Mετά το Φεστιβάλ Αθηνών η παράσταση «Ραμόνα travel / η γη της καλοσύνης» ξεκινάει στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων από την 1η Οκτωβρίου. Είναι η Ραμόνα μια βαλκάνια εκδοχή της Μπλανς Ντιμπουά από το «Λεωφορείο ο Πόθος»; «Ναι. Από αυτήν αντλεί έμπνευση η Γλυκερία Μπασδέκη κατά παραγγελία της ομάδας Βijoux de Κant. Δεν είναι όμως η Ραμόνα το εύθραυστο πλάσμα που ήταν η Μπλανς. Εχει μεγάλη εσωτερική δύναμη και είναι ιδωμένη μέσα από ένα πρίσμα βαθιά ελληνικό. Η βαλκανική και ελληνική Ιστορία, οι πόλεμοι, ο Εμφύλιος διατρέχουν την παράσταση. Η Ραμόνα επικοινωνεί με τις αλύτρωτες ψυχές, τους ανθρώπους που χάθηκαν, τα θύματα της Ιστορίας και μέσα από έναν φόνο και την αυτοθυσία της επιχειρεί να επιφέρει
το θαύμα».
Αναφερθήκατε στην ελληνικότητα. Το θέατρο επιστρέφει σε αυτή; «Σε έναν βαθμό, ναι. Η κρίση εντείνει την αναζήτηση ταυτότητας. Ισως είναι μια αντίδραση στο λάιφσταϊλ που μας έχει αποπροσανατολίσει. Στην παράστασή μας το εικαστικό περιβάλλον εμπνέεται από τους πίνακες του Τσαρούχη και το κείμενο έχει επιρροές από τον παγανισμό της ελληνικής υπαίθρου. Η Ραμόνα κατάγεται από ένα χωριό του Εβρου όπως κι εγώ. Πήραμε το ρίσκο και χρησιμοποιήσαμε το τοπικό λεκτικό ιδίωμα. Για μένα ήταν μια συγκλονιστική επιστροφή στις ρίζες μου».
Στο ελληνικό θέατρο αυτή τη στιγμή μια μερίδα ζητάει την επιστροφή στο μεγάλο, λαϊκό κοινό και μια άλλη στρέφεται στον πειραματισμό. Πού βλέπετε τον εαυτό σας; «Μακάρι να μπορούσαν να συνδυαστούν και τα δύο. Το πειραματικό θέατρο πάντα μου ασκούσε μεγάλη γοητεία και αυτή τη στιγμή παρά τις αντιξοότητες προσπαθώ να βρίσκομαι στον αστερισμό του. Και δεν θα ήθελα για χάρη της εμπορικότητας να είμαι σε μια παράσταση που δεν μου λέει τίποτε».
Ενας συνειδητοποιημένος ως προς την τέχνη του ηθοποιός δικαιούται να κάνει διαφημίσεις; «Προσωπικά δεν έχω κάνει, δεν θέλω ούτε τη φωνή μου να δανείσω. Αντιλαμβάνομαι, όμως, την ανάγκη ενός συναδέλφου, που ίσως σκέφτεται σαν και μένα, αλλά έχει κι ένα παιδί να μεγαλώσει…».
Μετανιώσατε που δεν κάνατε παιδιά; «Μέχρι στιγμής όχι. Δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη. Θαυμάζω τις μητέρες και υποκλίνομαι μπροστά τους. Το μητρικό ένστικτο, όμως, δεν ισχύει για όλες τις γυναίκες και σίγουρα δεν είμαι η μόνη που το πιστεύει αυτό».


Η κωμωδία σάς ενδιαφέρει; «Σίγουρα δεν είναι το φόρτε μου. Σε περιπτώσεις που έπρεπε να δημιουργήσω μέσα σε ρόλους κωμικές καταστάσεις, ομολογώ ότι δυσκολεύτηκα. Θα μου άρεσε βέβαια να μου δινόταν η ευκαιρία να δουλέψω με ανθρώπους που ξέρουν καλά τους κανόνες της, με την προϋπόθεση πάντα ότι το κείμενο θα ήταν σημαντικό».
Η κρίση μάς κάνει ρατσιστές; «Το πιο εύκολο είναι να στραφούμε εναντίον του ξένου. Θα έπρεπε ο Ελληνας να σκεφτεί την Ιστορία του. Υπήρξε μετανάστης και τώρα ξενιτεύεται ξανά. Κατά αντιστοιχία έχει γίνει πολλές φορές και ο ίδιος θύμα ρατσισμού».
Ο έρωτας έχει ημερομηνία λήξης; «Δυστυχώς, αυτό λέει η ανθρώπινη περιπέτεια».
Και όταν τελειώσει, τι γίνεται; Φεύγουμε; «Οταν είσαι πολύ νέος, θέλεις να τελειώνεις, να τρέξεις στο επόμενο πάθος. Αργότερα, αντιλαμβάνεσαι την αξία που έχει η αγάπη, η συντροφικότητα. Βεβαίως, πρέπει πάντα να φροντίζεις τον έρωτα στη σχέση, να τον αγαπάς, να μην τον αφήνεις να αρρωστήσει».
Πώς αντιμετωπίζετε τη φθορά του χρόνου; «Στο ποίημα της Σύλβια Πλαθ «Ο καθρέφτης» τον ακούμε να μιλάει για μια γυναίκα: «Μέσα μου έχει πνίξει ένα νεαρό κορίτσι κι από μέσα μου μια γριά γυναίκα αναδύεται προς το μέρος της μέρα με τη μέρα σαν τρομερό ψάρι». Προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα με ψυχραιμία. Είναι ένα γεγονός αναπόφευκτο. Ο δυτικός άνθρωπος, επικεντρωμένος στην κατανάλωση και στη λατρεία της νεότητας, έχει δημιουργήσει μια μηχανή που αλέθει τελικά τον ίδιο του τον εαυτό».
Πολλές συνάδελφοί σας καταφεύγουν στις πλαστικές… «Είναι θέμα επιλογής. Ο Σκορσέζε και ο Κόπολα έχουν κάνει έκκληση στους ηθοποιούς να σταματήσουν το μπότοξ. Δεν γίνεται να στερείσαι τις εκφράσεις του προσώπου σου. Δείτε τη Μέριλ Στριπ πόσο όμορφα μεγαλώνει…».
Η σχέση σας με τον Θεό ποια είναι; «Δεν έχω απάντηση στο μεγάλο ερώτημα. Εχω, όμως, τη βαθιά επιθυμία να πιστεύω ότι όλα αυτά δεν μπορεί να είναι μάταια».

*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2014

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ