Η διαρκώς ανακυκλούμενη κουβέντα για τις ρεαλιστικές δυνατότητες της Εθνικής μπάσκετ χωρίς τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στο παρκέ αδικεί όλους όσοι ταξίδεψαν από τη Λεμεσό και βρίσκονται πια Ρίγα με στόχο ό,τι δεν έχει έρθει από το 2009: ένα μετάλλιο σε Eurobasket. Προσωπικότητες όπως ο Σλούκας, ο Παπανικολάου, ο Μήτογλου, ο Ντόρσεϊ, ακόμα και ο Λαρεντζάκης με τον Θανάση και τον Κώστα Αντετοκούνμπο είναι παίκτες με αδιαπραγμάτευτη τριβή και εκατοντάδες ένσημα στο ελίτ επίπεδο, ανεξαρτήτως των ατομικών αδυναμιών που ο καθένας τους κουβαλά.
Από την άλλη όμως η πραγματικότητα που θέλει τον Έλληνα μεγκαστάρ να επηρεάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό όλο το υπόλοιπο «γαλανόλευκο» σύνολο και να επιδρά καταλυτικά στην εικόνα του δεν αμφισβητείται. Είναι, άλλωστε, μια πλήρως αποδεκτή και δίχως ενστάσεις συνθήκη εντός Εθνικής, αλλά και από τον ίδιο τον ομοσπονδιακό προπονητή Βασίλη Σπανούλη που φρόντισε για την πλαισίωσή του με αξιόπιστους σουτέρ μέσης και μακρινής απόστασης.
Παίζοντας λιγότερα από 32 λεπτά κόντρα στην Ισπανία, ο ηγέτης των Μιλγουόκι Μπακς έχασε το τριπλ νταμπλ για μία ασίστ (25 πόντοι, 14 ριμπάουντ, 9 ασίστ), φροντίζοντας μέσα από το καλό διάβασμα του παιχνιδιού να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ανοικτά (κι εν τέλει εύστοχα) σουτ σε Ντόρσεϊ και Παπανικολάου. Οι δυο τους είχαν μαζί 9/17 από τα 6μ75.
Ο πασέρ Αντετοκούνμπο
Αν και παρόντος στο ρόστερ του αρτίστα της δημιουργίας Κώστα Σλούκα, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ο κορυφαίος πασέρ της Εθνικής με 5 «τελικές» ανά συμμετοχή. Υπερτερεί του 35χρονου πόιντ γκαρντ για 0.2. Η διαφορά θα μπορούσε να δικαιολογηθεί ως αποτέλεσμα των 6.5 λεπτών που παραμένει παραπάνω στο παρκέ συγκριτικά με τον Σλούκα.
Η αναγωγή σε 100 κατοχές και το επιμέρους ποσοστό ασίστ που αντιστοιχεί σε κάθε Έλληνα παίκτη ανοίγει κι άλλο την απόσταση. Από τα χέρια του «Greek Freak» φεύγει το 35.7%, ενόσω από αυτά του Σλούκα το 33.8%. Η διαφορά αγγίζει το 2%. Ο Δημήτρης Κατσίβελης είναι ο μοναδικός που στην ίδια μονάδα μέτρησης υπερβαίνει το 20%, ενόσω οι Ντόρσεϊ και Τολιόπουλος ακολουθούν λίγο πάνω από το 18% συμπληρώνοντας την πρώτη πεντάδα του εθνικού συγκροτήματος.
Η επίδραση στην επίθεση
Φαίνεται λογικό, ως εκ τούτου, οι περισσότερες κατοχές της Εθνικής να ορίζονται από τον δύο φορές MVP και πρωταθλητή του NBA. Το μέγεθος της επιδραστικότητας του συγκρίνεται για την ώρα μόνο με το αντίστοιχο του Σλοβένου Λούκα Ντόντσιτς σε επίπεδο usage%. Που, μεταξύ μας, κάνει ό,τι θέλει κι όπως το θέλει. Αντιθέτως ούτε ο Σρέντερ και ο Βάγκνερ στη Γερμανία ή Γιόκιτς στη Σερβία φτάσουν σε τέτοια ύψη, δεδομένου πως ο Γ. Αντετοκούνμπο κυμαίνεται στο 38.5% ανά 100 κατοχές.
Η διαφορά με τον δεύτερο Τ. Ντόρσεϊ είναι της τάξεως των 15 μονάδων, την ώρα που οι Μήτογλου, Τολιόπουλος (που δεν δειλιάζει να παίρνει επιθέσεις πάνω του) και Σλούκας κυμαίνονται περίπου στο ίδιο επίπεδο, λίγο πάνω ή κάτω από το 20%.
Τεράστια διαφορά πόντων
Εν τέλει ο «Greek Freak», αυτό το φαινόμενο του παγκόσμιου μπάσκετ, φροντίζει να κάνει τη διαφορά και να αποτυπώνεται στους αριθμούς, αλλά χωρίς να επισκιάζει τους συμπαίκτες του κάνοντας εκτεταμένη χρήση της πληθωρικότητάς του. Σαφέστατα η Εθνική είναι πολύ πιο αποτελεσματική όταν ο ίδιος ο Γιάννης βρίσκεται στο παρκέ. Το αναγνωρίζουν άπαντες και του πιστώνεται η βελτιωμένη αυτή εκδοχή του αντιπροσωπευτικού συνόλου. Αντανακλάται στο +37.7 (net rating – διαφορά πόντων επίθεσης/άμυνας σε 100 κατοχές). Ο αριθμός αυτός πέφτει αρκετά όταν απουσιάζει, παραμένει πάντως ψηλά.
Δεδομένου πως στα νοκ άουτ, αρχής γενομένης από το αποψινό με το Ισραήλ το ροτέισον προβλέπεται να κλείσει αρκετά κι ο χρόνος παραμονής του Γιάννη ν’ αυξηθεί, οι προβλέψεις είναι ευνοϊκές για το υπόλοιπο του τουρνουά.
