Ο αρχαιολόγος και αρχιτέκτων Γεώργιος Λάββας δίδαξε στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Αθηνών (Τμήμα Αρχιτεκτόνων και Τμήμα Επικοινωνίας και MME), ενώ θήτευσε και στο Ομοσπονδιακό Πολυτεχνείο της Ζυρίχης. Ανέπτυξε πολυσχιδή ερευνητική και συγγραφική δραστηριότητα, υπήρξε εμπειρογνώμων στο πλαίσιο πολυάριθμων επιτροπών για θέματα αποκατάστασης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και άσκησε σημαντικό διοικητικό έργο στον πανεπιστημιακό και στον ευρύτερο επιστημονικό χώρο. Το 2003 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Ο Λάββας ωστόσο υπήρξε για τους πολυάριθμους μαθητές του ο ιστορικός της αρχιτεκτονικής: η διδακτορική του διατριβή για το αρχαίο ελληνικό τέμενος εκδόθηκε το 1974 στα γερμανικά, ενώ στη συνέχεια υπήρξε ο πρώτος που δημοσίευσε στα ελληνικά μια ιστορία της διεθνούς αρχιτεκτονικής του 19ου και 20ού αιώνα.Στον τόμο που φιλοξενεί συνολικά 35 δοκίμια, οι θεματικές περιοχές «Ιστορία-θεωρία και κριτική της αρχιτεκτονικής», «Αρχαιολογία, διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς», «Ιστορία της τέχνης» και «Επικοινωνία και πολιτισμός» επιχειρούν να καλύψουν τους τομείς επιστημονικού ενδιαφέροντος του τιμώμενου. Ταυτόχρονα ο τόμος λειτουργεί και ως καθρέφτης των «εξειδικεύσεων» των πανεπιστημιακών που συμμετέχουν με μελέτες επικεντρωμένες κυρίως σε ζητήματα ιστορίας της νεότερης αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας, καθώς και σε μια ευρύτερη προβληματική αποκατάστασης της παραδοσιακής κληρονομιάς. Ο κοινωνιολογικός επίσης και ευρύτερα φιλοσοφικός προβληματισμός γίνεται εμφανέστερος στο τελευταίο μέρος του βιβλίου. Αυτή ακριβώς η θεματική ποικιλία μπορεί να αποδειχτεί ελκυστική για τη νεότερη γενιά μαθητευόμενων ερευνητών, σε μια εποχή που η ιστορική έρευνα στο πεδίο της αρχιτεκτονικής διέρχεται μια μάλλον σοβαρή κρίση.


Από το σύνολο των εργασιών ξεχωρίζουμε ενδεικτικά τη συμβολή του Γ. Βελένη με θέμα «Το τρίπτυχο ειδικοτήτων του Ernest Hebrard μέσα από τη δράση του στη Θεσσαλονίκη». H διεισδυτική αυτή προσέγγιση επιβεβαιώνει την ανάγκη μιας συνολικής μονογραφίας για τον γάλλο αρχιτέκτονα, του οποίου η προσφορά στην ελληνική πολεοδομία του 20ού αιώνα παραμένει ανεκτίμητη.


Ο κ. Αντρέας Γιακουμακάτος είναι επίκουρος καθηγητής Ιστορίας και Θεωρίας της Αρχιτεκτονικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.