Δεν έχουν περάσει παρά λίγοι μήνες από τότε που τα σύννεφα της αμφισβήτησης βρίσκονταν πάνω από το συνήθως χαμογελαστό πρόσωπο του Μίτσελ και η πίεση της ερυθρόλευκης γκρίνιας κόντευε να διαλύσει το ατσαλάκωτο προφίλ του. Ηταν στο ξεκίνημα της αγωνιστικής περιόδου στη Σούπερ Λίγκα αλλά και στην πρεμιέρα των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ που παραλίγο να κλονισθεί η σχέση του ισπανού προπονητή με τον Ολυμπιακό. Κάποιες μέτριες εμφανίσεις στο πρωτάθλημα, η βαριά εντός έδρας ήττα (1-4) από την Παρί Σ. Ζ. αλλά και η ενδημική υπερβολή του ελληνικού ποδοσφαιρικού κόσμου οδηγούσαν τον ισπανό προπονητή προς την έξοδο.
Αλλωστε ο Μίτσελ δεν ήρθε από την Ισπανία με σπουδαίες προπονητικές περγαμηνές αλλά με την αίγλη της καριέρας του ως ποδοσφαιριστή με τη Ρεάλ. Μάλιστα, τα σχόλια από τη χώρα της Ιβηρικής δεν ήταν ιδιαίτερα κολακευτικά για τον ισπανό πρώην διεθνή χαφ, στον οποίο πίστωναν από τη μια την καλή πρόθεση να παίξει επιθετικό ποδόσφαιρο με τις ομάδες του, αλλά από την άλλη του χρέωναν την αδυναμία να κάνει τους στόχους του πράξη.
Σχεδόν έξι μήνες από εκείνες τις ποδοσφαιρικές σκοτούρες ο Μίτσελ απολαμβάνει την αποθέωση, όχι μόνο των Ερυθρολεύκων αλλά και ευρύτερα της ποδοσφαιρικής κοινής γνώμης. Και τη δικαιούται απόλυτα, όχι μόνο για τα αποτελέσματα του Ολυμπιακού αλλά και για τη δική του εξέλιξη. Διότι ο Μίτσελ από τη μια κατάφερε να αντέξει στην αμφισβήτηση και από την άλλη βελτιώθηκε ως προπονητής και εξελίχθηκε μαζί με την ομάδα του. Επιπλέον, αξιοποιώντας στοιχεία του χαρακτήρα του αλλά και το τεράστιο ποδοσφαιρικό όνομά του κατάφερε να διαχειριστεί το ποδοσφαιρικό δυναμικό του Ολυμπιακού αλλά και τη δύσκολη εξέδρα του, αποκτώντας παράλληλα την εμπιστοσύνη της διοίκησής του η οποία ενδιαφέρεται σφοδρά για να συνεχίσει τη συνεργασία μαζί του τα επόμενα δύο χρόνια. Τελικά αποδείχθηκε για τον Μίτσελ ότι κάθε εμπόδιο (αμφισβήτησης) ήταν για καλό.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
