Ο Χρήστος Βακαλόπουλος που ποτε δεν γνώρισα αλλά πάντα θα θυμάμαι

Ένα επετειακό τριήμερο εκδηλώσεων (10-12/10) στη Λεόντειο Νέας Σμύρνης δίνει την ευκαιρία να θυμηθούμε ή και να γνωρίσουμε τον γοητευτικό κόσμο του Χρήστου Βακαλόπουλου.

Τον συνάντησα μόνο μια φορά στην ζωή μου, έξω από το κινηματοθέατρο Παλλάς στην οδό Βουκουρεστίου, όπου είχα πάει να δω την πρώτη ταινία του, «Ολγα Ρόμπαρντς» (1989). Είχε ελάχιστο κόσμο. Θυμάμαι ότι ο Χρήστος Βακαλόπουλος ήταν πολύ ευγενικός, πολύ σεμνός και ταπεινός – αλλά ως εκεί – δεν προσπάθησα εξάλλου να τον προσεγγίσω περισσότερο.

Από τότε δεν θυμάμαι να τον ξαναείδα ποτέ στην ζωή μου.

Θα ήθελα να τον είχα γνωρίσει λίγο νωρίτερα και λίγο περισσότερο αλλά δεν έτυχε και μετά, όταν είχα αρχίσει να μπαίνω με μεγαλύτερη σταθερότητα στον χώρο της δημοσιογραφίας, ο Βακαλόπουλος ετοιμαζόταν να φύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο, κάτι που δυστυχώς έγινε στις 29 Ιανουαρίου 1993. Πέθανε σε ηλικία μόλις 37 ετών αφήνοντας πίσω του σημαντικό έργο, όπως και ιδέες και όνειρα αλλά και κείμενα ανολοκλήρωτα.

Τον θυμήθηκα προσφάτως ξανά, γιατι τυχαία το μάτι μου πήρε το πρόγραμμα εκδηλώσεων ενός εορταστικού τριημέρου για τα 100 χρόνια της Ένωσης Αποφοίτων της Λεοντείου με τίτλο «Από τις Ρίζες στο Μέλλον». Ο Βακαλόπουλος υπήρξε «παιδί της Λεοντείου» και πέρσι τον Απρίλιο, η σχολή χάρη στην επιμονή του Μιχάλη Τζανάκη, ο οποίος «τρέχει» το τριήμερο «Από τις Ρίζες στο Μέλλον» ως υπεύθυνος των κινηματογραφικών προβολών που θα γίνουν, είχε διοργανώσει ένα αφιέρωμα στο αρχείο του Χρήστου Βακαλόπουλου.

Είχα μάλιστα κληθεί να μιλήσω αλλά προτίμησα να μην το κάνω. Δεν νομίζω ότι είμαι σε θέση να μιλήσω για τον Χρήστο Βακαλόπουλο έτσι όπως θα έκαναν ενδεχομένως άλλοι που τον γνώρισαν καλά, φίλοι του ανάμεσα στους οποίους ο φίλος και συνάδελφος Ηλίας Κανέλλης από τον οποίο έχω μάθει περισσότερα για τον Βακαλόπουλο από οποιονδήποτε άλλον.

Στις εκδηλώσεις «Από τις Ρίζες στο Μέλλον» υπάρχουν και προβολές και μια από αυτές είναι της ταινίας «Παρακαλώ γυναίκες, μην κλαίτε» (την Παρασκευή 10/10 στις 18.15) του Βακαλόπουλου και του Σταύρου Τσιώλη, μια ταινία που γνώρισε επιτυχία όχι μόνο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αλλά και στο κοινό που την αγάπησε. Η ειρωνεία είναι ότι παίχθηκε λίγο πριν από τον θάνατό του Βακαλόπουλου ο οποίος δεν έμαθε ποτέ το cult status που αυτή η ταινία απέκτησε στην πάροδο του χρόνου.

Σήμερα, πιστεύω, θα ήταν πολύ όμορφο νέος κόσμος να ανακαλύψει την ταινία αυτή στην μεγάλη οθόνη, ή αν όχι σε μια τόσο μεγάλη οθόνη, τουλάχιστον μέσα στο περιβάλλον όπου ο Βακαλόπουλος γαλουχήθηκε. Αυτό που στην ουσία θέλω να πω είναι ότι αξίζει να ανακαλύψει κανείς τον ίδιο τον Χρήστο Βακαλόπουλο, να βρεθεί έστω για λίγο στον «κόσμο» του, γιατί τέτοιοι τύποι δεν υπάρχουν πλέον και τέτοιοι τύποι αξίζουν τον κόπο να τους μαθαίνουμε γιατί κοιτούσαν τον κόσμο  διαφορετικά.

Η κριτική ματιά του Χρήστου Βακαλόπουλου ήταν ξεχωριστή και παρότι την είχα μελετήσει ρουφώντας λυσσαλέα τα περιοδικά «Σύγχρονος Κινηματογράφος» (που έχω όλα), στην πραγματικότητα μπήκα βαθύτερα μέσα της μερικά χρόνια αργότερα με την βοήθεια ενός συλλεκτικού τόμου, ονόματι «Η Ονειρική Υφή της Πραγματικότητας», έκδοση της Εστίας 2005, στην οποία περιέχονται άρθρα και δοκίμια του.

Εξακολουθώ που και που να βυθίζομαι στα κείμενά του, συνεχίζω να αναρωτιέμαι αν είχε δίκιο όταν το 1992 έγραφε «δεν είμαστε πια ο εαυτός μας και το ξέρουμε. Όλοι μας φτιάξαμε ένα συγκρότημα στη διάρκεια της δικτατορίας και τώρα το διαλύουμε συνεχώς, γιατί αυτό που επιθυμήσαμε – η μυθική ευρωπαϊκή παιδική χαρά – αποδείχθηκε εξ ίσου ξενέρωτο με τη χουντική αντιαισθητική πραγματικότητα..».

Το επετειακό τριήμερο εκδηλώσεων «Από τις Ρίζες στο Μέλλον» θα πραγματοποιηθεί 10 – 12 Οκτωβρίου στη Λεόντειο Νέας Σμύρνης (Θεμιστοκλή Σοφούλη 2) και οι υπόλοιπες ταινίες που θα προβληθούν, όλες την Παρασκευή 10 Οκτωβρίου στις δύο αίθουσες της Λεοντείου, είναι οι «Αδικος κόσμος» του Φ. Τσίτου (20.45), «Ο νόμος του Μέρφυ» του Αγγ. Φραντζή (20.05), «Η εξέλιξη» του Περικλή Χούρσογλου (18.15) και «Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα» του Νίκου Νικολαΐδη 21.45).

Θα προβληθούν επίσης η μικρού μήκους ταινία για την Σχολή «Στιγμές στον χρόνο» του Λευτέρη Σαρρή, η μικρού μήκους ταινία του Δημήτρη Κωτσέλη «Ο μηχανικός» και η μικρού μήκους ταινία του Θοδωρή Καπετανάκη «Are you chasing a feeling?». Επίσης, την Παρασκευή 10 Οκτωβρίου θα τιμηθούν οι απόφοιτοι της σχολής οι οποίοι διακρίθηκαν στο σινεμά.

Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ: https://eall.gr/

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.
Exit mobile version