Οτι τα Μέσα Ενημερώσεως δοκιμάζονται από την πολύχρονη οικονομική κρίση είναι πασίδηλον.
Εντυπα και ηλεκτρονικά Μέσα υπέστησαν από όλους τους κλάδους τη μεγαλύτερη μείωση εσόδων από το 2009 και εντεύθεν.
Οι διαφημίσεις περιορίστηκαν σχεδόν στο ένα τέταρτο και οι κυκλοφορίες επηρεάστηκαν αρνητικά από τη μείωση των εισοδημάτων αλλά και από τη δωρεάν ιντερνετική διάδοση των ειδήσεων, του κλόπι ράιτ συμπεριλαμβανομένου.
Παρά ταύτα οι παραδοσιακές εκδοτικές επιχειρήσεις, που τόσο εχθρεύονται οι κυβερνώντες, παλεύουν με ίδιες δυνάμεις, συνεχίζουν να δίνουν τη μάχη της ενημέρωσης με αξιοπρέπεια, με ανεξαρτησία, χωρίς να φείδονται κόπων και θυσιών.
Και θα συνεχίσουν να το πράττουν ό,τι κι αν μηχανεύονται όσοι ονειρεύονται την καθυπόταξη και την άλωσή τους.
Οι κοινωνίες διαισθάνονται, μπορούν να ξεχωρίσουν ποιοι τα αληθή γράφουν και ποιοι τα δίκαια υπερασπίζονται.
Τώρα, στο περιθώριο των Μέσων Ενημερώσεως κινούνται και ορισμένοι οι οποίοι επιβεβαιώνουν το ότι ουδείς (είναι) ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος.
Δεν έχει σημασία το όνομά τους. Πρώτον, διότι η εφημερίδα που βγάζει τη γλώσσα έχει μηδενική επιρροή στην κοινωνία.
Δεν την αγοράζουν, και ακόμη περισσότερο δεν τη διαβάζουν, ούτε τα στελέχη του κόμματός της. Συνεπώς ποιος νοιάζεται για τις ανακρίβειες και τα ψεύδη που δημοσιεύει;
Εχει, δεύτερον, «παρελθόν». Η εφημερίδα αυτή επιδεικνύει κάθε τόσο αγωνιστικές δάφνες, ενώ αποκρύπτει σκελετούς στις ντουλάπες της.
Η εφημερίδα αυτή άξιζε καλύτερη τύχη, το χρήμα όμως διαφθείρει… Και οι χθεσινοί ικέτες που εκλιπαρούσαν βοήθεια («τηλεφωνήστε στον τραπεζίτη Σ.»), σήμερα παριστάνουν τους πασάδες.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
