Ακούγεται σαν ανέκδοτο, αλλά δεν είναι. Είναι προϊόν «νομίμου επισυνδέσεως», κοινώς τηλεφωνικής παρακολούθησης, από συνομιλία μεταξύ δύο γυναικών της γνωστής ευαίσθητης κοινωνικής ομάδας. «Εσείς τι κάνετε, πώς είστε;» ρωτά η μία. «Πώς να ‘μαστε;» απαντά η άλλη, «εκτός από τον μπαμπά του Χρήστου και του Παναγιωτάκη, όλοι οι άλλοι είναι μέσα». Και ίσως τώρα, που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, να είναι μέσα και ο μπαμπάς του Χρήστου και του Παναγιωτάκη…
Παρ’ όλη τη συμπάθεια, λοιπόν, που αξίζουν ο Χρήστος και ο Παναγιωτάκης, καθώς είναι παιδιά και δεν ευθύνονται για το εγκληματικό περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν, εμείς οι υπόλοιποι πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι, γιατί επιτέλους η Αστυνομία κάνει σοβαρή δουλειά και παράγει αποτελέσματα στην καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος.
Επιτέλους, επαναλαμβάνω, επειδή από το 2009 μέχρι το 2023 είκοσι τέσσερα «συμβόλαια θανάτου», δηλαδή δολοφονίες κατά παραγγελία μεταξύ μαφιόζων, είχαν μείνει ανεξιχνίαστες. Από το 2023 και μετά, όλα τα σχετικά περιστατικά έχουν διαλευκανθεί.
Το αποτέλεσμα αυτό οφείλεται πρωτίστως και κυρίως στη δημιουργία της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος (αυτό που λέμε ελληνικό FBI, επειδή το ΔΑΟΕ δεν είναι εύηχο), η οποία συμπλήρωσε έναν χρόνο λειτουργίας, με 1.500 συλλήψεις στον χώρο του οργανωμένου εγκλήματος. Η δημιουργία της ήταν ο αναγκαίος εκσυγχρονισμός, η μεταρρύθμιση που χρειαζόταν η Αστυνομία, δηλαδή ο κρατικός μηχανισμός, για να αντιμετωπίσει το έγκλημα στις σύγχρονες μορφές του.
Οταν μιλάμε για οργανωμένο έγκλημα, εννοούμε οποιαδήποτε εγκληματική δραστηριότητα αναπτύσσεται από οργανωμένη ομάδα, σε οποιοδήποτε πεδίο της κοινωνικής και οικονομικής ζωής: από το λαθρεμπόριο και την προστασία μέχρι τις τηλεφωνικές απάτες και τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Μια ιδέα της έκτασης που έχει πάρει το είδος της οργανωμένης εγκληματικότητας μας δίνουν οι στατιστικές.
Στο Μενίδι, λ.χ., δηλαδή στις ένδοξες Αχαρνές, σε πληθυσμό 120.000, εκείνοι που είναι υποχρεωμένοι να δίνουν το «παρών» στο Τμήμα είναι 4.500. Σημειώστε ότι πολλοί από αυτούς έχουν την υποχρέωση της παρουσίας όχι για ένα μόνο, αλλά για περισσότερα αδικήματα – το ρεκόρ κατέχει ένας εκλεκτός κύριος με 32 αδικήματα. Στο Ζεφύρι ο αντίστοιχος αριθμός είναι 2.500, σε πληθυσμό τριάντα χιλιάδων.
Μέχρι την ίδρυση της ΔΑΟΕ, την αντιμετώπιση τέτοιων εγκλημάτων την αναλάμβανε η τοπική αστυνομική διεύθυνση, δηλαδή η ρουλέτα. Τι να περιμένεις, λ.χ., από έναν στρατηγό, που υπηρέτησε όλα τα χρόνια του μόνο στον νομό του ή, το πολύ-πολύ, στον γειτονικό; Το έγκλημα εκσυγχρονίζεται διαρκώς – είναι το φυσικό πλεονέκτημα του να μην ακολουθεί τους κανόνες και να φτιάχνει τους δικούς του. Ο κρατικός μηχανισμός, από την πλευρά του, δεν είναι δυνατόν να έχει πάντα το ίδιο υψηλό επίπεδο τεχνογνωσίας, εμπειρίας και ικανότητας, παντού στην επικράτεια. Δεν ήταν μόνο ότι, με την παλιά οργάνωση, πολλές υποθέσεις οργανωμένου εγκλήματος έμεναν ανεξιχνίαστες, ήταν επίσης ότι και εκείνες που εξιχνιάζονταν συχνά είχαν λάθη και ελλείψεις στις δικογραφίες, με αποτέλεσμα όση δουλειά είχε γίνει να ακυρώνεται.
Η δημιουργία της ΔΑΟΕ ήταν έμμονη ιδέα του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη από το 2019. Το 2023, του δόθηκε η ευκαιρία να βάλει μπροστά την πραγματοποίησή της και από πέρυσι λειτουργεί. Τι σημαίνει αυτό. Οτι, κατ’ αρχάς, θεσπίστηκε το κατάλληλο νομικό πλαίσιο ώστε η ΔΑΟΕ να έχει άμεση πρόσβαση σε όλους τους δημόσιους φορείς και δομές, όπως η Εφορία και ο ΕΟΠΥΥ, αλλά και στις τράπεζες, με διαδικασίες νόμιμες, ασφαλείς και γρήγορες. Εχει, δηλαδή, τη δυνατότητα της ολοκληρωμένης αντιμετώπισης του οργανωμένου εγκλήματος.
Οσον αφορά τα μέσα και, ειδικά, το προσωπικό, επελέγησαν οι χίλιοι καλύτεροι από τη δύναμη των περίπου πενήντα χιλιάδων αστυνομικών υπαλλήλων. Ας μην ξενίζει η διάκριση ως προς την ποιότητα. Εκείνος που επιλέγει μάχιμη θέση, με ό,τι αυτή συνεπάγεται (ατελείωτες ώρες, ξενύχτια, αγωνίες, γκρίνια και πίεση των ανωτέρων), προφανώς είναι καλύτερος από τον άλλον, ο οποίος για τον ίδιο μισθό θα προτιμήσει θέση ένστολου γραφειοκράτη στον τόπο καταγωγής του.
Σημειώστε, δε, ότι αυτοί οι χίλιοι της ΔΑΟΕ δεν έχουν δικαίωμα μετακίνησης, όπως οι άλλοι αστυνομικοί. Από αυτούς, τώρα, κάπου 700-800 βρίσκονται στην Αθήνα και οι υπόλοιποι στη Θεσσαλονίκη, για να καλύπτεται ολόκληρη η επικράτεια.
Ολο αυτό που περιγράφω παραπάνω είναι, ξέρετε, μια μορφή μεταρρύθμισης σε ένα πολύ κρίσιμο κομμάτι του κρατικού μηχανισμού. Αφού όμως η ίδια η Αστυνομία αναγκάζεται να οργανωθεί σε δύο ταχύτητες, δεν θα έπρεπε και οι αμοιβές των αστυνομικών να αντανακλούν αυτή τη διαφορά; Θα έπρεπε, δεν χωρεί αμφιβολία. Στον Υπαρκτό Ελληνισμό όμως η γοητεία της ισότητας επιβάλλεται στις ανάγκες της πραγματικότητας. Ετσι, που λέτε, συντηρείται το φιλότιμο…
ΠΕΡΙ ΟΡΟΛΟΓΙΑΣ
Αποφεύγω τον όρο «ελληνικό FBI», που τον έχουμε υιοθετήσει στα ΜΜΕ λόγω ευκολίας, γιατί δεν ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα. Η ΔΑΟΕ μπορεί να βασίζεται στη λογική τού FBI – είναι το ίδιο κόνσεπτ, που λέμε στα ελληνικά -, μπορεί επίσης να προσελκύει τους καλύτερους, όμως δεν διαθέτει τα μέσα τού FBI.
Στην πρόσφατη περίπτωση της εξιχνίασης της δολοφονίας του μαφιόζου Γιάννη Λάλα, λ.χ., οι αξιωματικοί που πέρασαν μέρες στην Αράχοβα, για να λύσουν την υπόθεση, κοιμούνταν στα αυτοκίνητά τους και, για το φαγητό τους, κανόνιζαν κάποιοι ανώτεροι, μέσω γνωστών και φίλων στην περιοχή, για να εφοδιάζονται οι άνθρωποι με τα απαραίτητα. Αυτό είναι ντροπή και, πάντως, δεν το λες FBI…
