική κοινωνία. Μια παρατηρητική ελληνίδα φοιτήτρια θα αναγνωρίσει στο πρόσωπό του το χαμένο παιδί, θα το καταγγείλει και έτσι ο Μίχαελ θα γυρίσει στην Ελλάδα και θα γίνει και πάλι Στέφανος. Για αυτόν θα αρχίσει μια νέα
πορεία ενσωμάτωσης σε μια κοινωνία και σε μια οικογένεια, πατέρας, μητέρα και δύο αδελφές, από την οποία θυμάται ελάχιστα. Μεγαλώνοντας θα γίνει καθηγητής και κάποια στιγμή θα πάει να ζήσει στο Βερολίνο αναζητώντας το γερμανικό του πρόσωπο, τους Σουλτς και ό,τι έζησε μεταξύ 4 και 11 ετών σε εκείνο τον τόπο.
Εκεί θα συνδεθεί με τη Σεσίλια, αλλά θα επιστρέψει στην Ελλάδα. Ολα αυτά τα χρόνια ο Στέφανος είναι ένα σιωπηλό άτομο. Προσπαθεί να ανακαλύψει ποιος είναι, αν είναι περισσότερο Γερμανός ή Ελληνας. Μοιάζει να ζει χωρίς κίνητρο ή να θέλει να σβήσει το ίχνος του. Αισθάνεται ότι δεν είναι λειτουργικό κομμάτι κανενός πράγματος, ότι ζει σε μια ζωή όπου δεν υπάρχει θέση για αυτόν. Μυθιστόρημα που εξερευνά την ταυτότητα του προσώπου σε μια εποχή πολυπολιτισμική, κάτι που ζουν ίσως νεότερα παιδιά
που αναγκάζονται να εκπατριστούν για σπουδές ή οι οικονομικοί μετανάστες. Το ενδιαφέρον είναι η διαπραγμάτευση του θέματος που γίνεται μέσα από τις φωνές διαφόρων ηρώων που
προσπαθούν να φωτίσουν τη σκοτεινιά του Στέφανου, αλλά και η αφήγηση που παραμένει σφικτή ως το τέλος χωρίς να χάνει τη γοητεία των σκέψεων και των λέξεων.
Η ιστορία και το έγκλημα
Γιατί έμειναν οι Γερμανοί στα Χανιά μήνες μετά την απελευθέρωση της υπόλοιπης Ελλάδας από τους Γερμανούς; Πόσο καθαρές ήταν οι συμφωνίες της Εθνικής Οργάνωσης Κρήτης (ΕΟΚ) με το ΕΑΜ; Ποιοι ήταν αγωνιστές και ποιοι προδότες; Πώς σκοτώθηκε ο κομμουνιστής Βαγγέλης Κτιστάκης; Ποιος ο ρόλος των Αγγλων στο νησί και ποια η σχέση τους με τις αντιστασιακές οργανώσεις,αλλά και τη γερμανική κατοχική διοίκηση; Αυτά είναι μερικά από τα ιστορικά ερωτήματα που απασχολούν τη Μάρω Δούκα και την ηρωίδα της Βιργινία που ανασκαλεύει παλιές ιστορίες του παππού της,ενός άνδρα που έζησε τις ταραγμένες εποχές της Κατοχής και κρύβει μυστικά και ντοκουμέντα.
Ο αστυνόμος Χαρίτος μπαίνει σε νέες περιπέτειες σε μια πολύπλοκη ιστορία συνεχόμενων φόνων στο πλαίσιο της σημερινής οικονομικής κρίσης στη χώρα μας. Ενας πρώην τραπεζίτης βρίσκεται αποκεφαλισμένος και ταυτόχρονα αφίσες γεμίζουν την πόλη, που προτρέπουν τους πολίτες να μην πληρώνουν τις οφειλές τους στις τράπεζες.Οι αποκεφαλισμοί θα συνεχιστούν και σειρά θα πάρει άλλος ένας τραπεζίτης,ένα στέλεχος οίκου αξιολόγησης και ένα ελληνικό «λαμόγιο».Οι φόνοι γίνονται με ιδιαίτερα σκληρό τρόπο,ενώ τα θύματα έχουν κοινό παρονομαστή το τραπεζικό χρήμα.Ο Χαρίτος θα κινηθεί με το συνηθισμένο του στυλ ανάμεσα σε πολλές κοινωνικές και προσωπικές αντιξοότητες.
Συνέχεια του πρώτου μέρους Η θάλασσά μαςαπό την τριλογία του συγγραφέα με τίτλοΕπιστροφή στη Σμύρνη . Πρόκειται για μια σάγκα δύο οικογενειών που αρχίζει στη Σμύρνη στο τέλος του 19ου αιώνα και καταλήγει στο σήμερα. Ενας δημοσιογράφος και ο αδελφός του αναζητούν την αλήθεια για την καταγωγή τους στα ταραγμένα χρόνια του Ελληνοτουρκικού Πολέμου του 1897 και της Καταστροφής του 1922. Το δεύτερο μέρος έχει φόντο το κίνημα των Νεότουρκων που έθεσε τέλος στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και τις βάσεις της σημερινής Τουρκίας.Είναι η άλλη πλευρά του καθρέφτη από τοΗ θάλασσά μας.
Ενα μινιμαλιστικό έργο που εξιστορεί την περιπέτεια της οικογένειας Βαρλάμη και μέσα από αυτήν την περιπέτεια του νεοελληνικού έθνους-κράτους.Ηρωές του οι απόγονοι του οπλαρχηγού Βαρλάμη. Ο ένας, λοχαγός, μετά τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο θα βρεθεί στο Παρίσι,όπου θα συνδεθεί με μια χορεύτρια,τη Μισέλ.Η μποέμικη ζωή του λοχαγού θα τον οδηγήσει στην απόταξη,θα παντρευτεί τη Μισέλ,θα αποκτήσουν ένα αγόρι και θα εγκατασταθούν στην Αθήνα.Το αγόρι θα πεθάνει από ένα τυχαίο γεγονός.Ενδιαμέσως ο Βαλτινός θα δώσει το άρωμα του πρώτου μισού του 20ού αιώνα και θα ρίξει τις «μπηχτές» του για θέματα της λογοτεχνίας μας.
Μια ιστορία με τέσσερις εκδοχές, δύο εκδοχές ονείρου του ύπνου και δύο του ξύπνου. Η πρώτη ιστορία είναι ένα όνειρο της αρχέγονης εποχής, όπου κάποιος προσπαθεί να το εξηγήσει καταφεύγοντας σε εντελώς ανορθολογικές μεθόδους. Η δεύτερη ιστορία έχει τα όνειρα του ξύπνου, αυτό που λέμε όνειρο ζωής, όνειρο για το μέλλον. Η τρίτη ιστορία είναι η μετατροπή του ονείρου από άυλο αγαθό σε εμπορεύσιμο, σε αγοραίο όνειρο και στην τελευταία υπάρχει μια προσέγγιση του ονείρου μέσω της φροϊδικής επιστημονικής διεργασίας. Ο Νίκος Θέμελης παρουσιάζει μια οικογενειακή σάγκα με καλοσχεδιασμένους χαρακτήρες και τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις να παραμένουν στο παρασκήνιο.
«Κείμενα όλων των ειδών, που πέφτουν πυκνά σαν χιόνι ή κομφετί, μεταμφιεσμένα σε δοκίμια, βιογραφίες, συνομιλίες ή απλά αφηγήματα». Ετσι παρουσιάζει ο ίδιος ο συγγραφέας τη συλλογή αυτών των κειμένων. Κείμενα για πρόσωπα, παραστάσεις, βιβλία. Οποιος όμως γνωρίζει τα γραπτά του Μένη Κουμανταρέα διαβλέπει σε αυτές τις αφηγήσεις τον απόλυτο διηγηματογράφο. Νομίζεις ότι ακόμη και αν τον σταματήσεις στον δρόμο να τον ρωτήσεις πώς θα πας στην οδό Ζακύνθου θα απαντήσει με μια μικρή ιστορία. Είτε γράφει προσωπικά βιώματα είτε για τους ομοτέχνους και φίλους του, διασώζει τη γοητεία των λέξεων.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
