Ελαχιστοποιούνται πλέον οι πιθανότητες συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα (το οποίο ολοκληρώνεται στις 20 Αυγούστου) καθώς κατά την διάρκεια της τελευταίας συνάντησης του Washington Group στο Γουίσλερ του Καναδά στο περιθώριο του G7 δεν βρέθηκε η χρυσή τομή μεταξύ Γερμανίας και Ταμείου όσον αφορά το μοντέλο διευθέτησης του ελληνικού χρέους.
Κατά πληροφορίες η πρόοδος ήταν ελάχιστη και οι συζητήσεις θα συνεχιστούν αλλά χωρίς οριστική συμφωνία το ΔΝΤ δεν είναι σε θέση να βγάλει θετική ανάλυση για την βιωσιμότητα του χρέους . Επίσης τα χρονικά περιθώρια εξανεμίζονται καθώς όπως έχει δηλώσει πρόσφατα ο κ. Πολ Τόμσεν η ενεργοποίηση του Ταμείου στο τρίτο πρόγραμμα θα είχε νόημα μόνο αν μπορούσε να ολοκληρωθεί μία τριμηνιαία αξιολόγηση.
Επί της ουσίας δύο είναι τα σημεία τριβής μεταξύ Βερολίνου και ΔΝΤ . Το πρώτο σχετίζεται με τον χρόνο επιμήκυνσης των αποπληρωμών των δανείων του δεύτερου προγράμματος (ΕFSF). Το Ταμείο θέλει να επιμηκυνθούν κατά 10 με 15 χρόνια ενώ η γερμανική κυβέρνηση είχε ξεκινήσει την διαπραγμάτευση κάτω από τα πέντε έτη.
Το δεύτερο έχει να κάνει με την απαίτηση των Γερμανών να μην υπάρχει αυτόματος μηχανισμός ελάφρυνσης αλλά η τμηματική μείωση του χρέους να γίνεται μετά από πολιτικές αποφάσεις (π.χ Eurogroup) οι οποίες θα λαμβάνονται αφού η Ελλάδα εφαρμόζει τους αυστηρούς όρους που θα της τεθούν. Το ΔΝΤ εκτιμά ότι κάτι τέτοιο θα αποτιμηθεί αρνητικά από τις αγορές.
Με αυτά τα δεδομένα σε συνδυασμό με την πάγια θέση της ΕΚΤ εκτιμάται ότι στο επόμενο διάστημα η Ελλάδα θα δεχθεί εντονότατες πιέσεις να αποδεχθεί την προληπτική γραμμή πίστωσης ώστε να είναι θωρακισμένη έναντι των αγορών μετά το τέλος του τρίτου προγράμματος.
