Την Τρίτη 17 Ιουνίου ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε στους Βασίλη Χιώτη Νότη Παπαδόπουλο και Γιώργος Παπαχρήστο {{{ audio1 }}}
Για επαναπρόσληψη 600 θεσεων:
«Το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης προσαρμόζοντας ένα σχετικό αίτημα που είχε λάβει από την προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, προχώρησε στην προκήρυξη 600 θέσεων διοικητικών υπαλλήλων των πανεπιστημίων, προκειμένου αυτοί να κάνουν αίτηση γι αυτές τις θέσεις και όσο διαρκεί η διαδικασία της αξιολόγησης των υπαλλήλων, όπως συμβαίνει και σε όλες τις άλλες προκηρύξεις, προφανώς κανείς δεν μπορεί να απολυθεί. Κατά μέσο όρο αυτή θα διαρκέσει περίπου 2 με 3 μήνες και ανάλογα και με το φόρτο εργασίας που υπάρχει στο ΑΣΕΠ. Το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης είχε ξεκαθαρίσει και στην προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου παιδείας, αλλά και στη νυν ηγεσία, ότι αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να προχωρήσει στην προκήρυξη περισσότερων των 600 θέσεων διοικητικών υπαλλήλων, διότι εάν έκανε κάτι διαφορετικό θα έθετε σε κίνδυνο τις συνολικές δεσμεύσεις της χώρας όσον αφορά την επίτευξη των στόχων της διαθεσιμότητας και των απολύσεων. Όχι δεν χωράνε όλοι, η εκτίμηση μου είναι ότι κάποιοι θα φύγουν στο τέλος. Αυτή τη στιγμή έχουν φύγει 6.500 συνολικά το 2013 και το 2014. Θα ήμουν πολύ ανακουφισμένος εάν αυτός ο στόχος δεν υπήρχε. Και ήμουν ο πρώτος που είχε πει ότι πράγματι η σύνδεση της διαθεσιμότητας με την κινητικότητα και τις απολύσεις, ήταν ένα προβληματικό μέτρο και εγώ ήμουν αυτός που κατάφερε και διαπραγματεύτηκε με την τρόικα να μην υπάρχουν άλλοι ποσοτικοί στόχοι απολύσεων από το 2015 και μετά. Η κυβέρνηση είναι μια και αυτή δεν μπορεί να χωρίζεται σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς. Πρέπει να συνεργάζομαι με όλους τους υπουργούς για να υλοποιηθούν αυτές οι συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Το ζήτημα των δημάρχων είναι μια άλλη κατηγορία. Πρέπει πρωτίστως να απασχολεί το αρμόδιο υπουργείο, που είναι το υπουργείο Εσωτερικών. Υπάρχουν και σήμερα περιπτώσεις δημάρχων που πρέπει να ελεχθούν για παράβαση καθήκοντος.»
Για εγκατάλειψη μεταρρυθμίσεων από την κυβέρνηση:
«Δεν νομίζω ότι υπάρχει τέτοιο ζήτημα. Το γεγονός ότι μπορεί να υπάρχουν περιθώρια για προσαρμογές της πολιτικής σε ορισμένα πεδία, τα οποία έχουμε εντοπίσει πραγματικές αστοχίες, είναι τελείως διαφορετικό από το να λέει κανείς, ότι πάμε σε μια πολιτική παροχών, την οποία η ελληνική οικονομία ακόμα σαφώς σήμερα δεν την αντέχει. Εάν θέλουμε να θέσουμε στην ατζέντα με την τρόικα ζητήματα, τα οποία πραγματικά είναι ευρύτερου ενδιαφέροντος και κομβικής σημασίας για το μέλλον της πορείας της οικονομίας, όπως π.χ το ζήτημα της μείωσης των φορολογικών συντελεστών, το οποίο πιστεύω είναι ένα ζήτημα που πρέπει να αρχίσει να τίθεται στην ατζέντα αυτής της συζήτησης. Πείτε μου πόσα μέτωπα ταυτόχρονα μπορούμε να ανοίξουμε συνολικά ως χώρα σε αυτή τη διαπραγμάτευση και αν μπορούμε αυτή τη στιγμή ν αποκλίνουμε από πράγματα που είναι συμφωνημένα και είναι και ψηφισμένα.»
Για επανασχεδιασμό του προγράμματος της διαθεσιμότητας:
«Εάν είναι κάτι που μπορεί η κυβέρνηση σε κεντρικό επίπεδο, σ’ ένα επίπεδο πάνω από εμένα, να διαπραγματευτεί, εγώ θα ήμουν ευτυχής. Αυτό που μπόρεσα να πετύχω εγώ, επειδή ήμασταν αξιόπιστοι σε αυτά που είπαμε, να εξασφαλίσουμε ότι δεν θα έχουμε άλλες απολύσεις από το 2015 και μετά.»
Για θέμα παραίτησης σε περίπτωση που γινόταν δεκτή η πρόταση του υπ. Παιδείας:
«Δεν τίθενται τέτοια ζητήματα. Προφανώς και δεν αληθεύει κάτι τέτοιο.»
Για αξιολόγηση και νέα νομοθετική ρύθμιση για αποσπασμένους υπαλλήλους:
«Υπάρχει ένα ζήτημα, το ποιος μπορεί να αξιολογήσει έναν υπάλληλο. Σίγουρα ο πολιτικός του προϊστάμενος ενδεχομένως να μην έχει την απαραίτητη αντικειμενικότητα για την αξιολόγηση, το γνωρίζω αυτό. Φοβάμαι όμως πως δεν υπάρχει άλλη πραγματική εναλλακτική λύση. Η ουσιαστική λύση στο πρόβλημα αυτό είναι να τελειώσουμε πια οριστικά με τη λογική των αποσπασμένων υπαλλήλων σε υπουργικά και βουλευτικά γραφεία. Οι υπάλληλοι και οι βουλευτές να έχουν μόνο μετακλητούς υπαλλήλους. Είναι στις σκέψεις του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης να συζητήσει με τη βουλή, γιατί είναι ζήτημα που αφορά και τη βουλή, ένα σχήμα όπου θα περιοριστούμε σ’ ένα πιο μικρό αριθμό, αλλά μόνο μετακλητών υπαλλήλων, που θα συνδέονται απόλυτα και των βουλευτών. Σ΄ ένα συρρικνωμένο δημόσιο ο αποσπασμένος υπάλληλος από κάπου λείπει, άρα εάν συνυπολογίζετε και το κόστος του αποσπασμένου υπαλλήλου, το τελικό κόστος το καταβάλει ο Έλληνας φορολογούμενος. Η δική μου πρόταση θα ήταν ένας αριθμός, τριών ενδεχομένως, μετακλητών υπαλλήλων συνολικά για κάθε βουλευτή και κανέναν αποσπασμένο. »
