Σε μία περίοδο που η οικονομική κρίση «στραγγαλίζει» την ερευνητική δραστηριότητα στην Ελλάδα, κάθε αχτίδα φωτός πρέπει να αναδεικνύεται. Το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής, πιο γνωστό σε όλους ως ΕΛΙΑΜΕΠ, αποτελεί μία τέτοια περίπτωση. Παρά την περικοπή μισθών και πόρων, καθώς ακόμη και η επιχορήγηση που επί χρόνια ελάμβανε από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών αποτελεί πλέον παρελθόν, το ΕΛΙΑΜΕΠ συνιστά σταθερό πόλο ερευνητικής δραστηριότητας ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Άλλωστε, στις διεθνείς κατατάξεις των επονομαζόμενων «δεξαμενών σκέψης» (τα γνωστά μας think tanks) έρχεται πρώτο στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Μόνο τυχαίο δεν πρέπει να θεωρείται άλλωστε το γεγονός ότι πολλές σημαντικές προσωπικότητες που επισκέπτονται την Ελλάδα επιλέγουν το βήμα που προσφέρει το ΕΛΙΑΜΕΠ για να μεταδώσουν το μήνυμά τους. Πρόσφατα παραδείγματα αποτελούν ο πρώην και ο νυν πρόεδρος του Eurogroup, ο Ζαν –Κλοντ Γιούνκερ και ο Γερούν Ντάισελμπλουμ αντιστοίχως.
Παράλληλα, το ΕΛΙΑΜΕΠ επιδιώκει να διευρύνει τους ερευνητικούς του ορίζοντες με «έξυπνη» διαχείριση πόρων. Σε αυτό το πλαίσιο, ιδιαίτερα σημαντική ήταν η σύσταση του Παρατηρητηρίου για την Κρίση (Crisis Observatory), το οποίο με εκδηλώσεις αλλά και την έκδοση κειμένων πολιτικής επιχειρεί να εξηγήσει τα αίτια και τα συμπτώματα της κρίσης τόσο σε ελληνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Επιπλέον, όπως σημειώνει και σε σχετική επιστολή του ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΛΙΑΜΕΠ κ. Λ. Τσούκαλης, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, πρόσφατα εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Ερευνητικό Συμβούλιο το πρώτο μεγάλο πρόγραμμα για την Ελλάδα στον τομέα των κοινωνικών, οικονομικών και ανθρωπιστικών επιστημών, με το ΕΛΙΑΜΕΠ να αναλαμβάνει την αξιοποίησή του. Άλλοι τομείς στους οποίους δίδεται έμφαση είναι επίσης η μετανάστευση και η ενέργεια.
Στην προσπάθεια, τέλος, να ενισχυθεί η διεθνής παρουσία του ΕΛΙΑΜΕΠ συγκροτήθηκε μία διεθνής συμβουλευτική επιτροπή. Σε αυτή συμμετέχουν κορυφαία ονόματα όπως ο Πίτερ Μπόφινγκερ, ένας εκ των πέντε «σοφών» του Γερμανικού Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, ο Κεμάλ Ντερβίς, αντιπρόεδρος του ινστιτούτου Brookings της Ουάσιγκτον, ο καθηγητής Ιστορίας στο αμερικανικό πανεπιστήμιο Κολούμπια, Μαρκ Μαζάουερ, ο κ. Δ. Παπαδημητρίου, πρόεδρος του Levy Economics Institute του Κολεγίου Bard στη Νέα Υόρκη κ.ά.