«Θέατρο υπάρχει όπου υπάρχουν θεατές»

«Lemon», μια παράσταση που ξεκίνησε το ταξίδι της το 2018. Μια παράσταση που έχει ήδη συναντήσει περισσότερους από 10.000 θεατές σε απρόσμενους τόπους. Eτσι γνωρίσαμε την περίεργη ιστορία του βρέφους που βρέθηκε μέσα σε μια κούτα από λεμόνια, πάνω στο πιάνο του ατμόπλοιου «Βιρτζίνιαν» και πήρε το παράξενο όνομα Ντάνι Μπούντμαν Τι Ντι Λέμον 1900, για να γίνει τελικά ο σπουδαιότερος πιανίστας του Ωκεανού, αλλά και ο άνθρωπος που αποφάσισε να μην πατήσει ποτέ το πόδι του σε στεριά. Ο δημιουργός του «Lemon», ο μουσικός και ηθοποιός Μελαχρινός Βελέντζας, ο οποίος ενσαρκώνει τον πιανίστα 1900, μιλάει στο «Βήμα» για το μαγευτικό ταξίδι της παράστασης, ενώ παράλληλα βρίσκεται σε πρόβες στο θέατρο Πόρτα με τον Θωμά Μοσχόπουλο για το ανέβασμα του βραβευμένου με Πούλιτζερ έργου «Cost of Living» της Μαρτίνα Μάγιοκ. Στην παράσταση «Lemon», σε σκηνοθεσία Γεωργίας Τσαγκαράκη, συναντάτε τον 1900, τον ήρωα του Αλεσάντρο Μπαρίκο, από τον ποιητικό του μονόλογο «Novecento», τον οποίο μετέφερε στη μεγάλη οθόνη ο Τζουζέπε Τορνατόρε με την ταινία «Ο θρύλος του 1900». Τι διαφορετικό φέρει η δική σας διασκευή; «H διασκευή της Γεωργίας Τσαγκαράκη ανέδειξε την ποιητικότητα του κειμένου, το ζωντάνεψε. Παρακολουθούμε την ιστορία μέσα από την αφήγηση του 1900 και του μοναδικού του φίλου – τρομπετίστα Τιμ Τούνι, τον οποίο υποδύεται ο Γιώργος Δρίβας. Η σκέψη μας ήταν να δημιουργηθεί μια χειροποίητη παράσταση σωματικού θεάτρου για δύο ηθοποιούς, όπου η πρόζα, η μουσική, ο χορός, το τραγούδι θα εξυπηρετούσαν την πρόθεση να αφηγηθούμε αυτή την ιστορία με άμεσο τρόπο συναντώντας τη φράση του Αλεσάντρο Μπαρίκο: “Κανείς δεν είναι ξεγραμμένος άμα έχει έτοιμη μια καλή ιστορία και κάποιον για να του τη διηγηθεί”. Ονόμασα μάλιστα το έργο “Lemon” επειδή ήθελα να απομακρυνθούμε από τη λογική της ταινίας». Τι αγαπάτε σε αυτή την ιστορία; «Την αδυναμία ενός ανθρώπου να τολμήσει να κατέβει από το καράβι στο οποίο γεννήθηκε. Βέβαια στην εξέλιξη του έργου αυτή η αδυναμία γίνεται δύναμη και συνειδητή επιλογή. Ο 1900 επιλέγει να μην κατέβει από το “Βιρτζίνιαν”, γιατί εκεί πάνω νιώθει ευτυχισμένος. Αν κατέβαινε στη στεριά, τότε, όπως λέει ο ίδιος, σ’ εκείνη την απέραντη πολιτεία που δεν γνώριζε “δεν υπάρχει μουσική που μπορείς να παίξεις. Κάθεσαι σε λάθος σκαμνάκι”. Επιλέγει λοιπόν να μείνει για πάντα εκεί όπου νιώθει ζεστά και οικεία. Σ’ εκείνο το “εκεί” που δεν έγινε ποτέ “εδώ” ματαιώνοντας τα σχέδια μιας άλλης ζωής. Μα επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα πως η ευτυχία του κάθε ανθρώπου είναι ζήτημα που δεν υπακούει σε νόρμες». Ποιος είναι ο ρόλος του πιάνου στην παράσταση; «Το πιάνο είναι ο ζωτικός χώρος όπου γεννιέται, ζει και στον οποίο επιστρέφει για να πεθάνει ο 1900. Ο σχεδιασμός από την αρχιτέκτονα και σκηνογράφο Νατάσσα Τσιντικίδη και η κατασκευή του από τον Θωμά Μαριά εξυπηρέτησε και τη δυνατότητα ενός εύκολα μεταφερόμενου σκηνικού. Επί της ουσίας, το πιάνο λειτουργεί ως τρίτος ηθοποιός». Και η δική σας σχέση με το πιάνο πότε ξεκινά; «Στην ηλικία των έξι ετών, με κλασικές σπουδές. Μετά ήρθε ο jazz αυτοσχεδιασμός παράλληλα με τη διδασκαλία και τα live. Η μουσική επηρεάζει τον τρόπο που λειτουργώ εντός και εκτός σκηνής και γι’ αυτό οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον πατέρα μου, ο οποίος μην έχοντας άλλη σχέση με τη μουσική, πέραν αυτής του ακροατή, με ώθησε στον κόσμο της». Ο 1900 εκούσια έμεινε έγκλειστος μέσα στο καράβι όπου γεννήθηκε. Αντίθετα, εμάς ο COVID-19 μάς ανάγκασε σε εγκλεισμό… «Βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αυτή την ιστορία σήμερα λόγω αυτής ακριβώς της πτυχής. “Μετά από 32 ολόκληρα χρόνια στη θάλασσα θα κατέβαινα στη στεριά. Για να δω τη θάλασσα” λέει ο 1900. Με την πανδημία ήρθαν στο προσκήνιο τα δίπολα σταθερότητας-αστάθειας, μέσα-έξω, περιορισμού-ελευθερίας. Το έργο φέρνει στην επιφάνεια τις υπαρξιακές μας αγωνίες και τις αφήνει να αιωρούνται στο δίπολο όπου γεννιέται, ζει και πεθαίνει ο 1900: κάπου ανάμεσα στη στεριά και τη θάλασσα. Το έργο είναι επίκαιρο ακριβώς λόγω αυτής της υπαρξιακής αιώρησης που βιώνουμε αυτή την περίοδο. “Το τέλος παρακαλώ. Θα μπορούσαμε να δούμε το τέλος;” ζητά ο ήρωας». Η παράσταση εξαρχής παρουσιάζεται σε μη αμιγώς θεατρικούς χώρους. «Θέατρο υπάρχει όπου υπάρχουν θεατές. Ως καλλιτέχνης αναζητώ τρόπους οργανικής σύνδεσης του θεάτρου με την κοινωνία. Είναι φορές που οι παραδοσιακοί χώροι λειτουργούν κάπως αποστειρωμένα. Αντίθετα, ένα αχαρτογράφητο (θεατρικά) σημείο μού δίνει την ελευθερία να σκιαγραφήσω μια συνολική αφήγηση που ξεπερνά τα όρια της παράστασης και φτάνει έως το σημείο “ο τόπος να αφηγείται την ιστορία”. Αυτή η site-specific επιλογή ευνοεί τον δημιουργικό διάλογο ανάμεσα στον καλλιτέχνη και το έργο παράγοντας μια πρωτότυπη εμπειρία για τους θεατές». Ποιοι ήταν οι πιο «περίεργοι» σταθμοί σας αυτό το καλοκαίρι; «Δεν θα χαρακτήριζα κάποιον σταθμό “περίεργο”. Η επιλογή μου ήταν αυτό που βιώνει ο 1900 (ζει στη θάλασσα, δοκιμάζει να κατέβει στη στεριά, μένει μετέωρος ανάμεσα στη στεριά και τη θάλασσα), αυτό να συμβαίνει και με το ταξίδι της παράστασης. Ξεκινήσαμε τον Ιούλιο με την εν πλω παράσταση στα ανοιχτά της Σαλαμίνας, στη Νέα Κίο στήσαμε την παράσταση μπροστά από το καΐκι ενός ψαρά, στη Λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου μετατρέψαμε σε θέατρο την παραλία Τουρλίδα. Ακολουθώ μια διαδικασία επανοηματοδότησης της πραγματικότητας. Αυτή είναι μία από τις λειτουργίες της τέχνης. Μετά το τέλος της κάθε παράστασης, η παραλία θα είναι πάλι παραλία, το φέρι μποτ πάλι θα μεταφέρει αυτοκίνητα και επιβάτες. Αλλά ο τόπος και οι άνθρωποί του θα φέρουν την ανάμνηση της παράστασης, εκείνου του παιχνιδιού». Και οι επόμενοι σταθμοί; «Την Πέμπτη 29 Ιουλίου παίζουμε στο Θέατρο Δάσους στη Θεσσαλονίκη. Στις 31 Ιουλίου και την 1 Αυγούστου θα είμαστε στην Ικαρία για να παίξουμε στο θεατράκι Διόνυσος στο κτήμα Αφιανές, στις 5 Αυγούστου θα συναντήσουμε το σκουριασμένο ναυάγιο “Δημήτριος” στο Γύθειο, σε μια παράσταση στην οποία νομίζω πως το “Lemon” συναντά το απόλυτο φυσικό σκηνικό του, στις 7 Αυγούστου στο Ξυλόκαστρο, στις 9 Αυγούστου θα ανοιχτούμε εν πλω ανάμεσα στα Σφακιά και τη Γαύδο πάνω στο φέρι μποτ «Δασκαλογιάννης», ενώ θα παίξουμε και στη Γαύδο στο θέατρο Σαρακήνικο στις 11 Αυγούστου. Τέλος, στις 14 Αυγούστου θα είμαστε στην Ιο και στις 19 Αυγούστου θα ταξιδέψουμε στις ακριτικές Οινούσσες. Μέλημά μου είναι και η πολιτιστική αποκέντρωση: να κάνω θέατρο σε μέρη στα οποία η κυρίαρχη πολιτιστική παραγωγή δεν επιλέγει να πάει».

«Θέατρο υπάρχει όπου υπάρχουν θεατές»

Ο ταλαντούχος μουσικός, ηθοποιός και καλλιτεχνικός παραγωγός μιλάει για την παράσταση «Lemon» και το στοίχημα της πολιτιστικής αποκέντρωσης

Περιεχόμενο για συνδρομητές

Τελευταίες Ειδήσεις

Φρανκ Γκέρι: Πέθανε ο σπουδαίος, διεθνούς φήμης αρχιτέκτονας

Η κακοκαιρία Byron «επνιξε» την Δυτική Αττική - Ποιες περιοχές θα χτυπήσει τις επόμενες ώρες

Υποψήφιος πρόεδρος ο πρωτότοκος Μπολσονάρου με την στήριξη του πατέρα του

Σακελλαρίδης για Τσίπρα: Η κατάληξη θα είναι το νησί της Καλυψώς με την ψευδαίσθηση της Ιθάκης

Όλα τα θέατρα που μένουν σήμερα κλειστά - Οι παραστάσεις που αναβάλλονται

Οι αξέχαστες ελληνικές συναυλίες του 2025

Goodreads: Τα καλύτερα βιβλία του 2025, σύμφωνα με τα μέλη της πλατφόρμας – Η λίστα με τους νικητές

Μια μέλισσα μιλάει για τη Βουγονία

Η Γη της ελιάς: Τι θα δούμε στα επόμενα επεισόδια - Κυριακή 7 με Πέμπτη 11/12

Καλώδιο Ελλάδας - Κύπρου: Ανατροπή από τις Βρυξέλλες

ΕΦΕΤ: Ανακαλεί σοκολάτες kinder - Ο λόγος

Βασίλισσα Maxima: Εντυπωσίασε με τα ιστορικά κοσμήματα και το σάρι που επέλεξε για την επίσκεψή της στην Καραϊβι

Αφράτα, τραγανά και πανεύκολα- Τα μόνα μελομακάρονα που αξίζει να φτιάξετε φέτος στις γιορτές - Grace

Goodreads: Τα καλύτερα βιβλία του 2025, σύμφωνα με τα μέλη της πλατφόρμας - Η λίστα με τους νικητές

Ηταν κάποτε ο Προαστιακός

Σακελλαρίδης για Τσίπρα: Η κατάληξη θα είναι το νησί της Καλυψώς με την ψευδαίσθηση της Ιθάκης

Καρδίτσα - 3 στάσεις για φαγητό που θα σας μείνουν αξέχαστες

Ακίνητα: Η Ελλάδα ανεβαίνει στην κορυφή του παγκόσμιου ενδιαφέροντος για τους ultra-rich

Οι μπίζνες του Ντε Νίρο στην Καραϊβική - Το πολυτελές resort και ο σεφ Νοbu

Τι συμβαίνει στο 24ωρο ενός ελαφιού και μίας αγελάδας;

Αλκηστις Πρωτοψάλτη: «Αληθινός πλούτος δεν είναι να προσθέτεις, αλλά να μάθεις να αφαιρείς»

Νίκη Παπαθεοχάρη: «Η τέχνη δεν είναι πολυτέλεια»

Ειδήσεις

Γνώμες

Νέες Εποχές

ΒΗΜΑgazino

Έντυπη Έκδοση

English Version