Με ιδιαίτερα μελανά χρώματα περιγράφει το Politico σε σχετική του ανάλυση την σχέση ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί -όχι μόνο- από την εμπορική συμφωνία που υπέγραψαν οι δύο πλευρές, αλλά και το πως εκτιμά ότι θα εξελχθεί το θέμα τα επόμενα χρόνια.
Ευρώπη όπως Τσινγκ
Στην σχετική ανάλυση με τίτλο «Ο «αιώνας της ταπείνωσης» της Ευρώπης, μάλλον μόλις ξεκινάει», η Αντωνία Ζίμερμαν, υποστηρίζει ότι Ο Ντόναλντ Τραμπ χρησιμοποιεί την στρατιωτική και τεχνολογική υπεροχή της Αμερικής για να επιβάλλει ετεροβαρείς συμφωνίες στην Ευρώπη.
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα:
«Μετά την ήττα της από τους Βρετανούς στον Πρώτο Πόλεμο του Οπίου, η δυναστεία των Τσινγκ υπέγραψε το 1842 μια συνθήκη που καταδίκασε την Κίνα σε περισσότερα από 100 χρόνια ξένης καταπίεσης και αποικιακού ελέγχου της εμπορικής της πολιτικής.
Ήταν η πρώτη από τις λεγόμενες «άνισες συνθήκες», όπου η απειλητική στρατιωτική και τεχνολογική υπερδύναμη της εποχής επέβαλε ετεροβαρείς όρους για να μειώσει το τεράστιο εμπορικό της έλλειμμα.
Σας θυμίζει κάτι; Σχεδόν δύο αιώνες αργότερα, η ΕΕ αρχίζει να αντιλαμβάνεται πως ήταν αυτό».
Οι νέες απειλές Τραμπ και το ζήτημα των τεχνολογικών ρυθμίσεων
Όπως σημειώνει η δημοσιογράφος του Politico: «Η επίσκεψη της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, στο θέρετρο γκολφ του Ντόναλντ Τραμπ στο Τέρνμπερι της Σκωτίας τον περασμένο μήνα, με σκοπό τη σύναψη μιας εξαιρετικά ετεροβαρούς εμπορικής συμφωνίας, έχει προκαλέσει ανησυχία μεταξύ πολιτικών και αναλυτών ότι η Ευρώπη έχει χάσει την επιρροή που κάποτε πίστευε ότι έχει ως ηγέτιδα παγκοσμίως εμπορική δύναμη. Οι επικριτές της φον ντερ Λάιεν έσπευσαν να υποστηρίξουν ότι η αποδοχή του δασμού 15% του Τραμπ για τα περισσότερα ευρωπαϊκά προϊόντα ισοδυναμούσε με πράξη «υποταγής», «σαφή πολιτική ήττα για την ΕΕ» και «ιδεολογική και ηθική συνθηκολόγηση».
Προφανώς πίστευε ότι αυτό θα συγκρατούσε τον πρόεδρο των ΗΠΑ, όμως την περίμενε μια έκπληξη. Καθώς το μελάνι της εμπορικής συμφωνίας δεν πρόλαβε καλά καλά να στεγνώσει, ο Τραμπ αύξησε την πίεση τη Δευτέρα, απειλώντας να επιβάλει νέους δασμούς στην ΕΕ με αφορμή τις ψηφιακές ρυθμίσεις που μπορεί να πλήξουν τους τεχνολογικούς γίγαντες της Αμερικής. Αν η ΕΕ δεν συμμορφωθεί, οι ΗΠΑ θα σταματήσουν να εξάγουν κρίσιμης σημασίας τεχνολογίες μικροτσίπ, προειδοποίησε.
Η «διατριβή» του ήρθε λιγότερο από μια εβδομάδα, αφότου οι Βρυξέλλες ήταν πεπεισμένες ότι είχαν εξασφαλίσει γραπτή εγγύηση από την Ουάσινγκτον πως οι ψηφιακές ρυθμίσεις τους – και η κυριαρχία τους – ήταν ασφαλείς».
Που ποντάρει ο Τραμπ
Σύμφωνα με το Politico, ο Τραμπ έχει την δυνατότητα αυτή του εξαναγκασμού γιατί -όπως και οι βρετανοί ιμπεριαλιστές του 19ου αιώνα- κατέχει ο ίδιος τα χαρτιά όσον αφορά στον στρατό και την τεχνολογία και γνωρίζει πολύ καλά ότι ο εταίρος του υστερεί κατά πολύ και στους δύο τομείς. Επίσης όπως τονίζει το δημοσίευμα ο Τραμπ γνωρίζει επιπλεόν ότι η Ευρώπη δεν θέλει να έρθει αντιμέτωπη με τον Ρώσο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν χωρίς την στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ και ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα χωρίς τα αμερικανικά μικροτσίπ, έτσι αισθάνεται ότι έχει το ελεύθερο να υπαγορεύσει την εμπορική ατζέντα.
Το γεγονός αυτό έχει μάλλον γίνει κατανοητό στους κύκλους της ΕΕ, καθώς όπως σημειώνει το Politico: «Τον περασμένο μήνα, ο Επίτροπος Εμπορίου της ΕΕ Μάρος Σέφτσοβιτς υπονόησε ξεκάθαρα ότι η συμφωνία με τις ΗΠΑ ήταν μια αντανάκλαση της στρατηγικής αδυναμίας της Ευρώπης και της ανάγκης της για την υποστήριξη των ΗΠΑ. «Δεν αφορά μόνο το εμπόριο: αφορά την ασφάλεια, αφορά την Ουκρανία, αφορά την τρέχουσα γεωπολιτική αστάθεια», εξήγησε».
Όπως αναφέρει επίσης: «Είναι σαφές ότι το παιχνίδι του Τραμπ με τους δασμούς δεν θα τελειώσει σύντομα και ότι το μπλοκ των 27 χωρών είναι σίγουρο ότι θα αντιμετωπίσει περαιτέρω πολιτικές προσβολές και άνισα αποτελέσματα στις διαπραγματεύσεις αυτό το φθινόπωρο. Για να αποτρέψει την εδραίωση της ταπείνωσης, η ΕΕ έχει μπροστά της ένα τεράστιο έργο: να μειώσει την εξάρτησή της από τις ΗΠΑ — στους τομείς της άμυνας, της τεχνολογίας και των οικονομικών. Η ΕΕ τιμωρείται τώρα επειδή έχει μείνει δεκαετίες πίσω από τις ΗΠΑ. Η δραστική μείωση των αμυντικών δαπανών μετά τον Ψυχρό Πόλεμο κράτησε τις ευρωπαϊκές χώρες εξαρτημένες από τον αμερικανικό στρατό για την ασφάλειά τους. Η αδιαφορία για τις τεχνολογικές εξελίξεις σημαίνει ότι η ΕΕ βρίσκεται τώρα πιο πίσω από τους παγκόσμιους ανταγωνιστές της σε σχεδόν όλες τις κρίσιμες τεχνολογίες».
Σχετικά με την κατάσταση όπως διαμορφώνεται το Politico τονίζει:«Με την επίθεσή του τη Δευτέρα, ο Τραμπ έδειξε μηδαμινό σεβασμό στην επιθυμία της ΕΕ να εξαιρέσει ευαίσθητα ζητήματα από τη μη δεσμευτική κοινή δήλωση. Η αοριστία του τετρασέλιδου κειμένου, εν τω μεταξύ, του αφήνει περιθώρια να ασκήσει νέες πιέσεις ή να απειλήσει με αντίποινα, αν κρίνει ότι η ΕΕ δεν τηρεί τη συμφωνία. Περισσότερες ταπεινώσεις είναι πιθανό ότι θα ακολουθήσουν, καθώς οι δύο πλευρές προσπαθούν να διευθετήσουν διάφορες λεπτομέρειες — από ένα σύστημα δασμολογικών ποσοστώσεων για τον χάλυβα και το αλουμίνιο έως εξαιρέσεις για ορισμένους τομείς — που μένει ακόμα να συμφωνηθούν».
Τι μπορεί να κάνει η ΕΕ
Σύμφωνα με το Politico το βασικό ερώτημα είναι αν μπορεί να κάνει κάτι η Ένωση για να αποφύγει την παράταση της περιόδου γεωοπολιτικής αδυναμίας της. Απαντώντας στο σχετικό εώτημα το δημοσίευμα αναφέρει: «Κατά την προετοιμασία της συμφωνίας, η φον ντερ Λάιεν τόνισε επανειλημμένα ότι η στρατηγική της ΕΕ στις σχέσεις της με τις ΗΠΑ πρέπει να βασίζεται σε τρία στοιχεία: την προετοιμασία αντιποίνων, τη διαφοροποίηση των εμπορικών εταίρων και την ενίσχυση της ενιαίας αγοράς της Ένωσης.
Για ορισμένους, η ΕΕ πρέπει να δει τη συμφωνία ως ένα σήμα αφύπνισης για να προωθήσει βαθιές αλλαγές και να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της Ένωσης μέσω θεσμικών μεταρρυθμίσεων, όπως περιγράφεται σε ιστορικής σημασίας εκθέσεις που συντάχθηκαν πέρυσι από τον πρώην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι και τον πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας Ενρίκο Λέτα.
Σε απάντηση στη συμφωνία, ο Ντράγκι εξέδωσε μια αυστηρή προειδοποίηση ότι η προφανής ικανότητα του Τραμπ να αναγκάσει την Ένωση να υποκύψει στις επιθυμίες του αποτελεί αδιάψευστη απόδειξη ότι η Ένωση αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να καταστεί εκτός πραγματικότητας, ή και χειρότερα, αν δεν καταφέρει να συντονιστεί. Επίσης, τόνισε τις αδυναμίες στον τομέα της ασφάλειας: «Η Ευρώπη είναι ανεπαρκώς εξοπλισμένη σε έναν κόσμο όπου η γεωοικονομία, η ασφάλεια και η σταθερότητα των πηγών εφοδιασμού, και όχι η αποδοτικότητα, εμπνέουν τις διεθνείς εμπορικές σχέσεις», ανέφερε.
Άλλοι υποστηρίζουν ότι, η απάντηση βρίσκεται στην εμβάθυνση και τη διαφοροποίηση των εμπορικών δεσμών του μπλοκ — οι Βρυξέλλες επιμένουν ότι η δημοσίευση της εμπορικής συμφωνίας με το μπλοκ Mercosur των χωρών της Νότιας Αμερικής είναι προ των πυλών και εξετάζουν συμφωνίες με την Ινδονησία, την Ινδία και άλλες χώρες φέτος. Έχουν επίσης εκφράσει την προθυμία τους να ενισχύσουν το εμπόριο με το μπλοκ CPTPP, στο οποίο συμμετέχουν ο Καναδάς, η Ιαπωνία, το Μεξικό, η Αυστραλία και άλλες χώρες».
