Την Τετάρτη 25 Ιουνίου ο υπεύθυνος του Τομέα Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Μηλιός μίλησε στους Μπάμπη Παπαπαναγιώτου και Άρη Ραβανό για τις συμμαχίες του ΣΥΡΙΖΑ και τη ΔΕΗ.{{{ audio1 }}}
Για τις συμμαχίες του ΣΥΡΙΖΑ
«Χρειαζόμαστε να πορευτούμε προς την κοινωνία και τον κόσμο. Όχι προς τον πολιτικό κόσμο που είναι μέσα στη Βουλή, γιατί ως τώρα έχει στηρίξει άλλες πολιτικές και κυβερνήσεις και δεν έχει φανεί να αλλάζει. Αν γίνουν εθνικές εκλογές, επειδή πιστεύω ακράδαντα ότι έχουμε μπει σε νέα φάση και ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα, οι εκδοχές είναι δύο. Η πρώτη είναι αυτή που πιστεύω, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι αυτοδύναμος και θα μπορέσει να κάνει κυβέρνηση. Το πιστεύω ακράδαντα, αν κάνουμε πορεία προς τον κόσμο. Η δεύτερη εκδοχή είναι να κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με δυνάμεις όπως το Ποτάμι, η ΔΗΜΑΡ και η Ελιά, αλλά συνεχίζουν να ακολουθούν την πολιτική των κυβερνήσεων που είχαμε μέχρι τώρα. Ξέρω ότι λένε διάφορα «ναι μεν αλλά», αλλά είναι αυτά πως ό,τι έγινε, έγινε και να μην υπάρχουν από εδώ και πέρα άλλες περικοπές. Αλλά αυτό που έγινε ήταν ένα τεράστιο πρόγραμμα δημιουργίας κοινωνικών ανισοτήτων. Η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία δεν έχασε μόνο εισόδημα, αλλά ισχύ. Δεν έχει δυνατότητα συλλογικών διαπραγματεύσεων…
Συνεπώς, η δεύτερη εκδοχή αυτή δεν θα πρέπει να υπάρχει, διότι αυτό δεν θα σήμαινε ανατροπή της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Θα ήταν αρνητική για τα συμφέροντα που θέλουμε να εκπροσωπήσουμε.»
Για το ενδεχόμενο να επανεξεταστούν από μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συμφωνίες για τη ΔΕΗ και άλλες δημόσιες επιχειρήσεις
«Αναμφισβήτητα (θα επανεξεταστούν). Δείτε ποιος έρχεται να αγοράσει τη μικρή ΔΕΗ: κρατικές εταιρείες άλλων χωρών. Ένα κρατικό μονοπώλιο που γίνεται ιδιωτικό, είναι καταστροφή για τους πολίτες, στη μεγάλη τους πλειοψηφία και γι’ αυτό λέμε ότι κρινόμαστε την επόμενη περίοδο, να πείσουμε τον κόσμο να μπορέσει να κινητοποιηθεί με ειρηνικές κινητοποιήσεις, όπως έκανε πάλι το 2011 που έμπαινε πάλι το θέμα της ΔΕΗ. Και το δημοψήφισμα (για την ΕΥΑΘ) ήταν κόλαφος για την κυβέρνηση, διότι το στήριξαν οι δήμοι στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης και το αποτέλεσμα ήταν 88% κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού. Ήταν κόλαφος γι’ αυτές τις πολιτικές.»
