Στις νέες δυνάμεις του ελληνικού κινηματογράφου ο Περικλής Χούρσογλου εντάχθηκε επισήμως το 1993 με τον «Λευτέρη Δημακόπουλο», την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία που έφερε την υπογραφή του στο σενάριο και τη σκηνοθεσία, εντυπωσιάζοντας κοινό και κριτικούς στο 34ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Οι φανατικοί σινεφίλ τον γνώριζαν ήδη από τη μακρόχρονη παρουσία του στο χώρο των ταινιών μικρού μήκους και του ντοκυμαντέρ, αλλά και από τη δουλειά του στο πλευρό του Παντελή Βούλγαρη.
Η νέα του ταινία έχει τίτλο «Ο κύριος με τα γκρι». Τα γυρίσματα ξεκινούν αύριο στην Αθήνα για να συνεχιστούν μέχρι τον Ιούνιο στο Πλατύστομο της Λαμίας και από εκεί στη Θεσσαλονίκη και την Βέρνη. Η τελική κόπια θα είναι έτοιμη τον Σεπτέμβριο. Το σενάριο έχει γράψει ο ίδιος ο σκηνοθέτης μαζί με τον συγγραφέα Δημήτρη Κεχαίδη (επιμέλεια) και τον τσέχο δραματουργό Ian Fleischer (δραματουργική ανάλυση).
Ο κύριος Χούρσογλου;.
«Ναι, ο ίδιος».
Σας βρίσκω σε καλή στιγμή;.
«Βρίσκομαι στο στούντιο. Αυτή τη στιγμή κάνουμε πρόβα. Τα γυρίσματα θα ξεκινήσουν τελικά αύριο».
Στην Αθήνα;.
«Ναι, στο σπίτι της “οικογένειας με τα γκρι” ».
Ποιούς έχετε στην παρέα σας;.
«Είμαι με τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο, την Ειρήνη Ιγγλέση, την Ράνια Οικονομίδου, τη Μαρία Κεχαγιόγλου και τον Θέμη Χειμάρα».
Ποιά θα είναι η πρώτη σκηνή της ταινίας;.
«Το πάρτυ που διοργανώνουν οι συνάδελφοι του “Κυρίου με τα γκρι” στην Εταιρεία Υδάτων».
Με ποιά αφορμή;.
«Το πέρασμα από τα παραγωγικά χρόνια, στα χρόνια της σύνταξης».
Ποιός είναι ο «Κύριος με τα γκρι»;.
«Τον συνάντησα γιαa πρώτη φορά στην Σταδίου πριν από χρόνια… Φορούσε ένα γκρίζο, κομψό και αυστηρό σακάκι “σαν να προσπαθούσε να κρύψει ό,τι ουσιαστικά επιθυμούσε”…».
«Γεννήθηκε» δηλαδή από μια εικόνα.
«Οπως και ο «Λευτέρης Δημακόπουλος» προέκυψε από την εικόνα ενός τριαντάρη που περπατούσε σε μια παραλία σκεφτικός, φορώντας ένα καλό δερμάτινο σακάκι…».
Είναι γοητευτικοί οι συνηθισμένοι άνθρωποι.
«Με γοητεύουν οι άνθρωποι. Συμπάσχω με τους ήρωές μου… Ισως λόγω της τραγικότητας που διακρίνω στη ζωή τους…».
Είναι πιο οικείοι οι συνηθισμένοι άνθρωποι;
«Για να μπορέσει να προχωρήσει παραπέρα ο θεατής πρέπει πρώτα να αισθανθεί πως έχει δει ένα κομμάτι από τη ζωή του».
Τι σημαίνει μια δεύτερη ταινία μεγάλου μήκους;.
«Ευθύνη».
Απέναντι στους άλλους;.
«Απέναντι στον εαυτό σου πρωτίστως και στην αγνότητα που πρέπει να διατηρήσεις. Δεν πρέπει ποτέ να λειτουργείς με κεκτημένα δικαιώματα».
Σκέφτεστε το κοινό;.
«Σκέφτομαι το ταξίδι…. αυτό που ξεκίνησε πριν από τρια χρόνια και που βέβαια δεν το έχεις στο τσεπάκι…».
Χρειάζεται χρόνος.
«Για να σκύψεις μέσα σου, να γνωρίσεις τους χαρακτήρες, να βγάλεις στην επιφάνεια αυτό που πραγματικά θέλεις να πεις…».
Αυτοβιογραφείστε μέσα από τις ταινίες σας;.
«Οχι ακριβώς. Δεν με ενδιαφέρει να κινηματογραφήσω καταστάσεις που έχω ζήσει. Προσπαθώ απλώς να μεταφέρω τους ήχους, τις μυρωδιές από τα γεγονότα και τα πρόσωπα… Σαν να τα βλέπω ξανά μέσα από έναν καθρέφτη παραμορφωτικό… Κλείνω τώρα γιατί με περιμένουν, να συνεχίσουμε την πρόβα».
