«Καθώς ο πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ έκλεινε τη σύνοδο κορυφής, η κρατική Λαϊκή Ημερησία Online ανακοίνωνε στο Twitter την μεγάλη επιτυχία της. Αλλά υπήρχε πραγματικά κάποια άλλη επιλογή; Μιλάμε για την Κίνα.
Στην πραγματικότητα, από την πλευρά της Κίνας, η σύνοδος κορυφής ήταν μια επιτυχία πολύ προτού αρχίσουν οι εκδηλώσεις. Από την αρχή, το γεγονός ότι την φιλοξένησε η Κίνα σηματοδότησε μια νέα φάση στην παγκόσμια οικονομική εμπιστοσύνη και την ηγεσία του έθνους. Προσέφερε την πλατφόρμα για την προώθηση του οικονομικού μοντέλου του Πεκίνου, συμπεριλαμβανομένης της πρωτοβουλίας «Μία ζώνη, ένας δρόμος» και της Ασιατικής Τράπεζας Υποδομών και Επενδύσεων (AIIB) στην παγκόσμια σκηνή.
Αξιοποιώντας στο έπακρο την θέση της ως μία αναπτυσσόμενη χώρα, η Κίνα έφερε το διπλό θέμα της ανάπτυξης και της ένταξης πιο σταθερά στο επίκεντρο. Με την επέκταση των επίσημων διαβουλεύσεων και πέρα από τον κύκλο των μελών της G20, και καλώντας έναν αριθμό- ρεκόρ συμμετεχόντων από τον αναπτυσσόμενο κόσμο, η Κίνα έγινε ο πιο περιεκτικός οικοδεσπότης της G20.
Στο επίκεντρο βρέθηκε η πρόταση της Κίνας για ένα σχέδιο δράσης της G20 για την εφαρμογή της Ατζέντας 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη. Η κοινή κύρωση ΗΠΑ-Κίνας της σύμβασης του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, λίγες ώρες πριν από τη σύνοδο κορυφής, της χάρισε εντυπωσιακούς τίτλους στα ΜΜΕ και πρόσφερε την υπόσχεση ενός νέου μοντέλου για την κοινή ηγεσία της G20.
Στα μάτια της Κίνας, το καθένα από αυτά είναι ένας δείκτης επιτυχίας. Για το εγχώριο ακροατήριο, η επιτυχία της Κίνας οξύνθηκε από την έντονη κάλυψη των κρατικών μέσων ενημέρωσης των βασικών εκδηλώσεων της συνόδου κορυφής. Μεγάλη έμφαση δόθηκε στην κεντρική ομιλία του Σι και στο παραλίμνιο γκαλά της Λίμνης των Κύκνων, που αποδείχθηκε εντυπωσιακό. Οπως ήταν αναμενόμενο, αμφιλεγόμενα θέματα βρήκαν περιορισμένο χρόνο ομιλίας ή χώρο εκτύπωσης.
Η σιωπή για θέματα ουσίας της G20, συμπεριλαμβανομένων των λεπτομερειών του τελικού ανακοινωθέντος – που κυκλοφόρησε μόνο μετά την τελική συνέντευξη Τύπου του Σι – ήταν εκκωφαντική. Οταν έφτασε, το ανακοινωθέν των 7.000 λέξεων δεν αποκάλυψε πολλά επί της ουσίας.
Περιστράφηκε γύρω από πέντε θέματα: τον συντονισμό της πολιτικής, την καινοτόμο οικονομική ανάπτυξη, την χρηματοπιστωτική και οικονομική διακυβέρνηση, το εμπόριο και τις επενδύσεις, και την ανάπτυξη.
Το ανακοινωθέν αντανακλά την ολοένα και πιο περίπλοκη και τεχνική γλώσσα των υπαλλήλων της G20. Σε συνδυασμό με την έλλειψη συγκεκριμένων και μετρήσιμων δράσεων, το ανακοινωθέν παρέχει ένα σαφές μήνυμα ότι οι ηγέτες της G20 κάλυψαν λίγο συλλογικό έδαφος κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής.
Αναγνωρίζοντας ότι η οικονομική ανάπτυξη υπήρξε πολύ αργή για πάρα πολύ καιρό και για πάρα πολύ λίγους, το ανακοινωθέν ορίζει ένα συμφωνημένο μακροπρόθεσμο όραμα για την G20. Αυτή η λεγόμενη «Συναίνεση του Χανγκζού» καλεί την G20 να παραδώσει χωρίς αποκλεισμούς οικονομική ανάπτυξη μέσω της συντονισμένης μακροοικονομικής πολιτικής, του ανοιχτού εμπορίου και της καινοτομίας. Εν ολίγοις, επιβεβαιώνει την βασική αποστολή της ομάδας: να κάνει την παγκοσμιοποίηση να εργαστεί προς όφελος όλων.
Μικρή πραγματική πρόοδος συντελέστηκε στα βασικά ζητήματα της αλλαγής του κλίματος και της ενέργειας. Αλλα προβλήματα που κατανάλωσαν την προσοχή και την ενέργεια των ηγετών στο περιθώριο, συμπεριλαμβανομένων των συντονισμένων αντιδράσεων στη συριακή κρίση, τους πρόσφυγες, την τρομοκρατία και την μετανάστευση, παραμένουν άλυτα».
