Α, μπά; Κοντέψαμε να πιστέψουμε πως έχουμε το αποκλειστικό κουσούρι της αμαρτίας. Αλλά προχθές και κατόπιν εισαγγελικής απαίτησης, ο Γερμανός Πρόεδρος της Δημοκρατίας υποχρεώθηκε σε παραίτηση για παθητική δωροδοκία. Επροτάθη από τη συμπαθή μας κυρία Μέρκελ, το 2010 και κατηγορείται ότι στη διάρκεια της πρωθυπουργίας του στην Κάτω Σαξωνία, δέχθηκε με ευνοϊκούς όρους στεγαστικό δάνειο, δώρα, εύνοιες…
Να φρεσκάρω στην μνήμη σας τα προπέρσινα των βρετανών βουλευτών. Τους ξηλώσανε για σπατάλες και κατάχρηση χρημάτων που ελάμβαναν για έξοδα. Η πάλι πώς να λησμονήσω την απογοήτευσή μιας γενιάς Ευρωπαίων όταν απεκαλύφθησαν ατασθαλίες των στενών συνεργατών και φίλων πρώτου κύκλου του προέδρου Μιτεράν. Που είχαμε πιστέψει σαν τον επίγειο σοσιαλιστή Άγιο.
Βεβαίως ορθώς όλοι και ημείς, ξέρουμε πως έχουμε όλα τα ρεκόρ διαφθοράς. Διότι σε μας όλοι χρηματίσθηκαν πλην, λέγεται, του Κωστάκη Καραμανλή. Που δεν αθωώνεται για τους επιλεγμένους συνεργάτες του. Όλοι θεωρούν ότι η πολιτική ταυτίζεται με την διαφθορά. Οι πολιτικοί μας ζουν μέσα σε μια φούσκα, απομονωμένοι από κάθε άλλον άνθρωπο. Ξένοι στον πολίτη. Πολιτεύονται για να πλουτίσουν.
Επίσης, το βασικότερο, η απουσία θεσμών. Ποιος φυλακίστηκε, από ποιον πήραμε πίσω τα κλεμμένα; Και οι Έλληνες ούτε εκατό γιαούρτια δεν έριξαν. Η ίδια επιφυλάσσομαι πάσης νομίμου οργής.
Καταλαβαίνετε κ. Πρωθυπουργέ γιατί τόσο διακαώς περιμένουμε το δικό σας κόμμα των ικανών και έντιμων διαχειριστών της εξουσίας. Ακούω θετικές εξελίξεις από εκεί. Ακούω και ονόματα. Και ονειρεύομαι μέρα – νύχτα.
