Οι Μπιτλς της ηλεκτρονικής μουσικής
Πώς μπορείς να αναφερθείς στους Kraftwerk και να αποφύγεις τα περί της επίδρασής τους στη σύγχρονη μουσική; Ή μήπως το ερώτημα πρέπει να τεθεί αντίστροφα; Πώς μπορείς να αναφερθείς στα περισσότερα ονόματα της σύγχρονης μουσικής ή και στα διάφορα μουσικά ιδιώματα και να μην καταλήξεις τελικώς στους Kraftwerk; Πολύ απλά, δεν μπορείς!
Οι Kraftwerk, απ’ όποια οπτική γωνία και αν τους εξετάσεις ως φαινόμενο, μπορούν να συγκριθούν μόνο με τα πολύ μεγάλα μεγέθη της μουσικής των τελευταίων 50 χρόνων. Πολλοί μιλάνε για τους «Μπιτλς της ηλεκτρονικής μουσικής», άλλοι για τους νονούς του αγαπημένου είδους και, τέλος, όσοι ενδελεχώς αναζητούν τις ρίζες και τις επιρροές σε καθετί που ακούν, θεωρούν ότι οι Kraftwerk βρίσκονται πίσω από κάθε σημαντικό μουσικό ιδίωμα ή καλλιτέχνη από τη δεκαετία του ’70 και μετά. Ολόκληρο το κίνημα της ηλεκτροπόπ των αρχών της δεκαετίας του ’80 αλλά και του δεύτερου μισού της δεκαετίας του ’90 είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη μουσική του γερμανικού συγκροτήματος. Οι Depeche Mode και οι Chemical Brothers απλώς δεν θα υπήρχαν χωρίς αυτούς. H Μαντόνα μπορεί να μιλάει ώρες για τους Φλόριαν Σνάιντερ και Ραλφ Χούτερ, όπως και οι U2, ο Μπεκ και τόσοι άλλοι. Το χιπ-χοπ οφείλει πολλά στον παγερό ήχο τους και δεν είναι τυχαίο που ο κορυφαίος του είδους Αφρικα Μπαμπάτα δανείστηκε τόσο πολλά στοιχεία από τη μουσική τους. Με τον Μπάουι στα μέσα της δεκαετίας του ’70 αντάλλασσαν απόψεις και μιλάνε γι’ αυτόν στο «Trans-Europe Express», ενώ εκείνος τούς είχε κατά νουν όταν ηχογραφούσε την αριστουργηματική βερολινέζικη τριλογία του.
H προσφορά των Kraftwerk δεν περιορίζεται μόνο στη μουσική, αφού καθοριστική ήταν και η κατασκευή των δικών τους συνθεσάιζερ σε μια εποχή που το όργανο αυτό φάνταζε εξωτικό. Οι Kraftwerk είναι το δημιούργημα των Χούτερ και Σνάιντερ, οι οποίοι αρχικά ως Organisation κυκλοφόρησαν το 1970 από την ιδιαίτερη πατρίδα τους, το Ντύσελντορφ, το άλμπουμ «Tone Float» ταράζοντας τα νερά της μοντέρνας και αβανγκάρντ σκηνής. Ακολούθησαν τα εξαιρετικά «Kraftwerk 1», «Kraftwerk 2» και «Ralf And Florian», για να φθάσουμε το 1974 στο οριακό άλμπουμ για την ιστορία της σύγχρονης μουσικής «Autobahn», το οποίο είναι και το πρώτο μονοθεματικό (concept) άλμπουμ της καριέρας τους, το σάουντρακ θα λέγαμε των γιγάντιων δρόμων, των εθνικών οδών. H αποδοχή τους ήταν καθολική και ενσωματώνοντας πλέον στο δυναμικό τους τούς Καρλ Μπάρτος και Βόλφγκανγκ Φλουρ γνωρίζουν επιτυχία στις ΗΠΑ, ένα αρκετά δύσκολο επίτευγμα για τη μουσική που παράγουν. Το «Autobahn» είναι επίσης το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος που έχει σαφείς νύξεις στην ποπ, όπως τουλάχιστον την αντιλαμβάνονται αυτοί, τα χρόνια που ακολουθούν.
Το 1975 με το «Radio-Activity» εξερευνούν τον κόσμο των ραδιοτηλεπικοινωνιών αυξάνοντας κατά πολύ τη δημοτικότητά τους. Το ταξίδι με το τρένο είναι το θέμα για τον δίσκο που ακολουθεί, το περίφημο «Trans-Europe Express», ένα από τα σημαντικότερα άλμπουμ όλων των εποχών για την ηλεκτρονική μουσική. Τη μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία της καριέρας τους όμως καταφέρνουν με το περίφημο «Man Machine» που περιείχε τις επιτυχίες «The Model» και «Robots». Το τελευταίο ήταν και αυτό που τους χαρακτήρισε αισθητικά τα επόμενα χρόνια στις συναυλίες τους, όπoυ εμφανίζονται ως ρομπότ. Ετσι θα τους δούμε και στη χώρα μας σε μια από τις αρκετά σπάνιες εμφανίσεις τους που πραγματοποιούν για την προώθηση του νέου διπλού λάιβ άλμπουμ «Minimum-Maximum» το οποίο περιέχει τις σημαντικότερες στιγμές τους. Απομονωμένοι στα στούντιο Kling Klang του Ντύσελντορφ, σπάνια επικοινωνούν πλέον με το κοινό και ακόμη πιο σπάνια ηχογραφούν, στοιχεία που ενδυναμώνουν την άποψη ότι πρόκειται για τις συναυλίες της χρονιάς και βεβαίως γι’ αυτές που κάθε φίλος της μουσικής πρέπει να παρακολουθήσει. Οσο για το ποιόν του θεάματος, όλοι μιλάνε για μια μοναδική εμπειρία!
Οι Kraftwerk εμφανίζονται την Παρασκευή στη Μονή Λαζαριστών της Θεσσαλονίκης και το Σάββατο στο γήπεδο του beach volley στο Φάληρο, στο πλαίσιο του G Festival.
