Αν υπάρχει ένα σκάνδαλο που το χαρακτηρίζει η διαχρονικότητα, η έκταση και η διακομματικού χαρακτήρα συγκάλυψη, αυτό δεν είναι άλλο από εκείνο των αγροτικών επιδοτήσεων. Το σκάνδαλο το οποίο ήρθε με ένταση στο προσκήνιο, μετά τα τελευταία θλιβερά γεγονότα, όπως η απαξιωτική και απολύτως καταγγελτική παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, αφορά, όπως είναι γνωστό, τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για το απόλυτο ξεγύμνωμα της ελληνική κουτοπονηριάς, η οποία εν προκειμένω «δραστηριοποιείται» με την πλήρη κάλυψη και συνενοχή του Ελληνικού Δημοσίου, όπως αυτό εκφράζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση, τους φορείς της γενικής κυβέρνησης και βεβαίως από τους καθ’ ύλην αρμόδιους υπηρεσιακούς.
Με δυο λόγια, πρόκειται για σκάνδαλο το οποίο όλοι γνώριζαν, όλοι συγκάλυπταν και ουδείς έθετε θέμα γι’ αυτό. Γιατί; Διότι αυτοί που έκλεβαν και κλέβουν είναι ψηφοφόροι, και όταν είναι και πολλοί, τότε δεν είναι ευκαταφρόνητη η δύναμή τους. Αντιθέτως. Είναι υπολογίσιμη.
Το ότι το σκάνδαλο έχει τις ρίζες του στην Κρήτη, προφανώς δεν μπορεί να παραβλεφθεί εν προκειμένω…
Ουδείς επίσης μπορεί να παραβλέψει ότι πρόκειται για μια από τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις διαφθοράς και διαπλοκής μεταξύ της «βάσης» και της πολιτικής τάξης της χώρας. Μπορεί ενδεχομένως η αντιπολίτευση και ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ να το χρεώνει αποκλειστικά στην κυβέρνηση Μητσοτάκη των 5 υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης και των 6 προέδρων του ΟΠΕΚΕΠΕ, ωστόσο το διαχρονικό σκάνδαλο αγγίζει και την κυβέρνηση Τσίπρα και την κυβέρνηση Σαμαρά η οποία προηγήθηκε.
Υπουργός Γεωργίας της οποίας, ονόματι Γ. Καρασμάνης, εφηύρε την «τεχνική λύση» για να «διευκολύνονται» οι κτηνοτρόφοι με τις παράνομες επιδοτήσεις. Τι ανέφερε στη βάση της η «τεχνική λύση»; Οτι όταν δεν αρκεί (στα χαρτιά) η γη για να βοσκήσει κάποιος τα αιγοπρόβατά του, ούτως ώστε να λάβει μεγαλύτερες επιδοτήσεις, μπορεί να δανείζεται γη από άλλη περιφέρεια της χώρας! Και κάπως έτσι, βρέθηκαν κτηνοτρόφοι από την Κρήτη να δηλώνουν ότι βόσκουν τα κοπάδια τους στη… Φλώρινα, τη… Χίο ή την… Πάρο!
Οι αναφορές που υπάρχουν για το σκάνδαλο υποστηρίζουν ότι στην Κρήτη, τα τελευταία χρόνια, σχεδόν υπερδιπλασιάστηκε ο πληθυσμός των αιγοπροβάτων. Από περίπου 2,8 εκατομμύρια το 2019, έφτασαν τα… 6,5 εκατομμύρια άτομα, όταν σύμφωνα με τα στοιχεία σε ολόκληρη τη χώρα ο πληθυσμός τους είναι περίπου 9 εκατομμύρια. Θαύμα της φύσης; Οχι ακριβώς. Θαύμα των επιδοτήσεων. Χωρίς τον παραμικρό έλεγχο από πουθενά (το έργο του ΟΠΕΚΕΠΕ είχε υποκατασταθεί από έναν ιδιώτη) και με πρακτικές που θυμίζουν έντονα ρουσφέτια του προπερασμένου αιώνα, ουδείς συγκινήθηκε εκ των αρμόδιων υπουργών για τον… κατακλυσμό της Κρήτης από αιγοπρόβατα. Ούτε μπήκε στον κόπο να αναρωτηθεί πώς γίνεται ολόκληροι πληθυσμοί αιγοπροβάτων να εμφανίζονται ότι βόσκουν σε περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Το Μέγαρο Μαξίμου, το οποίο επίσης είχε ενημέρωση και εγκαίρως για το τι συμβαίνει, όπως και για τους κινδύνους που υφίστανται να διασυρθεί διεθνώς η χώρα, δεν έκανε απολύτως τίποτε. Ο Πρωθυπουργός απλώς ενέταξε στον μηχανισμό του Μεγάρου Μαξίμου έναν απολυμένο πρώην διοικητή του ΟΠΕΚΕΠΕ, ο οποίος εξεγέρθη με ό,τι συνέβαινε στον οργανισμό. Αδυνατώντας δε να υπερβεί τα κομματικά τοπικιστικά «πρέπει» και τους κανόνες που υπαγορεύει η ρουσφετολογική πρακτική των υπουργών οι οποίοι ήταν πάνω από αυτόν, φέρεται να συνεργάστηκε με τις ευρωπαϊκές αρχές προκειμένου τουλάχιστον να έρθει από εκεί η κάθαρση.
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν ασφαλώς η παρεμπόδιση των οργάνων της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας να διερευνήσουν το σκάνδαλο στην έδρα του ΟΠΕΚΕΠΕ. Το συμβάν που καταδικάστηκε με σκληρή ανακοίνωση του γραφείου της Ευρωπαίας Εισαγγελέως κυρίας Κιοβέσι, ας πούμε ότι ήταν το κερασάκι στην τούρτα της αμαρτίας. Και ω του θαύματος, εξανάγκασε την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό να παρακάμψουν το γεγονός ότι πάνω από το 95% των κτηνοτρόφων που εμπλέκονται στο σκάνδαλο των παράνομων επιδοτήσεων δραστηριοποιούνται στην Κρήτη και να λάβουν μέτρα. Η διάλυση του αμαρτωλού ΟΠΕΚΕΠΕ και η αφομοίωση των υπηρεσιών του από την ΑΑΔΕ του κ. Γ. Πιτσιλή εμφανίστηκε ως το κορυφαίο μέτρο. Θα μπορούσε και να είναι. Οπως και ο καταλογισμός προστίμων, όπως και η άμεση απαίτηση των κλεμμένων επιδοτήσεων. Αλλά δεν αρκεί.
Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι η ζωντανή αποτυχία του εκσυγχρονισμού του κράτους. Είναι η ζοφερή, κραυγαλέα απόδειξη ότι στο πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα το πολιτικό προσωπικό της χώρας και τμήματα της κρατικής μηχανής λειτουργούν με όρους Δ. Βούλγαρη, του αποκαλούμενου και «τζουμπέ», και Θεόδωρου Δηλιγιάννη. Αυτό είναι το πολιτικό πρόβλημα με τις αγροτικές επιδοτήσεις. Για τη διαχείριση του οποίου δεν υπήρξε η παραμικρή δέσμευση της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού. Δυστυχώς.
