Αποστολή στο 82ο Φεστιβάλ Βενετίας
Καλά νέα για την ελληνική ταινία «Αρκουδότρυπα» που προβλήθηκε στο τμήμα Giornate Degli Autori του φεστιβάλ Βενετίας. Την Πέμπτη το απόγευμα ανακοινώθηκε ότι η ταινία των Στέργιου Ντινόπουλου και Χρυσιάννας Παπαδάκη κέρδισε το βραβείο Europa Cinemas Label ως καλύτερη ευρωπαϊκή ταινία του τμήματος στο οποίο διαγωνιζόταν. «Ενα πραγματικά φρέσκο και δυναμικό ντεμπούτο μεγάλου μήκους, με ένα νεαρό και πολύ ταλαντούχο επιτελείο πίσω του» αναφέρεται στο σκεπτικό της επιτροπής για την ταινία που ακολουθεί τη σχέση μεταξύ δύο νεαρών queer γυναικών στα βουνά των Βαλκανίων.
Πρόκειται για την μεγάλου μήκους εκδοχή της μικρού μήκους ταινίας με τον ίδιο τίτλο που είχε κερδίσει τον Χρυσό Διόνυσο καλύτερης ταινίας του Εθνικού Διαγωνιστικού Τμήματος στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Δράμας. «Μια ταινία με τολμηρές υφολογικές αντιθέσεις, φυσικότητα και πολυπλοκότητα χαρακτήρων, και δύο κεντρικές ηρωίδες που μας κρατάνε σε εγρήγορση» είχε αναφέρει στο σκεπτικό της, τότε, η κριτική επιτροπή στη Δράμα. Για την ίδια ταινία η Χαρά Κυριαζή είχε κερδίσει το βραβείο γυναικείας ερμηνείας.
Εν τω μεταξύ μια ημέρα πριν την ανακοίνωση των βραβείων, το φεστιβάλ κινείται πλέον σε αρκετά χαλαρούς ρυθμούς, χωρίς το άγχος και το τρέξιμο των πρώτων ημερών. Πολύς κόσμος έχει ήδη φύγει από το Λίντο, στην αίθουσα τύπου βρίσκεις με άνεση θέση, ο πανικός που τις προηγούμενες μέρες επικρατούσε στους δρόμους, είναι πλέον άφαντος.
Μια από τις τελευταίες ταινίες του διαγωνιστικού τμήματος που παίχτηκαν ήταν η «Σιωπηλός φίλος» (Silent friend) της Ουγγαρέζας Ιντιγκο Ενιέντι, γνωστής κυρίως από την βραβευμένη με την Χρυσή Αρκτο «Η ψυχή και το σώμα». Μοιρασμένη σε τρεις διαφορετικές περιόδους, η καθαρά οικολογική αυτή δημιουργία αναζητεί την σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και την φύση, τονίζοντας την τεράστια σημασία των φυτών στην ζωή μας.
Στο διαγωνιστικό τμήμα παίχθηκε και η ιταλογαλλική ταινία «Ελίζα» του Λεονάρντο Ντι Κονστάνζο, το πορτρέτο μιας αδελφοκτόνου (Μπάρμπαρα Ρόσι) που δέχεται να λάβει μέρος σε μια έρευνα σχετική με περιπτώσεις σαν την δική της, την οποία διεξάγει ένας εγκληματολόγος (Ροζντί Ζεμ). Τι κρύβεται πίσω από αυτήν την αινιγματική γυναίκα που ισχυρίζεται ότι δεν θυμάται τίποτα από τις τραγικές στιγμές του φόνου της αδελφής της. Ο Ντε Κοντάνζο αντιμετωπίζει με την πρέπουσα σοβαρότητα το θέμα, οι ερμηνείες είναι ευπρεπείς αλλά η ταινία πάσχει από ρυθμό και παραείναι στατική δίνοντάς του την αίσθηση ότι διαβάζεις θεωρητικό βιβλίο εγκληματολογίας.
