Μέχρι πρότινος οι αδελφοί Λασκαρίδη, αν και κρατούσαν στα χέρια τους εδώ και πολλά χρόνια έναν επιχειρηματικό κολοσσό, δεν ήσαν ιδιαίτερα γνωστοί στο ευρύ κοινό. Φυσικά η ναυτιλιακή κοινότητα γνώριζε ποιοι ήταν και τι έκαναν. Ευρέως γνωστοί έγιναν λίαν προσφάτως, όταν ο κ. Π. Λασκαρίδης αποφάσισε να ενισχύσει τις επενδύσεις του στον κλάδο της ακτοπλοΐας, στην οποία για πρώτη φορά εισήλθε, ελέω Παντ. Σφηνιά, με πολύ μικρή συμμετοχή, την εποχή της κραταιάς Minoan Flying Dolphins.Οι κινήσεις του κ. Π. Λασκαρίδη στην ακτοπλοϊκή σκακιέρα και η υποβόσκουσα κόντρα του με τον άλλο ισχυρό άνδρα του κλάδου κ. Περ. Παναγόπουλο, η οποία σημειώνεται ότι ουδέποτε επιβεβαιώθηκε, τον έφεραν στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.


Ποιος είναι ο εφοπλιστής που φιλοδοξεί να γίνει κυρίαρχος του Αιγαίου, σκορπώντας χρήμα για να αποκτήσει τον έλεγχο μικρών, μεσαίων και μεγάλων ακτοπλοϊκών εταιρειών;


Στην ελληνική ναυτιλιακή κοινότητα, στην οποία ας μην προσμετρήσουμε την ακτοπλοϊκή, οι αδελφοί Πάνος και Θανάσης Λασκαρίδης έχουν την εικόνα δύο σοβαρών ανθρώπων οι οποίοι διαχειρίζονται μια καλά οργανωμένη επιχείρηση που δραστηριοποιείται σε συγκεκριμένη ναυτιλιακή αγορά όπου τα έχουν πάει καλά και συνεχίζουν να τα πηγαίνουν καλά.


Η επιχείρησή τους είναι μια επιχείρηση που, χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία, εύκολα μπορεί να συναντήσει κανείς στην ελληνική ποντοπόρο ναυτιλία. Η ρευστότητά τους είναι μεν αξιόλογη, αλλά δεν διαφέρει ή σε πολλές περιπτώσεις μπορεί και να υπολείπεται της ρευστότητας άλλων ελλήνων εφοπλιστών. Διαθέτουν μεγάλο στόλο εμπορικών πλοίων, αλλά τέτοιοι στόλοι, ως προς τον αριθμό των μονάδων, υπάρχουν πολλοί.


Η όποια διαφορά τους τελικά από την επικρατούσα κατάσταση έγκειται στο γεγονός ότι στη διάρκεια των τελευταίων ετών έχουν πραγματοποιήσει επενδύσεις σε δουλειές οι οποίες από μόνες τους διαθέτουν υψηλό προφίλ.


Τα δύο αδέλφια συμμετείχαν στην κοινοπραξία που επένδυσε στα καζίνα της Θεσσαλονίκης και της Πάρνηθας και στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία». Το 1999, ο όμιλος Λασκαρίδη αγόρασε την αεροπορική εταιρεία Cronus και τον Οκτώβριο του 2001 η εταιρεία αυτή συγχωνεύθηκε με την Aegean του ομίλου Βασιλάκη, διατηρώντας το 26% του μετοχικού κεφαλαίου.


Στον ναυτιλιακό τομέα, ο οποίος αποτελεί την αιχμή του δόρατος του ομίλου Λασκαρίδη, τα δύο αδέλφια ελέγχουν την εταιρεία Lavinia η οποία διαχειρίζεται έναν στόλο περίπου 100 ψυγείων πλοίων. Το 1974, αμέσως μετά την κατάρρευση της χούντας, τα αδέλφια Θανάσης και Πάνος Λασκαρίδης αγόρασαν το πρώτο τους πλοίο-ψυγείο. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 διαχειρίζονται πλέον περισσότερα από 80 πλοία ψυγεία, για να φθάσουν σήμερα να ελέγχουν σχεδόν 100 τέτοιες μονάδες.


Ο όμιλος ελέγχει επίσης δύο ναυπηγεία, το Astican στα Κανάρια Νησιά και το Astander στη Βόρεια Ισπανία. Επίσης, ελέγχει το 95% του στόλου ψυγείων της λετονικής Riga Transport και μετέχει ως μεγαλύτερος μέτοχος στην κοινοπραξία Alpha Reefer Transport του Αμβούργου.


Ο όμιλος αδελφών Λασκαρίδη κατέχει ακόμη το 25% των μετοχών της εταιρείας Stanley Services, αποτελώντας τον δεύτερο, μετά την κυβέρνηση των Νήσων Φόκλαντ, μεγαλύτερο μέτοχο αυτής, ενώ έχει αναλάβει την αποκλειστική προμήθεια πετρελαίου στα νησιά αυτά. Επιπλέον δραστηριοποιείται στην προμήθεια πετρελαίου και σε άλλες περιοχές όπως στη Θάλασσα Μπέρινγκ και στην Ανατολική Αφρική.


Πρόσφατα εξάλλου ο όμιλος των αδελφών Λασκαρίδη αγόρασε επτά πλοία-ψυγεία από την ελληνική ναυτιλιακή εταιρεία Magnus Carriers, με αποτέλεσμα ο στόλος της Lavina να αριθμεί πλέον 82 πλοία, η πλειονότητα των οποίων είναι πλοία-ψυγεία. Στον ίδιο στόλο συνυπάρχουν ένα ρυμουλκό και έξι δεξαμενόπλοια 9.000 τόνων ή μικρότερα, τα οποία βοηθούν στην πετρέλευση των πλοίων του ομίλου στις ανοιχτές θάλασσες.


Ο όμιλος έχει υπογράψει επίσης πενταετή συμφωνία στη Σανγκάη με την Deep Sea Fisheries για τη μεταφορά ενός εκατομμυρίου τόνων ψαριών τον χρόνο.


Η οικογένεια Λασκαρίδη εισήλθε για πρώτη φορά στον ναυτιλιακό τομέα το 1950. Την αρχή έκανε ο πατέρας των δύο αδελφών, ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Λασκαρίδης, ο οποίος είχε σπουδάσει προπολεμικά στη Γερμανία, Υδροβιολογία, Ιχθυολογία και Εφαρμοσμένη Αλιεία. Αμέσως μετά τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου, ο Κωνσταντίνος Λασκαρίδης συνεργάστηκε με τον Ν. Παρασκευαΐδη ο οποίος διέθετε στην Ελλάδα το πρώτο αλιευτικό πλοίο που είχε και χώρους κατάψυξης.


Ακολούθως, το 1955, ο Κωνσταντίνος Λασκαρίδης συνεταιρίστηκε με τον Ντ. Δοξιάδη ιδρύοντας από κοινού την εταιρεία Ζέφυρος, η οποία και προχώρησε στη δημιουργία στόλου με πέντε αλιευτικά.


Από εκεί θα μπορούσε να πει κανείς ότι ξεκίνησαν όλα για τα αδέλφια Λασκαρίδη. Ο Θανάσης Λασκαρίδης θα μπορούσε ειπωθεί επίσης, ότι υπήρξε μεταξύ των δύο αδελφών το πιο ανήσυχο πνεύμα και ο περισσότερο καινοτόμος και πειραματιστής επενδύσεων σε νέους και εν πολλοίς άγνωστους στα δύο αδέλφια επιχειρηματικούς τομείς.


Η είσοδος του ομίλου στην ακτοπλοΐα




Για πρώτη φορά τα αδέλφια Λασκαρίδη ήρθαν σε επαφή με την ακτοπλοΐα κατόπιν παρακίνησης του Παντελή Σφηνιά. Τότε ο κ. Π. Λασκαρίδης απέκτησε για πρώτη φορά μετοχές της Minoan Flying Dolphins, στο διοικητικό συμβούλιο της οποίας μετείχε μετά τις περιπέτειες της εταιρείας εξαιτίας του ναυαγίου του «Εξπρές Σαμίνα».


Κανείς δεν ξέρει ποιος ήταν εκείνος που ερέθισε τον κ. Λασκαρίδη να ασχοληθεί εντονότερα με τον ακτοπλοϊκό κλάδο. Λέγεται ότι εκείνος που τον «έσπρωξε» στο Αιγαίο ήταν ο κ. Περ. Παναγόπουλος. Οταν ο κ. Π. Λασκαρίδης αποφάσισε να ασχοληθεί εντονότερα με την ακτοπλοΐα, ειπώθηκε ότι ο αδελφός του Θανάσης τού ανακοίνωσε ότι αυτή τη φορά δεν θα τον ακολουθούσε σε αυτή την επένδυση.


Αρχικά ο κ. Π. Λασκαρίδης εισήλθε δυναμικά στην Hellenic Seaways και λέγεται μάλιστα, χωρίς φυσικά να μπορεί να αποδειχθεί, ότι αυτός ήταν που παρακίνησε και έπεισε τον Γερ. Στρίντζη να εγκαταλείψει την Blue Star Ferries και να μετακινηθεί στην HSW.


Την ίδια περίοδο κατά την οποία ο Πάνος Λασκαρίδης άρχισε να ασχολείται εντονότερα με τα τεκταινόμενα στην ακτοπλοΐα έκανε την εμφάνισή του και ο Απόστολος Βεντούρης με τη ΝΕΛ, ο οποίος ακολούθησε τον κ. Λασκαρίδη στην κούρσα διεκδίκησης του 33,3% των μετοχών που κατείχαν και συνεχίζουν να κατέχουν οι Μινωικές Γραμμές στην Hellenic Seaways. Ξαφνικά ο κ. Λασκαρίδης ανακοινώνει ότι απέκτησε το ποσοστό των μετοχών του κ. Κ. Αγαπητού στην Hellenic Seaways, αν και ο κ. Αγαπητός είχε ανακηρυχθεί στενός συνεργάτης του κ. Βεντούρη στη ΝΕΛ, προκαλώντας προς στιγμήν πανικό σχετικά με τις επόμενες κινήσεις του. Ο Απόστολος Βεντούρης όμως δεν φάνηκε διατεθειμένος να εγκαταλείψει τα όπλα και συνέχισε την προσπάθεια απόκτησης του ελέγχου της Hellenic Seaways, προκαλώντας πλήθος ερωτημάτων για το πώς είναι δυνατόν ένας επιχειρηματίας που ελέγχει το 2% μιας εταιρείας να τη διεκδικεί από έναν άλλο επιχειρηματία ο οποίος σχεδόν την ελέγχει απολύτως.


«Γίνεται» είναι η απάντηση που έδωσε ο κ. Βεντούρης στην ερώτηση αυτή, αρχίζοντας μια παρακινδυνευμένη προσπάθεια να αποδείξει ότι οι δηλώσεις του κ. Λασκαρίδη σύμφωνα με τις οποίες «δεν επενδύει σε εταιρείες που δεν έχουν μέλλον στο Χρηματιστήριο» όπως και η οικονομική εικόνα που ξαφνικά παρουσίασε η Hellenic Seaways έπειτα από μακρά περίοδο ζημιών, αποτελούν προϊόν «δημιουργικής λογιστικής».


Και ενώ η κόντρα μονοπωλούσε το ενδιαφέρον όλων των παροικούντων την (ακτοπλοϊκή) Ιερουσαλήμ, ο κ. Λασκαρίδης ανακοινώνει ότι απέκτησε το πακέτο των μετοχών που κατείχε στις Μινωικές Γραμμές ο φερόμενος ως άσπονδος φίλος του κ. Παναγόπουλος.


Στρατηγική κίνηση ή κίνηση ανάγκης ώστε να προστατευθεί αποτελεσματικά ο κ. Λασκαρίδης από τις επιθέσεις του κ. Βεντούρη οι οποίες προς στιγμήν δείχνουν ικανές να του δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα νομικής φύσεως.


Μέσα σε όλα αυτά ο κ. Λασκαρίδης σπεύδει να δηλώσει στον Τύπο, ότι οι επενδύσεις στην ακτοπλοΐα κακώς θεωρούνται προσωπικές του επενδύσεις και θα πρέπει να θεωρούνται επενδύσεις του ομίλου. Τα δύο αδέλφια τελικά ενώθηκαν και σε αυτή την επένδυση, θέλοντας με τον τρόπο αυτόν να στείλουν ένα μήνυμα ότι ήταν, είναι και θα παραμείνουν ενωμένα, εκτός από τις καλές και στις δύσκολες στιγμές.


Φαινομενικά ο κ. Λασκαρίδης είναι ο απόλυτος κυρίαρχος των εξελίξεων στον ακτοπλοϊκό χάρτη της χώρας, ελέγχοντας αποτελεσματικά τα δύο από τα πέντε ισχυρότερα ακτοπλοϊκά συστήματα: την Hellenic Seaways και τις Μινωικές Γραμμές.