Δεν θέλω να στενοχωρήσω την παρέα αλλά δεν βλέπω να περπατάει πολύ το rebranding Τσίπρα.
Ακόμα κι ο Παυλόπουλος που προσπαθεί από καρδιάς να απαλύνει τις ευθύνες του πρώην πρωθυπουργού (και τις δικές του…) τον έχωσε πιο βαθιά.
Αυτοί, λέει, μιλούσαν στο Προεδρικό κι ο Λαφαζάνης έψαχνε τον Πούτιν που έψαχνε τον Τσίπρα να ψάξει τον Πούτιν. Κωμωδία.
Που μου έδωσε μια ιδέα. Ξέρετε γιατί τα ταίριαξαν τόσο καλά ο Παυλόπουλος με τον Τσίπρα; Επειδή είναι πατριώτες; Σιγά τον πολυέλαιο.
Επειδή ο πρόεδρος χρωστάει ευγνωμοσύνη στον πρωθυπουργό που τον έκανε πρόεδρο κι ο πρωθυπουργός ανταποδίδει στον πρόεδρο που τον έσωσε μια δύσκολη στιγμή; Ανθρώπινο αλλά αμφίβολο.
Τα βρήκαν επειδή μοιάζουν.
Ο Παυλόπουλος ήταν από τους πρωταγωνιστές του ναυαγίου το 2009 και επέστρεψε το 2015 να κάνει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με τον ΣΥΡΙΖΑ σαν να μην τρέχει τίποτα.
Ο Τσίπρας πήγε να μας κάνει Βενεζουέλα το 2015 και κατέβηκε ατάραχος σε άλλες πεντέξι εκλογές να αποτελειώσει το σωτήριο έργο που είχε αναθέσει στον εαυτό του.
Πάλι καλά που ο Παυλόπουλος (λέει ο ίδιος) ρώτησε τον Καραμανλή αν πρέπει να αποδεχθεί την προεδρία. Πήρε γνώμη τεφαρίκι.
Τι είναι λοιπόν όλοι αυτοί που περνούν και ξαναπερνούν σαν να μην τρέχει τίποτα;
Το 2008 κάηκε η Αθήνα κι ο Τσίπρας με τον Παυλόπουλο δηλώνουν ότι είχαν την ευκαιρία να εκτιμήσει ο ένας τον άλλο.
Πού; Υποθέτω μέσα στις φωτιές. Πρώτη φορά Πρόεδρος της Δημοκρατίας βγήκε από αποκαΐδια.
Συνέχεια. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ο Παυλόπουλος προώθησε την ιδέα με τον «βασικό μέτοχο» στα κανάλια που απεβίωσε ενδόξως ενώπιον των κοινοτικών κανόνων.
Το 2016, ο Τσίπρας ανοίγει την ιστορία με τις τηλεοπτικές άδειες που προοριζόταν να αποβιώσει στο ΣτΕ.
Τι ζόρι τραβούν όλοι με τις τηλεοράσεις, άγνωστο.
Αλλά ποιος χάρηκε; Ο συνταγματολόγος πρόεδρος Παυλόπουλος. Τον οποίο επισκέφθηκε περιχαρής ο Παππάς την επομένη του διαγωνισμού να τον ενημερώσει.
Αφήνω στην άκρη τα κουτσομπολιά. Αλλά ο διαγωνισμός ακυρώθηκε λόγω αντισυνταγματικότητας του νόμου που είχε επαινέσει ο συνταγματολόγος πρόεδρος. Μπίνγκο.
Συνεπώς δεν τους συνδέει μόνο το μπαλαμούτι του 2015. Τους συνδέει και η ψύχωση πως κάποιο «σύστημα» διώκει «καραμανλικούς» και «τσιπρικούς» επειδή τους εχθρεύεται.
Τους διώκει; Θα το ξέραμε.
Τέτοιο «σύστημα» δεν υπάρχει κι αν υπάρχει μάλλον τους ευνόησε αμφότερους παρά τους πολέμησε.
Αλλά έτσι είναι ζωή. Κανείς δεν μετράει το μπόι του. Συνήθως κλαίγεται πως οι άλλοι δεν τον αφήνουν να ψηλώσει.
