Ούτε τα πάλαι ποτέ ιερά «μπάνια του λαού» («ΠαΣοΚ, ωραία χρόνια…») δεν φαίνεται να πτοούν τους επίδοξους ηγέτες νέων πολιτικών σχημάτων. Οπως μαθαίνω από διαφορετικές πηγές, στο παρασκήνιο εκτυλίσσεται ένας άτυπος διαγ(κ)ωνισμός για το ποιος από τους πρώην πρωθυπουργούς Αντώνη Σαμαρά και Αλέξη Τσίπρα θα κάνει πρώτος τα αποκαλυπτήρια των κομμάτων που ετοιμάζουν.
Δύο γεγονότα των τελευταίων ημερών έδειξαν ότι η επώαση του νέου σκηνικού βρίσκεται στο τελικό στάδιο. Αναφέρομαι, από τη μια, στη σύναξη των 91 προσώπων που κινούνται στον λεγόμενο «πατριωτικό χώρο» και εμμέσως πλην σαφώς κάλεσαν τον κ. Σαμαρά να ηγηθεί της πρωτοβουλίας τους. Και, από την άλλη, στο μέτωπο της σκληρής αντιπαράθεσης που ξέσπασε ανάμεσα στον κ. Τσίπρα και τον νυν πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη για όσα συνέβησαν το 2015.
Οπως μου μεταφέρουν συνεργάτες μου, και οι δύο πρώην έχουν καθημερινά επαφές με πολιτικούς τους φίλους, προλειαίνοντας το έδαφος για κινήσεις και πρωτοβουλίες που είναι ζήτημα χρόνου να εκδηλωθούν πιο ανοικτά. Στο επιτελείο του Αντώνη Σαμαρά αναμένουν να διευρυνθεί ο κύκλος των όσων υπέγραψαν το αρχικό κείμενο με το οποίο ζητείται η επιστροφή του στα πολιτικά τεκταινόμενα με νέο κομματικό φορέα.
Την ίδια στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας μιλάει περισσότερο με τεχνοκράτες που προέρχονται από τα thin tanks που ο ίδιος είχε δημιουργή σει παλαιότερα στον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ οι συνεργάτες του προεξοφλούν ότι η πλειονότητα των 26 βουλευτών που αναφέρονται ακόμη στην Κουμουνδούρου περιμένουν ένα απλό νεύμα για να «πυκνώσουν τις γραμμές» του τσιπρικού φορέα.
Αν επιβεβαιωθούν όσα διακινούνται παρασκηνιακώς, ο Σεπτέμβριος θα είναι πιθανότατα μήνας γενεθλίων.
***
Πέρασε η «γραμμή» της Αθήνας
Η προηγούμενη εβδομάδα ήταν η τελευταία για την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο. Συζητήθηκαν πολλά και διάφορα ελληνικού ενδιαφέροντος, μεταξύ των οποίων και ψήφισμα για τη Συρία, στη σύνταξη του οποίου συνέβαλε ο ευρωβουλευτής Νικόλας Φαραντούρης που είχε επισκεφθεί τη Δαμασκό τον Μάρτιο, τις ημέρες των μεγάλων σφαγών αλαουιτών και χριστιανών από τους τζιχαντιστές.

Εκείνο που δεν συζητήθηκε ήταν το ζήτημα της Μονής Σινά και η στάση της Αιγύπτου, παρά τις σχετικές εξαγγελίες. Συνεργάτης μου που παρεπιδημεί στις Βρυξέλλες αποδίδει τη ματαίωση της συζήτησης στη «γραμμή» του ΥΠΕΞ, Γιώργου Γεραπετρίτη, ο οποίος (υπό το φως των εξελίξεων με τη Λιβύη) επιθυμεί να λύσει το θέμα διμερώς και διακριτικώς χωρίς να εκθέσει στις Βρυξέλλες τη σύμμαχο Αίγυπτο. Η «γραμμή» της Αθήνας βρήκε ανταπόκριση στο ΕΛΚ, το οποίο δεν υποστήριξε τη σχετική πρωτοβουλία.
Προς κακοφανισμό μαθαίνω ακόμη και ορισμένων γαλάζιων που ήθελαν να συζητηθεί το θέμα.
***
Στερνή μου γνώση
Επειδή «άναψε» η συζήτηση με αφορμή την συμπλήρωση δέκα χρόνων από το περιβόητο δημοψήφισμα του 2015, έχουν ενδιαφέρον κάποιες πτυχές που δεν είναι και τόσο γνωστές.
Οπως το γεγονός ότι το «χαρτί» του δημοψηφίσματος δεν προέκυψε τελευταία στιγμή όταν η διαπραγμάτευση με τους εταίρους έφτασε στο «αμήν». Υπήρχε πολύ νωρίτερα στο κυβερνητικό επιτελείο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Και συγκεκριμένα από τον Απρίλιο, ενώ ακόμα δεν είχε καταστεί απολύτως σαφές ότι πάμε προς τα βράχια, αν και όλα έδειχναν πού πάμε. Ο Αλέξης Τσίπρας και ένας πυρήνας συνεργατών του φλέρταραν εξαρχής με την ιδέα της προσφυγής στον λαό.
Το μαρτυρεί το γεγονός ότι ο καθ’ύλην αρμόδιος υπουργός Εσωτερικών Νίκος Βούτσης είχε προβεί σε όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες.
«Ηταν ένα από τα ενδεχόμενα που ήμασταν υποχρεωμένοι ως κυβέρνηση να έχουμε στο τραπέζι» εκμυστηρεύεται ο ίδιος σε συνομιλητές του, επισημαίνοντας ότι η προετοιμασία του υπουργείου Εσωτερικών «ήταν έγκαιρη και συνεπής» και «έγινε σε χρόνο που δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα με τις τράπεζες και σε χρόνο που υπήρχε διαθεσιμότητα από όλες τις υπηρεσίες του».
Ολα, λοιπόν, ήταν έτοιμα από το Πάσχα του Απριλίου του 2015. Ο κ. Βούτσης, ένθερμος υποστηρικτής του δημοψηφίσματος, έθεσε ωστόσο μια άλλη παράμετρο: ότι θα έπρεπε να γίνει νωρίτερα και όχι με κλειστές τις τράπεζες και με τη χώρα στα βράχια. «Θα είχε ίσως μεγαλύτερη θετική επίπτωση» εκτίμησε.
***
Οικονομική εισαγγελία για τη V+O
Το δόγμα «ιδιώτης πληρώνει ιδιώτη» που κατασκεύασαν οι επικοινωνιακοί ινστρούχτορες της κυβέρνησης για να μη διερευνηθούν οι καταγγελίες για την outsourcing χρηματοδότηση της «Ομάδας Αλήθειας» δεν φαίνεται να έπεισε τη Δικαιοσύνη.
Oπως πληροφορούμαι, η Οικονομική Εισαγγελία δι εξάγει έρευνα για τη δραστηριότητα των εταιρειών V+O και Blue Skies των
Θωμά Βαρβιτσιώτη και Γιάννη Ολύμπιου, οι οποίες βρέθηκαν στο επίκεντρο των αποκαλύψεων για τις τριγωνικές σχέσεις
που στήθηκαν προκειμένου να χρηματοδοτηθεί ο πολυπλόκαμος επικοινωνιακός μηχανισμός του κυβερνώντος κόμματος.
Στο πλαίσιο της έρευνας, η Οικονομική Αστυνομία έχει απευθυνθεί στους πελάτες των εταιρειών και ζητεί στοιχεία για τη φύση της συνεργασίας τους με τις εν λόγω εταιρείες. Συνεργάτης μου, που ειδικεύεται σε αυτά τα θέματα, μου μεταφέρει ότι στην παρούσα φάση η Οικονομική Εισαγγελία εστιάζει σε ενδεχόμενες φορολογικές παραβιάσεις (εικονικότητα συναλλαγών, ξέπλυμα χρήματος κ.λπ.). Ο ίδιος εμφανίζεται πεπεισμένος ότι μετά την ολοκλήρωση του ελέγχου οι δικαστικές αρχές θα αξιολογήσουν και θέματα παραβίασης της νομοθεσίας για τη χρηματοδότηση των κομμάτων.
***
Η τελική απόφαση για τη «μεγάλη ζαριά» του δημοψηφίσματος ελήφθη στο αεροπλάνο της επιστροφής από τις Βρυξέλλες μετά το «τελεσίγραφο» των δανειστών, στους οποίους ο κ. Τσίπρας είπε ότι θα τοποθετηθεί αφού συμβουλευθεί το Υπουργικό
του Συμβούλιο. Το συζήτησε με τους συνεργάτες του εν πτήσει προς Αθήνα και στη συνέχεια συγκάλεσε κυβερνητική επιτροπή η οποία εξελίχθηκε σε υπουργικό συμβούλιο. Εκεί ελήφθη η απόφαση, η οποία αν και εμφανίστηκε ως ομόφωνη (στον βαθ-
μό που υπογραφόταν από όλους), ωστόσο στη συζήτηση υπήρξαν και άλλες φωνές.

Οπως θυμούνται δέκα χρόνια μετά κάποιοι εκ των παρισταμένων, οι μόνοι που διατύπωσαν καθαρά την αντίθεσή τους με την επιλογή του δημοψηφίσματος ήταν δύο: ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Δημήτρης Μάρδας. Μάλιστα ο πρώτος είναι μεταξύ εκείνων που θεωρούσαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπρεπε να βιαστεί να καταλάβει την εξουσία δυναμιτίζοντας την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας τον Δεκέμβριο του 2014 και οδηγώντας τη χώρα στις κάλπες του Ιανουαρίου 2015. Κατά τον Στα- θάκη, υπήρχε η επιλογή να μη ρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ την κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά, ώστε ο τελευταίος να πιει ολόκληρο το πικρό ποτήρι και μετά να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ «να σαρώσει». Στερνή μου γνώση…
***
Το ΠαΣοΚ δεν θέλει ταυτίσεις με ΣΥΡΙΖΑ και Πλεύση
Τα κατάφεραν πάλι να μπλέξουν τις γραμμές τους στο ΠαΣοΚ με την κυβερνητική τροπολογία για την αναστολή του ασύλου. Ο Χάρης Δούκας εμφανίστηκε για ακόμη μία φορά ως αρχηγός της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, ψέγοντας την απόφαση της Χαριλάου Τρικούπη να επιλέξει το «παρών» και να μην κατα ψηφίσει όπως έκαναν τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Το περιβάλλον του Νίκου Ανδρουλάκη θεωρεί άστοχη την αντίδραση του δημάρχου Αθηναίων, καθώς η απόφαση ελήφθη ομόφωνα σε ευρεία σύσκεψη των «πράσινων» κοινοβουλευτικών στελεχών (Παύλος Γερουλάνος, Παύλος Χρηστίδης, Δημήτρης Μάντζος, Δημήτρης Μπιάγκης, Γιάννης Κουτσούκος κ.ά.).
Τα οποία εκτίμησαν ότι η ρύθμιση που έφερε ο υπουργός Μετανάστευσης Θάνος Πλεύρης αφορά την παροχή ασύλου που ούτως ή άλλως δεν σχετίζεται με το ακραιφνώς μεταναστευτικό προφίλ που έχουν όσοι φθάνουν στην Κρήτη και έχουν προέλευση τη Λιβύη. Ενα δεύτερο στοιχείο που ελήφθη υπ’ όψιν για το «παρών» των «πράσινων» είναι, όπως μου μεταφέρθηκε, ότι «δεν θα έπρεπε να ταυτιστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ και την Πλεύση Ελευθερίας, όπως έγινε στο πρόσφατο παρελθόν, χωρίς καλά αποτελέσματα…».
***
Δεν θα περάσει, όπως εγκύρως πληροφορούμαι, η σκανδαλώδης ποινή της στέρησης μισθού που επέβαλε το Πειθαρχικό του
αμαρτωλού ΟΠΕΚΕΠΕ στην Παρασκευή Τυχεροπούλου, την υπάλληλο που συνέβαλε τα μέγιστα στην αποκάλυψη της καταλήστευσης των αγροτικών επιδοτήσεων από τα «γαλάζια» τρωκτικά.
Σε μια ασυνήθιστη πρωτοβουλία, η Εθνική Αρχή Διαφάνειας (ΕΑΔ) ζήτησε τον φάκελο με τα στοιχεία της υπόθεσης ώστε να
υποβάλει έφεση για να οδηγηθεί σε νέα πειθαρχική κρίση, αφού, όμως, προσέλθει η υπάλληλος και δώσει εξηγήσεις. Συνήθως
η ΕΑΔ παρεμβαίνει κάνοντας εφέσεις για να επανεξεταστούν υποθέσεις στις οποίες οι πειθαρχικά ελεγχόμενοι υπάλληλοι
απαλλάσσονται ή πέφτουν «στα μαλακά».
Αυτή τη φορά η έφεση είναι για το αντίθετο και δίχως την παραμικρή αμφιβολία στην περίπτωση της κυρίας Τυχεροπούλου
η Αρχή Διαφάνειας δικαιολογεί με τον καλύτερο τρόπο τον θεσμικό της ρόλο.
