Είναι δεδομένο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει επενδύσει φαιά ουσία, ενέργεια και πιθανότατα ώρες εντατικού φροντιστηρίου επικοινωνιακής στρατηγικής για να πείσει, τουλάχιστον τον εαυτό του όταν κλείνει τα μάτια του κάθε βράδυ και πολύ περισσότερο όταν τα έχει ανοιχτά μπροστά στον καθρέφτη του το πρωί, ότι είναι ένας «καλός πρωθυπουργός».
Σε αυτά τα έξι χρόνια διακυβέρνησης επιτελικού και εκσυγχρονιστικού οράματος, τα καλά που έχουν συμβεί στον τόπο πάντα έχουν την υπογραφή του και ακόμη περισσότερο έχουν προέλθει από εντολή του, ενώ τα όσα στραβά μάς βρήκαν δεν έχουν πέσει στην αντίληψή του ή δεν είχε την ενημέρωση που έπρεπε. Είτε πρόκειται για το σκάνδαλο των υποκλοπών, είτε την κατάσταση των σιδηροδρόμων ή τα εκατομμύρια που φαγώθηκαν σαν χλόη σε βοσκοτόπι (από τους λύκους και όχι από τα πρόβατα), ο Πρωθυπουργός τα αντιλήφθηκε – ως προς το μέγεθος και τη σημασία τους – αφού χάθηκαν χρήματα ή άνθρωποι. Εκ των υστερών.
Τα ύστερα του κόσμου να συμβούν, η πρώτη αντίδραση της κυβέρνησης είναι να διασωθεί το πολιτικό κεφάλαιο του αρχηγού της, αντίδραση αναμενόμενη, ειδικά όταν ξέρεις ότι το μοναδικό ερώτημα που παραμένει θετικό για σένα ως κόμμα στις δημοσκοπήσεις είναι η καταλληλότητα του προέδρου σου.
Αν δεν διασώσεις αυτή την ανθεκτικότητα, ξέρεις ότι θα επιστρέψεις στα έδρανα της φωνασκούσας αντιπολίτευσης. Βέβαια, ακόμα και σε αυτό το ερώτημα, το σκορ 40 έχει γίνει 33 (Metron Analysis). Μετά από έξι χρόνια δεν είναι μόνο η κόπωση του κοινού, ούτε η φθορά της καθημερινότητας που έχει επηρεάσει στο πώς βλέπει ο μέσος ψηφοφόρος τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δεν είμαστε παντρεμένοι, είμαστε πολίτες και εκείνος πρωθυπουργός, που αρκετές φορές κρύβεται πίσω από το ΔΞ/ΔΑ σαν τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους. Η δυσαρέσκεια έχει προκύψει από τα αποτελέσματα της διακυβέρνησης. Τελεία.
Ναι, η χώρα δεν είναι εκεί που ήταν το 2019, αλλά αν το μέτρο σύγκρισης είναι ότι η «ομάδα» δεν υποβιβάζεται όπως τέτοιες μέρες πριν από 10 χρόνια που παραλίγο να πέσει στην άβυσσο όσων νόμιζαν ότι θα κόβουμε δικά μας νομίσματα και ότι το μέλλον των παιδιών μας περνούσε από τη Βενεζουέλα, τότε μάλλον υποτιμάται και πάλι η νοημοσύνη του σύγχρονου Ελληνα.
Το σκάνδαλο με τον ΟΠΕΚΕΠΕ ήρθε πάνω στην επέτειο των έξι ετών και είναι ξεκάθαρο ότι θα καθορίσει την τελευταία (;) διετία (;) του Κυριάκου Μητσοτάκη στο πρωθυπουργικό αξίωμα, γιατί δεν έχει μείνει πολύς καθαρός πολιτικός χρόνος για έργο, και αυτό πλέον δεν είναι και το μόνο που έχει σημασία. Οι εντολές του για μεταρρυθμίσεις και νομοσχέδια δεν ζυγίζουν πια όπως παλιότερα. Τώρα, η αλήθεια έχει περισσότερη αξία από οτιδήποτε άλλο.
