Η στήλη δεν φοβάται να ομολογεί τις αδυναμίες (συχνά σε ενοχικό βαθμό), αλλά σεμνύνεται ότι η μόδα δεν είναι μέσα σε αυτές. Δεν γνωρίζει αν φέτος θα φορεθούν τα κοντά ή τα μακριά, τα παστέλ ή τα γήινα χρώματα, τα ματ ή τα γυαλιστερά, για την ακρίβεια δεν είναι καν σίγουρη αν υφίστανται όλες αυτές οι διακρίσεις. Πολύ περισσότερο, δεν της αρέσει να κρίνει κανένα πρόσωπο για τα ρούχα και τα αξεσουάρ του.
Ενοχλήσεις
Αντιθέτως, με αυτόν ακριβώς τον τρόπο αποφάσισαν κάποιοι άνθρωποι να διεκδικήσουν το δικό τους τεταρτάκι στη δημοσιότητα, και μπορώ να πω ότι η ανάταση της εθνικής εορτής πρέπει να έπαιξε τον ρόλο της. Η αρχή έγινε όταν εκφράστηκε έντονη ενόχληση επειδή δύο κορίτσια παρήλασαν την περασμένη Τρίτη έχοντας στο μανίκι τους καρφιτσωμένη την εικόνα μιας φέτας καρπουζιού. Για όσες και όσους απορείτε, το καρπούζι με το κόκκινο, πράσινο και μαύρο χρώμα έχει αναχθεί σε άτυπο σύμβολο της Παλαιστίνης, οπότε υποθέτω ότι τα δύο παιδιά ήθελαν να εκφράσουν τη στήριξη τους στον παλαιστινιακό λαό, που έχει μετρήσει πάνω από 62.000 νεκρούς τα τελευταία δύο χρόνια. Οπως προαναφέρθηκε, λοιπόν, βρέθηκαν κάποιοι άνθρωποι που ζήτησαν έρευνες και τιμωρίες για αυτό που προφανώς θεώρησαν ως ανορθογραφία της παρέλασης.
Για μένα, πάντως, που έχω τις μαθητικές και στρατιωτικές παρελάσεις για ένα είδος ανορθογραφίας (ή έστω αναχρονισμού), πρέπει να πω ότι η έκφραση αλληλεγγύης στον αδύναμο ταιριάζει στη συγκεκριμένη περίπτωση. Τι γιορτάζουμε, εξάλλου, στις 28 Οκτωβρίου; Οτι ο αδύναμος δεν δέχθηκε αμαχητί τις απαιτήσεις του δυνατού.
Αλλά η αμφιλεγόμενη κριτική σε ενδυματολογικές επιλογές δεν εξαντλήθηκε σε μία φέτα καρπούζι που σε κάποιους έκατσε βαριά. Ενα ενδιαφέρον στιγμιότυπο ζήσαμε και στη Ζάκυνθο. Διευθυντής δημοτικού σχολείου εκφωνούσε μέσα σε εκκλησία πανηγυρικό για την 28η Οκτωβρίου και οργισμένος μητροπολίτης τού έκανε παρατήρηση, επειδή «τέτοια μέρα» και «μέσα στην εκκλησία» εκφωνούσε λόγο έχοντας το πουκάμισο έξω από το παντελόνι του. Αν αφήσουμε στην άκρη ότι διαισθητικά, τείνω στο να εμπιστευτώ περισσότερο αυτούς που είναι πιο κοντά στους ανθρώπους παρά αυτόν που είναι πιο κοντά στον Θεό, το ιλαρό επεισόδιο είχε αίσιο τέλος σε δύο διαφορετικά επίπεδα. Πρώτον και σημαντικότερο, ο εκπαιδευτικός γλίτωσε τον αφορισμό. Δεύτερον, ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων του σχολείου υπερασπίστηκε με ανακοίνωσή του τον διευθυντή, δίνοντας έμφαση στο ήθος και την ευσυνειδησία με την οποία ασκεί τα καθήκοντά του.
Πέρα από την εβδομάδα που πέρασε, σε κάθε εποχή, από το πρώτο φύλλο συκής έως την τελευταία λέξη της μόδας (όποια κι αν είναι αυτή), τα ενδύματα αποτελούν ένα σταθερό αντικείμενο κριτικής. Και συνήθως δεν αποφεύγουμε τα εύκολα συμπεράσματα για τους άλλους, ανάλογα με τις ενδυματολογικές τους επιλογές. Και αντίστροφα, τα ρούχα χρησιμοποιούνται συχνά σαν δηλώσεις, σαν στολές, σαν μάσκες για τον ρόλο που θα υποδυθούμε στην εκάστοτε περίσταση. Της εργαζόμενης σε μια δικηγορική εταιρεία, του πατέρα που πάει να δει το παιδί του στη σχολική παράσταση, της διαδηλώτριας, του ταξιδιώτη.
Ο κανόνας
Γενικά, προσυπογράφω έναν σοφό κανόνα καλής συμπεριφοράς, που λέει ότι αν δεν έχεις να πεις κάτι καλό για την εξωτερική εμφάνιση ενός προσώπου, μην πεις τίποτα, αλλά, μεταξύ μας, δεν θα έλεγα όχι και σε ένα καλοπροαίρετο κουτσομπολιό.
Εκεί, βέβαια, που η κοινωνία συνολικά θα έπρεπε να λέει όχι είναι όταν οι θεσμικοί εκπρόσωποί της κρίνουν και κατακρίνουν με τέτοια κριτήρια ένα μέλος της. Με κορυφαίο παράδειγμα τις δίκες για βιασμό όπου χρησιμοποιείται ως τεκμήριο όχι μόνο τι ρούχα φορούσε η καταγγέλλουσα, αλλά και τι χρώμα εσώρουχα…
