Η Ελληνική Χαλυβουργία, αν και δεν είναι ευρέως γνωστό, αποτελεί την πρώτη βιομηχανία χάλυβα που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα.
Η χαλυβουργία ιδρύθηκε το 1937 με το πρώτο εργοστάσιό της στην περιοχή του Μοσχάτου, τότε πρώτη βιομηχανική ζώνη της Ελλάδας. Τα περίφημα οχυρά Ρούπελ εξάλλου χτίστηκαν με δικά της σίδερα.
Σήμερα η εταιρεία, με εμπειρία που ξεπερνά τα 63 χρόνια, θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες στον χώρο του σιδήρου ελληνική βιομηχανική εταιρεία.
Σταθμοί της μακρόχρονης ιστορίας της:
* Η μετεγκατάσταση του εργοστασίου το 1952 στο Θριάσιο Πεδίο, σε έναν χώρο 40 στρεμμάτων τότε, που έγιναν 400 στρέμματα σήμερα.
* Το 1976 και σύμφωνα με τις τεχνολογικές επιταγές της εποχής η εταιρεία προχώρησε στην εγκατάσταση δύο ηλεκτροκαμίνων τόξου για την παραγωγή ρευστού χάλυβα. Μια μετεξέλιξη που την έφερε ανάμεσα στις μεγαλύτερες ελληνικές ηλεκτροβόρες βιομηχανίες.
* Πρωτοπορώντας το 1987 έγινε η πρώτη βιομηχανία που προσέφερε στον έμπορο δύο σημαντικά προϊόντα: το γνωστό ως τότε σιδηρομπετόν και ένα καινοτόμο προϊόν, το πλέγμα.
Αυτή η πρωτιά οδήγησε την Ελληνική Χαλυβουργία στην πρώτη θέση της ελληνικής αγοράς πλεγμάτων, όπως αναφέρουν εκπρόσωποί της μιλώντας στο «Βήμα».
Το 1999 η εταιρεία, της οποίας μέτοχοι είναι οι οικογένειες Σαλαπάτα και Ευστρατίου, πραγματοποίησε πωλήσεις ανάλογες του 1998, αξίας 24,9 δισ. δρχ., οι οποίες όμως απέφεραν αυξημένα κατά 23% κέρδη προ φόρων, αποσβέσεων, τόκων και προβλέψεων, ύψους 3,05 δισ. δρχ., ίσα με το 19,6% του μέσου ενεργητικού της χρήσης και το 12,3% των πωλήσεων. Τα προ φόρων κέρδη της αυξήθηκαν κατά 2,2 φορές και ανήλθαν στο επίπεδο των 1,14 δισ. δρχ. αποτελώντας το 4,6% των πωλήσεων. Η αξία κτήσεως των παγίων στοιχείων της ξεπέρασε τα 18,8 δισ. δρχ.
Το 1999 με επενδυτική δαπάνη 1,5 δισ. δρχ. αντικαταστάθηκε ο συμβατικός φούρνος αναθέρμανσης μπιγετών του ελασματουργείου με νέο φούρνο υψηλής τεχνολογίας και καύσης φυσικού αερίου αντί του θειούχου μαζούτ. Επίσης το 1999 ολοκληρώθηκε η παραγωγή και άρχισε η διάθεση στο εμπόριο νέου πλέγματος στύλων Φ8 και Φ10 ανά 10 cm.
