Τις θέσεις τους για την Ευρώπη έδωσαν στη δημοσιότητα οι «58» με ένα κείμενο 1600 λέξεων, για το οποίο συνεργάστηκαν οι Π. Ιωακειμίδης, Ι. Βούλγαρης, Γ. Παγουλάτος, Άννυ Ποδηματά, Χρ. Λάζος, Π. Παναγιωτόπουλος και Αχ. Μητσός.


Το κείμενο της Πρωτοβουλίας των «58»

Οι «58» επισημαίνουν ότι οι Έλληνες στηρίζουν τα τελευταία πέντε χρόνια την παραμονή της χώρας στο ευρώ και στην Ευρώπη επειδή πήραν μια «απόφαση πατριωτικού ρεαλισμού και ιστορικής αυτογνωσίας».

«Μέσα σε μια Ευρώπη που βρίσκεται ακόμα σε κρίση», αναφέρουν, «η Ελλάδα βγαίνει πιο ευρωπαϊκή. Επειδή άντεξε, επειδή αλλάζει, δικαιούται να διεκδικεί και πάλι. Διεκδικεί πριν από όλα τον σεβασμό, την αναγνώριση, την συνεργασία και την οικονομική στήριξη των εταίρων μας. Στη βάση της αλληλεγγύης και της συνοχής του κοινού ευρωπαϊκού οράματος. Όχι της επαιτείας, ούτε της εθνικιστικής κομπορρημοσύνης, ούτε της αντικαπιταλιστικής ιδεοληψίας».

«Στις ευρωεκλογές που έρχονται», συνεχίζουν, «εμείς οι Έλληνες δεν θα ψηφίσουμε για το αν θέλουμε την Ευρώπη. Για αυτό ψηφίζαμε κάθε μέρα επί πέντε χρόνια. Θα ψηφίσουμε για να αλλάξουμε την Ευρώπη. Θα ψηφίσουμε για την αναγέννηση του αληθινού οράματος της Ευρώπης.ΕΥΡΩΠΗ: ΟΥΤΕ ΛΙΤΟΤΗΤΑ, ΟΥΤΕ ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ».

Για τους «58» ηΕυρώπη των εκβιασμών και της τιμωρίας, της εθνικιστικής συντηρητικής αναδίπλωσης, είναι το αντίθετο του οράματος. «Ο κίνδυνος για την Ευρώπη και τους λαούς της έρχεται από δύο διαφορετικές κατευθύνσεις. Από τη συνεχή λιτότητα και από τον εθνικολαϊκισμό όποιο χρώμα και αν έχει», παρατηρούν.

Στο κείμενο για την Ευρώπη δίνουν καθαρά το στίγμα τους: Λέμε όχι στην αδιαλλαξία της λιτότητας, στον νεοφιλελεύθερο δογματισμό, στις αντιαναπτυξιακές πολιτικές που πνίγουν την πραγματική οικονομία. Λέμε όχι στους οπαδούς του αχαλίνωτου εθνικισμού, του ρατσισμού, της μισαλλοδοξίας και στον ευρωσκεπτικισμό. Λέμε όχι στην ετερόκλητη συμπόρευση της λαϊκιστικής αριστεράς που δεν έχει αποφασίσει ακόμα αν θέλει ή δεν θέλει την Ευρώπη. Λέμε όχι στη διστακτικότητα, στην ατολμία των σοσιαλιστών και δημοκρατών της Ευρώπης.

Ανέχθηκαν την μετριότητα των ευρωπαϊκών επιλογών της γερμανικής χριστιανοδημοκρατίας και υποτάχθηκαν σε κακές πολιτικές και επιλογές σε πρόσωπα κλειδιά. Παραμένουν όμως οι εκφραστές της προωθητικής σύνθεσης στην κατεύθυνση της αλλαγής της Ευρώπης. Συμμετέχουμε διεκδικητικά στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, συνυπάρχουμε, συναγωνιζόμαστε, αλλά δεν ταυτιζόμαστε.

Επιπλέον προτείνουν συγκεκριμένο πλαίσιο αλλαγών στην Ευρώπη, τόσο στο οικονομικό όσο και στο κοινωνικό πεδίο. Συγκεκριμένα προτείνουν μεταξύ άλλων: Την αλλαγή του καταστατικού της ΕΚΤ ώστε να μπορεί να παρεμβαίνει στην πρωτογενή αγορά ομολόγων και να ασκεί τον ρόλο του δανειστή ύστατης ανάγκης.

Την κατάργηση της τρόικας και την αντικατάσταση της από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ. Την ενεργοποίηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και του Ευρωπαϊκού Επενδυτικού Ταμείου, φόρο επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών για τη χρηματοδότηση του κράτους πρόνοιας, συυμφωνία για μορφές αμοιβαιοποίησης του χρέους και διασφάλισης του -οι ευρωπαίοι άνεργοι ακόμα περιμένουν την έκδοση ειδικών αναπτυξιακών ομολόγων με ευρωπαϊκή εγγύηση.

Την καθιέρωση ευρωπαϊκού ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματοςγια άπορους και αντίστοιχου επιδόματος ανεργίας. Όταν τα κράτη δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σε έκτακτες ανάγκες μέσω των προϋπολογισμών τους, όπως συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα, θα πρέπει να μπορεί ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός να συνδράμει απευθείας τους έχοντες ανάγκη.