Με τα κεσάτια που περνάει ο ΠΑΟΚ, οποιοσδήποτε εκδήλωνε ενδιαφέρον να επενδύσει στην ΠΑΕ της Θεσσαλονίκης θα γινόταν δεκτός ως σωτήρας. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τον εκ Ρωσίας ορμώμενο ποντιακής καταγωγής πολιτικό (βουλευτή της Δούμας) Ιβάν Σαββίδη, οι δημόσιες επαφές του οποίου με έλληνες πολιτειακούς παράγοντες πληθαίνουν τελευταία. Ποιος είναι όμως ο επιχειρηματίας Σαββίδης, ο οποίος λέει ότι θέλει και μπορεί να κάνει ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό κλαμπ μια προβληματική εταιρεία όπως είναι εδώ και χρόνια η ΠΑΕ ΠΑΟΚ; Απαντήσεις στο ερώτημα αναζητήσαμε στην ιστοσελίδα της ποδοσφαιρικής ομάδας Ροστόφ, της οποίας ο Σαββίδης διετέλεσε πρόεδρος επί μία τριετία. Ιδού λοιπόν ενδιαφέρουσες και αποκαλυπτικές λεπτομέρειες από (ποδοσφαιρικά) έργα και ημέρες του επίδοξου αφεντικού του Δικεφάλου μέσα από συνεντεύξεις του ιδίου σε ρωσικά έντυπα.


Ο υποψήφιος αγοραστής της ΠΑΕ ΠΑΟΚ στις 14 Ιουλίου 2003 εξομολογείται στην εφημερίδα «Φουτμπόλνιι Κουριέρ»: «Ποτέ δεν υπήρξα φανατικός οπαδός του ποδοσφαίρου. Μικρός έπαιζα μπάλα στην αυλή, αλλά όταν έφτασε η ώρα να αποφασίσω, αντί για το σώμα μου, επέλεξα να προπονώ το μυαλό μου». Με το ποδόσφαιρο ο Ιβάν Σαββίδης έμπλεξε επιχειρηματικά το 2002. «H ενασχόλησή μου με το ποδόσφαιρο από τη θέση του προέδρου μιας ομάδας κατά μία άποψη είχε πολιτικό χαρακτήρα. Ο κυβερνήτης της περιοχής του Ροστόφ Βλαντίμιρ Φεντορίτσεφ μου ανέθεσε να διατηρήσω την ομάδα στην κατηγορία. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι το 90% των θεμάτων που αφορούν την ομάδα λύνεται σε συνεργασία με τον κυβερνήτη» παραδέχεται με κυνικό τρόπο.


H Ροστόφ απέφυγε τον υποβιβασμό, αλλά ο Σαββίδης δεν περίμενε ότι το ποδόσφαιρο θα κυριαρχούσε στη ζωή του. «Οταν ανέλαβα την ομάδα υπέθετα ότι θα διοικούσα από κάποια απόσταση. Σύντομα κατάλαβα ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι χόμπι ούτε αθλητισμός αλλά αρρώστια… Οταν αντιλήφθηκα ότι κάποιοι ποδοσφαιριστές κορόιδευαν τους οπαδούς, τους έβαλα στη λίστα των υπό μεταγραφή. Οσο είμαι εγώ στην ομάδα δεν πρόκειται να υπάρξει κανένα στημένο παιχνίδι. Δεν ήρθα στο ποδόσφαιρο για να λερώσω το όνομά μου. Επιπλέον ή θα παλέψουμε για την κορυφή ή η ομάδα θα συνεχίσει χωρίς εμένα» υπογράμμισε πιάνοντας τον σφυγμό των οπαδών της ομάδας.


«Ο πρόεδρος δεν πρέπει να εμπλέκεται στη δουλειά του προπονητή» σχολίασε στην πρώτη μεγάλη συνέντευξη. Μετά την ήττα στον τελικό Κυπέλλου Ρωσίας το 2003 ο Σαββίδης εκδήλωσε τα πρώτα συμπτώματα της ποδοσφαιρικής ασθένειας. «Πήγα στα αποδυτήρια και με αυστηρό τόνο ανακοίνωσα σε όλους ότι βρίσκομαι σε αναζήτηση προπονητή διότι οι υπάρχοντες δεν μπορούν να υλοποιήσουν τους στόχους της ομάδας. Τον τελικό με τη Σπαρτάκ δεν τον έχασε η ομάδα αλλά ο προπονητής» δήλωσε με στόμφο ο πρόεδρος Σαββίδης.


* Παρά φύσιν ποσά για μεταγραφές


Ο ποντιακής καταγωγής επιχειρηματίας γίνεται ακόμη πιο αποκαλυπτικός σε συνέντευξη που παραχώρησε στις 17 Δεκεμβρίου 2003 στην εφημερίδα «Σπορτ Εξπρές»: «Με μεγάλη ευχαρίστηση θα αγόραζα Ρώσους και Ευρωπαίους, κοστίζουν όμως ακριβότερα» απαντά στην ερώτηση γιατί δίνει έμφαση στην αγορά παικτών από την Αφρική. «Τι σημαίνουν για σας επιτυχία και αποτυχία;» συνεχίζει ο δημοσιογράφος. «Αν το φιλοσοφήσεις, τα χρήματα στο ποδόσφαιρο έχουν εξευτελιστεί. Αγοράζουν ποδοσφαιριστές με τριάντα, σαράντα, πενήντα εκατομμύρια δολάρια. Τέτοια πράγματα είναι παρά φύσιν. Πενήντα εκατομμύρια κοστίζει μια ολοκληρωμένη επιχείρηση η οποία θα κάνει χρόνια να αποφέρει κέρδη στην κοινωνία και στην οικονομία. Αν το ποδόσφαιρο είναι αθλητισμός και όχι μπίζνες, γιατί να επενδύσεις σε έναν παίκτη πενήντα εκατομμύρια; Αυτό σημαίνει ότι το ποδόσφαιρο είναι μπίζνες και ο ιδιοκτήτης που επενδύει 100 εκατομμύρια επιθυμεί να τα κάνει 101 και όχι 99. Οταν δεν τα κάνει 101, αρχίζει να ρωτάει τι δεν έκανε σωστά ως άνθρωπος, ως πολιτικός, ως πολίτης της Ρωσίας, ως κάτοικος του Ροστόφ» απαντά… φιλοσοφώντας το.


Γνωρίζοντας την αδυναμία του Σαββίδη να παρεμβαίνει παντού, ο δημοσιογράφος της «Σπορτ Εξπρές» επιμένει να μάθει γιατί διαφωνεί με τον εκάστοτε προπονητή. «Αργά ή γρήγορα η Ροστόφ θα βρει προπονητή με τον δικό μου χαρακτήρα. Αθλητισμός και δημοκρατία είναι έννοιες ασυμβίβαστες. Για να υποχρεώσεις 11 ανθρώπους να δουλέψουν με ομοφωνία πρέπει ή να είσαι καλός ψυχολόγος ή να ξέρεις να τρίβεις παξιμάδια. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει» απαντά σαν καλός… φούρναρης ο Σαββίδης και συνεχίζει αποκαλύπτοντας: «Προσπαθώ να μην εμπλέκομαι στη δουλειά του προπονητή. Οταν όμως βλέπω ότι τα χρήματά μου πέφτουν στην άμμο, δεν μπορώ να μείνω στην άκρη. Στο παιχνίδι με τη Ζενίτ επί 80 λεπτά οι παίκτες δεν μπορούσαν να δημιουργήσουν τίποτε. Συμβούλεψα τότε τον προπονητή να βάλει στο παιχνίδι τον Αλχάζοφ και τον Ασλανίδη και μάλιστα μαζί»…


* Από το 1821 στο… Euro 2004


Επί προεδρίας Ιβάν Σαββίδη η Ροστόφ πλήρωνε δύο ψυχολόγους για να ανεβάζουν το ηθικό των παικτών καθώς το αφεντικό δεν θέλει να ακούει λέξη για προλήψεις και γούρια. «Οι παίκτες δεν πρέπει να είναι πολύ ανεξάρτητοι. Κανείς δεν θα με πείσει ότι η απόδοσή τους εξαρτάται από το πόδι με το οποίο θα πατήσουν πρώτα τον αγωνιστικό χώρο. Οταν πηγαίναμε στη Μόσχα για τον τελικό Κυπέλλου με τη Σπαρτάκ, για τεχνικούς λόγους μας ζήτησαν λίγο πριν από την απογείωση να αλλάξουμε αεροπλάνο. Επιβιβαστήκαμε στο καινούργιο και αμέσως αντιλήφθηκα ότι παίκτες και τεχνική ηγεσία συμβιβάστηκαν με την ήττα. Δεν δούλεψε σωστά μαζί τους ο ψυχολόγος» αποφαίνεται ο Σαββίδης.


Στην περίπτωση που αγοράσει τον ΠΑΟΚ οι παίκτες του Δικεφάλου δεν θα πρέπει πάντως να ανησυχούν. Ο Σαββίδης λατρεύει το ελληνικό ποδόσφαιρο και ειδικά το χαμόγελο του Ζαγοράκη. Για το πόσο ευτυχισμένος ήταν από την πορεία της ελληνικής εθνικής ομάδας στο Euro 2004 μιλούσε με τις ώρες στις 16 Ιουλίου 2004 στη «Σπορτ Εξπρές». «Επειτα από κάθε παιχνίδι έστελνα στην Πορτογαλία συγχαρητήριο τηλεγράφημα στο όνομα του Οτο Ρεχάγκελ εκ μέρους όλων των Ελλήνων της Ρωσίας» αποκαλύπτει. Πάντως πριμ για την επιτυχία δεν έστειλε. Οπως εξήγησε, «η επιπλέον υποστήριξη της ελληνικής ομάδας έγινε μέσω ενός παλιού γνωστού, του επικεφαλής του τμήματος μάρκετινγκ της ΕΠΟ Γιάννη Φαρφαρέλλη», χωρίς να διευκρινίσει τι ακριβώς εννοούσε με τη λέξη επιπλέον.


«Στην ιστορία του ελληνικού λαού υπήρξαν μόνο δύο στιγμές όπου οι άνθρωποι ενώθηκαν για έναν κοινό σκοπό: την πρώτη στις αρχές του 19ου αιώνα, όταν η Ελλάδα ξεκίνησε τον απελευθερωτικό αγώνα κατά των Τούρκων· τη δεύτερη στη διάρκεια του Euro 2004. Τη νίκη στην Πορτογαλία την πανηγύρισαν όλοι οι Ελληνες, κάτι που δεν έγινε μετά την ανεξαρτησία της Ελλάδας διότι υπήρχαν περιοχές που έμειναν υπό τουρκική κατοχή» συμπληρώνει ως ιστορικός αναλυτής ο «τσάρος» Ιβάν.


* Οι πρόγονοί μας και τα σπαθιά των Τούρκων


Ο Σαββίδης ψάχνοντας ανακάλυψε ότι η επιτυχία της Εθνικής στην Πορτογαλία έγινε και με ρωσική βοήθεια. Και μην πάει το μυαλό σας στη μικρή σε έκταση νίκη των Ρώσων στο ματς με την Ελλάδα. «Στην πορεία προς τον τελικό οι συνεργάτες μου ανακάλυψαν πόσο κοντά είναι οι Ελληνες με τους Ρώσους. Ο πατέρας του Γιαννακόπουλου γεννήθηκε στη Ρωσία και ο Παπαδόπουλος μιλάει ρωσικά» εξηγεί ο Σαββίδης. Αισθάνθηκε μάλιστα την ανάγκη να εκθειάσει ατομικά τον Ζαγοράκη. «Οταν οι αντίπαλοι τον έριχναν κάτω, ο Θοδωρής χαμογελούσε. Οπως με το χαμόγελο στα χείλη οι πρόγονοί μας πέθαιναν από τα σπαθιά των Τούρκων. Μιλάμε για επίδειξη ψυχικής δύναμης. Ο εχθρός μπορεί να σκοτώσει το σώμα, όχι όμως την ψυχή. Βλέποντας τον Ζαγοράκη να χαμογελάει είπα ότι αυτή την ομάδα δεν μπορεί να τη σταματήσει καμία δύναμη. Το ποδόσφαιρο είναι συζήτηση μεταξύ ανδρών. Στην αρχαία Ελλάδα κατά τη διάρκεια των Δελφικών Αγώνων δεν επέτρεπαν την είσοδο των γυναικών στα στάδια ενώ αγωνίζονταν μόνο ελεύθεροι άνδρες» συνέχισε ο Ιβάν ο… τρομερός.


«Εχει καεί από το ποδόσφαιρο»


Στις 11 Ιουνίου 2005 ο Ιβάν Σαββίδης εξηγεί στη «Σπορτ Εξπρές» γιατί η Ροστόφ δεν ξεκίνησε καλά στο πρωτάθλημα Ρωσίας. «Χαμηλό μπάτζετ, άσχημες βοηθητικές εγκαταστάσεις, σφάλματα στην πολιτική απόκτησης παικτών, χαμηλό επαγγελματικό επίπεδο της ομάδας και του προπονητικού τιμ» σχολιάζει και αλλάζει θέμα. «Τα χρήματα των ολιγαρχών δεν θα ανεβάσουν το επίπεδο του ρωσικού ποδοσφαίρου. Πρέπει να αλλάξουν πολλά. Δεν είναι λογικό ένας παίκτης να κοστίζει περισσότερο από ό,τι ολόκληρη η δική μας ομάδα» συμπληρώνει προφανώς με την ιδιότητα του πολιτικού. Και επειδή το ποδόσφαιρο συνεχίζεται ανεξαρτήτως επιτυχιών και αποτυχιών, δηλώνει για να το μάθουν οι συμπολίτες του: «Το Ροστόφ ενδεχομένως πρέπει να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι τα επόμενα χρόνια θα διεκδικεί μια καλή κατάταξη στη βαθμολογία και τίποτε παραπάνω».


Εκτοτε χάνονται τα ίχνη του Σαββίδη στην ιστοσελίδα της Ροστόφ. Προτού ενδιαφερθεί για την απόκτηση του ΠΑΟΚ τον ανακάλυψε ο νέος γενικός διευθυντής της Ροστόφ Ρόχους Σοκ, ο οποίος στις 9 Ιανουαρίου 2006 μιλώντας στη «Σπορτ Εξπρές» αποκάλυψε ότι ο ίδιος ανέλαβε τη διοίκηση της ομάδας με εντολή του νέου κυβερνήτη της περιοχής Βλαντίμιρ Τσουκ. Για τον Σαββίδη ο Σοκ λέει ότι «είναι φιλότιμος άνθρωπος αλλά είναι φανερό ότι έχει καεί από το ποδόσφαιρο» και του εύχεται «να βοηθήσει τη ΣΚΑ (μικρότερη ομάδα του Ροστόφ) να αποκτήσει τη χαμένη αίγλη της για το καλό του ποδοσφαίρου στο Ροστόφ και στη Ρωσία».


Οσο για την πορεία της Ροστόφ στο περυσινό πρωτάθλημα της Ρωσίας, η «Σπορτ Εξπρές» σχολιάζει ότι «θα περάσουν χρόνια και θα γίνει μύθος για το πώς συγκέντρωσε 16 βαθμούς στους τελευταίους εννέα αγώνες και έμεινε στην κατηγορία».