Οταν πέθανε ο Ελβις Πρίσλεϊ, στις 16 Αυγούστου 1977, ο Μπομπ Ντίλαν έκανε μια εβδομάδα να μιλήσει σε άνθρωπο. Ο Ελβις, που «είχε προσγειωθεί στο έδαφος της Αμερικής σαν φλεγόμενος αστέρας», ενέπνευσε τον Ντίλαν για να εξελιχθεί στον καλλιτέχνη που εξελίχθηκε (και στον μοναδικό μουσικό ο οποίος τιμήθηκε με το Νομπέλ Λογοτεχνίας το 2016 για τα γραπτά του).
Προφανώς δεν είμαι ο Ντίλαν. Οταν όμως πληροφορήθηκα τον θάνατο του Ρόμπερτ Ρέντφορντ, την περασμένη Τρίτη, αισθάνθηκα ότι ίσως ήταν καλύτερα να σιωπήσω για μερικές μέρες. Πέθανε. Ο Ρέντφορντ. Τι θα μπορούσα να πω;
Στη σιωπή μου αναζήτησα στο Διαδίκτυο τη βραβευμένη (με 24 ΕΜΜΥ) εκπομπή «The Daily Show», του Τζον Στούαρτ, της προηγούμενης Δευτέρας, παρουσιαστή της καλύτερης εκπομπής πολιτικής σάτιρας στην Αμερική. Δεν υπήρχε. Ο Στούαρτ δεν είχε κάνει εκπομπή. Γιατί;
Υστερα ξημέρωσε η Πέμπτη. Και έμαθα ότι το ABC «έκοψε» επ’ αόριστον την επίσης βραβευμένη εκπομπή του Τζίμι Κίμελ, (3 ΕΜΜΥ), «The Jimmy Kimmel Live!», εκπομπή ψυχαγωγίας και πολιτικής σάτιρας, εξαιτίας των σχολίων του Κίμελ για τον δολοφόνο του ακροδεξιού ινφλουένσερ και υποστηρικτή του Τραμπ, Τσάρλι Κερκ, στις 10 Σεπτεμβρίου.
Τι είπε ο Κίμελ; Πάνω-κάτω ότι «πιάσαμε, ως χώρα, ακόμη μεγαλύτερο πάτο, καθώς η συμμορία των MAGA, προσπαθώντας να αποκομίσει πολιτικά οφέλη από αυτή την υπόθεση, θέλει να μας πείσει ότι ο δολοφόνος του Τσάρλι Κερκ δεν είναι ένας από αυτούς».
Ο Κίμελ «κόπηκε» στον αέρα γιατί εξέφρασε τη γνώμη του. Τον Ιούλιο ο συνάδελφός του, ο άλλος πυλώνας της αμερικανικής τηλεοπτικής σάτιρας, Στίβεν Κολμπέρ (11 βραβεία ΕΜΜΥ), έμαθε λίγο πριν μπει στο στούντιο ότι η επίσης βραβευμένη εκπομπή του έχει διάρκεια ζωής μόνον δέκα μήνες ακόμη.
Στις 3 Νοεμβρίου 2026 στις ΗΠΑ θα διεξαχθούν οι ενδιάμεσες εκλογές για το Κογκρέσο. Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ δεν μπορεί προφανώς να είναι υποψήφιος. Μπορούν όμως να είναι υποψήφια όσα ενσάρκωνε (ας ξυπνήσουν επιτέλους οι Δημοκρατικοί!): η πίστη στις δημοκρατικές αξίες, στην ελευθερία του λόγου, στον σεβασμό του άλλου, στις προσπάθειες για την προστασία του περιβάλλοντος. Μα, καλά, θα πείτε, ο Ρέντφορντ δεν ήταν πρωτίστως ένας εξαιρετικά ταλαντούχος ηθοποιός, εκπάγλου καλλονής, πρωταγωνιστής σε ταινίες που άφησαν εποχή; Ναι, αλλά ήταν και όλα τα υπόλοιπα. Τα οποία δεν απαλείφονται με τον θάνατό του. Αντιθέτως είναι πιο κρίσιμα από ποτέ. Οχι μόνον για την Αμερική. Για το μέλλον του εικοστού πρώτου αιώνα.
