Λίγες μέρες πριν κλείσει το 81ο έτος της ηλικίας του, την προηγούμενη Δευτέρα, ο Τόλης Βοσκόπουλος άφησε την τελευταία του πνοή από ανακοπή καρδιάς στο 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας. Ο μεγάλος έλληνας τραγουδιστής, ηθοποιός και συνθέτης, που με την παρουσία του σε θέατρο, κινηματογράφο και δισκογραφία σφράγισε μια ολόκληρη εποχή, απείχε για μεγάλο χρονικό διάστημα από τα φώτα της δημοσιότητας – παρόλο που τον τελευταίο καιρό και μέχρι την έναρξη της πανδημίας τον Φεβρουάριο του 2020 εμφανιζόταν σε νυχτερινό κέντρο της Αθήνας. Είχε συνεργαστεί με όλα τα σπουδαία ονόματα του καλλιτεχνικού χώρου, όπως ήταν ο Γιώργος Ζαμπέτας (με τον οποίο έκανε την πρώτη του μεγάλη επιτυχία που τον καθιέρωσε, το τραγούδι «Αγωνία»), ο Στράτος Διονυσίου, ο Μίμης Πλέσσας, ο Γιώργος Κατσαρός, η Δούκισσα, η Μαρινέλλα, ο Ακης Πάνου, ο Θανάσης Πολυκανδριώτης, ο Μάριος Τόκας, αλλά και οι Βασίλης Αυλωνίτης, Κώστας Χατζηχρήστος, Ρένα Βλαχοπούλου, Γεωργία Βασιλειάδου, Ζωή Λάσκαρη, Κώστας Βουτσάς, Μάρθα Καραγιάννη, ενώ εμφανίστηκε σε μεγάλες αθηναϊκές πίστες (από τη δεκαετία του 1990 μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 2000), με νεότερες γενιές καλλιτεχνών, ερμηνεύοντας μάλιστα και τραγούδια του Φοίβου. Από την Κοκκινιά στο Carnegie Hall «Οταν γεννήθηκα, και ο πατέρας μου πέτυχε επιτέλους το πολυπόθητο αγόρι, έτρεξε κι έβγαλε κάρτες και άλλαξε και την ταμπέλα στο μαγαζί, που έγινε: “Χαράλαμπος Ιωάννου Βοσκόπουλος και Υιός”. Ημουν πάντα μαζί του στη Λαχαναγορά, και στα ταξίδια και τις εμπορικές συναλλαγές του. Ομως έβλεπα πως δεν μου πήγαινε αυτή η δουλειά. Από κάτι μπουλούκια που ερχόντουσαν στην Κοκκινιά, με τον Ζαζά, τον Κοκοβιό και άλλους, είχα ξελογιαστεί κι ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο. Γύρω στα 15 δεν άντεξα και του το είπα. Περίμενα πως θα με σφάξει. Θεατρίνος ο γιος του λαχαναγορίτη; Και τότε μου λέει: “Πάμε”. Και χωρίς να ξέρω για πού τραβάμε, με πηγαίνει στο Εθνικό Ωδείο του Καλομοίρη, που είχε και θεατρικό τμήμα. Τότε είναι που πρωτοβγαίνω απ’ την Κοκκινιά και βλέπω την Αθήνα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Στην επιστροφή μού λέει: “Για να μη μου παραπονεθείς καμιά φορά ότι ήθελες αυτό να γίνεις κι εγώ σε εμπόδισα”. Αυτά μού είπε ο σοφός πρόσφυγας πατέρας μου και τον ευγνωμονώ. Και κάθε φορά που βγαίνω στη σκηνή, ακόμα και σήμερα που πλησιάζω τα 80 μου χρόνια, τον φέρνω στο μυαλό μου και λέω μέσα μου: “Κοίτα τώρα”» είχε δηλώσει το 2018 σε συνέντευξη Τύπου ο Τόλης Βοσκόπουλος. Από το θέατρο λοιπόν ξεκίνησε η καριέρα του, παρ’ όλο που η τεράστια επιτυχία ήρθε με το τραγούδι και τη δισκογραφία. Οπως είχε δηλώσει και ο ίδιος για τον εαυτό του σε συνέντευξή του: «Τον θεατρίνο δεν τον άφησα ποτέ». Τονίζοντας ότι είναι το μοναδικό πράγμα που σπούδασε, ενώ στα υπόλοιπα ήταν αυτοδίδακτος. Η πρώτη του θεατρική παράσταση ήταν το 1958, με σκηνοθέτη τον Θάνο Τράγκα, και πέντε χρόνια αργότερα έπαιξε στον κινηματογράφο. Η έναρξη της δισκογραφικής του καριέρας έγινε με το τραγούδι «Βήμα-βήμα» του μουσικοσυνθέτη Λυκούργου Μαρκέα, ενώ η φήμη του απογειώθηκε με το «Αγωνία» και συνθέτη τον Γιώργο Ζαμπέτα – έφτασε να πουλήσει περισσότερους από 300.000 δίσκους, ένα τεράστιο νούμερο για την εποχή. Ως συνθέτης υπέγραψε πολλές μεγάλες επιτυχίες για τους πιο διάσημους έλληνες τραγουδιστές, κερδίζοντας το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης το 1971, με το τραγούδι «Αδέλφια μου αλήτες, πουλιά» – ερμηνεία Γιάννης Βογιατζής – και σημειώνοντας αμέτρητες άλλες διακρίσεις, αλλά και σταθμούς στην καριέρα του, με αποκορύφωμα την εμφάνισή του στο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης. Οι γυναίκες της ζωής του Από τη γέννησή του ο Τόλης Βοσκόπουλος ήταν περιτριγυρισμένος από γυναίκες, ως το 12ο παιδί μιας πολυμελούς οικογένειας με 11 μεγαλύτερες αδελφές. Εκανε τέσσερις γάμους, ενώ στην ιστορία έχουν μείνει η τριετής σχέση του με τη Ζωή Λάσκαρη και το φημολογούμενο ειδύλλιό του με τη Δούκισσα, όσο ήταν ακόμη παντρεμένος με την πρώτη του σύζυγο, τη Στέλλα Στρατηγού (1960-1965). Αργότερα σε τηλεοπτική του συνέντευξη θα παραδεχθεί ότι σε εκείνον τον γάμο του, τον οποίο έκανε σε ηλικία 20 ετών, δεν ήταν πιστός. Ακολούθησαν άλλοι τρεις γάμοι, με τη Μαρινέλλα (1973-1981), την Τζούλια Παπαδημητρίου (1990-1996) και, τέλος, την πρώην ηθοποιό και βουλευτή Αντζελα Γκερέκου, το 1996, με την οποία παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του και με την οποία απέκτησε τη μοναχοκόρη του, Μαρία. Στη διάρκεια της σχέσης του με την Τζούλια Παπαδημητρίου γεννήθηκε η Χαρά, η οποία όμως, με απόφαση του Αρείου Πάγου, ύστερα από δεκαετίες δικαστικών αγώνων, επιβεβαιώθηκε ότι δεν ήταν παιδί του.