Ακόμη και για τον πλέον απρόβλεπτο πρόεδρο στην ιστορία των ΗΠΑ, κάποιου είδους προβλεψιμότητα είναι ευπρόσδεκτη. Έναν χρόνο πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές που θα καθορίσουν τη σύνθεση του Κογκρέσου -και κατά συνέπεια τον έλεγχο του, – ο Ντόναλντ Τραμπ και οι πιστοί του σύμμαχοι στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα έχουν αποφασίσει να εξαντλήσουν κάθε πιθανότητα κατίσχυσης των αντιπολιτευόμενων Δημοκρατικών, επανασχεδιάζοντας τους εκλογικούς χάρτες.
Όμως αυτή τη φορά, η πρωτοβουλία του αμερικανού προέδρου προκάλεσε την ανταπάντηση μιας από τις πιο ισχυρές φυσιογνωμίες του Δημοκρατικού κόμματος, του κυβερνήτη της Καλιφόρνια, Γκάβιν Νιούσομ, ο οποίος με τη σειρά του, επανέφερε στο προσκήνιο την όχι τόσο μακρινή συζήτηση μιας Αμερικής «μετά τον Τραμπ».
Gerrymandering και περιφέρειες
Το έναυσμα της πολιτικής σύγκρουσης έδωσε το Τέξας, και συγκεκριμένα η ελεγχόμενη από τους Ρεπουμπλικανούς πολιτειακή Βουλή των Αντιπροσώπων, που την περασμένη Τετάρτη ενέκρινε τους επανασχεδιασμένους εκλογικούς χάρτες, οι οποίοι δημιουργούν τις προϋποθέσεις εκείνες, ώστε το κυβερνών κόμμα να εξακολουθήσει να διατηρεί την πλειοψηφία σε ομοσπονδιακό επίπεδο.
Η διαδικασία δεν είναι ξένη στα πολιτικά ήθη των ΗΠΑ. Η πρακτική της χάραξης των εκλογικών διαμερισμάτων με τρόπο τέτοιο που ο εκλεγόμενος να επιλέγει σε μεγάλο βαθμό τον εκλογέα, αντιστοιχίζοντας πληθυσμιακές και εθνοφυλετικές ομάδες με τον αριθμό των βουλευτών που εκλέγονται στο Κογκρέσο, είναι γνωστή στις ΗΠΑ, με τον όρο gerrymandering. Εν προκειμένω, στην πολιτεία του Τέξας, η πρόταση για την αλλαγή των εκλογικών περιφερειών εγκρίθηκε από 88 βουλευτές, -μένει να εγκριθεί από την τοπική Γερουσία, όπου την πλειοψηφία έχουν οι Ρεπουμπλικανοί, και να επικυρωθεί από τον επίσης Ρεπουμπλικανό κυβερνήτη της πολιτείας, Γκρεγκ Άμποτ.
Μάταια οι Δημοκρατικοί βουλευτές του Τέξας επιχείρησαν να αποφύγουν την τροποποίηση των εκλογικών περιφερειών. Στις αρχές Αυγούστου, εγκατέλειψαν μαζικά την πολιτεία, πηγαίνοντας στο Σικάγο και τη Νέα Υόρκη, προκειμένου να μην παραστούν στις συνεδριάσεις της Βουλής των Αντιπροσώπων. Η απουσία τους εμπόδισε τους Ρεπουμπλικανούς επί περισσότερες από δύο εβδομάδες, να οργανώσουν ψηφοφορία για το μέτρο καθώς στη Βουλή των Αντιπροσώπων δεν υπήρχε επαρκής αριθμός βουλευτών.
Είχε προηγηθεί παρέμβαση του ίδιου του Τραμπ, ο οποίος είχε προτρέψει τους Ρεπουμπλικανούς νομοθέτες της πολιτείας «να μαζέψουν πέντε έδρες», ισχυριζόμενος παράλληλα ότι gerrymandering εφαρμόζεται και στην υπό Δημοκρατικό έλεγχο, Καλιφόρνια. Η αναφορά δεν ήταν τυχαία, επιτρέποντας στον κυβερνήτη μιας από τις πιο «μπλε» πολιτείες [σ.σ. το χρώμα των Δημοκρατικών] να μπει στην διαμάχη δυναμικά, προωθώντας στο πολιτειακό Κογκρέσο νέους πολιτικούς χάρτες με σκοπό να δώσουν στους Δημοκρατικούς επιπλέον πέντε έδρες στο Κογκρέσο, αντισταθμίζοντας έτσι το κομματικό πλεονέκτημα.
Σύγκρουση μεταξύ επιγόνων
Η κίνηση του Νιούσομ –ο οποίος έχει ήδη αντιπαρατεθεί σκληρά με τον Τραμπ για τις καταστροφικές πυρκαγιές που έπληξαν τον περασμένο Ιανουάριο την Καλιφόρνια- δεν εκκινεί αποκλειστικά από υψηλά ή προσωπικά κίνητρα. Ο 57χρονος κυβερνήτης θεωρείται ένας από τους επικρατέστερους για το χρίσμα των Δημοκρατικών για τις προεδρικές εκλογές του 2028 και μια αντιπαράθεση σε επίπεδο Λευκού Οίκου, του εξασφαλίζει πανεθνικό status προνομιακού συνομιλητή του αμερικανού προέδρου. Συν τοις άλλοις, λειτουργεί ως αφορμή επανασυσπείρωσης για τους αποπροσανατολισμένους μετά την ήττα του 2024, Δημοκρατικούς, στους οποίους έχουν ενσκήψει ισχυρές διαφωνίες σχετικά με το αν το ιστορικό κόμμα πρέπει να «στρίψει» αριστερά ή δεξιά.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Νιούσομ φαίνεται να ακολουθεί μια τρίτη οδό, αυτή της ευθείας προγραμματικής σύγκρουσης σε συνδυασμό με την ενσωμάτωση της επικοινωνιακής κουλτούρας του Τραμπ, υιοθετώντας τα «χούγια» του τελευταίου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως η χρήση κεφαλαίων γραμμάτων στις αναρτήσεις του ή χρήση του επιθετικού προσδιορισμού «πανέμορφος» για τις νομοθετικές του πρωτοβουλίες. Η συγκεκριμένη τακτική δεν διέφυγε της προσοχής του αντιπροέδρου Τζέι Ντι Βανς, ο οποίος επέκρινε τον Νιούσομ, κατηγορώντας τον ότι αντιγράφει τον Τραμπ, την ίδια στιγμή που στερείται της αυθεντικότητάς του.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Βανς έχει πρόσφατα εκφραστεί θετικά για την προοπτική να θέσει υποψηφιότητα για το ανώτατο δημόσιο αξίωμα σε τρία χρόνια από τώρα, η ανταπάντηση του στο Νιούσομ, πιθανώς να αποτελεί μια «πρόβα» προεδρικής αντιπαράθεσης μεταξύ των δύο ανδρών. Υπό αυτή την έννοια, όσο προσεγγίζουμε τον χρόνο των ενδιάμεσων εκλογών τόσο πιθανότερο είναι να βλέπουμε τις προσωπικές ατζέντες των δύο φιλόδοξων ανδρών –και όχι μόνον αυτών- να ξεδιπλώνονται, με σημείο αναφοράς τις πολιτικές του Τραμπ, σε μια παρακαταθήκη που διαφαίνεται από τώρα ότι θα αφήσει ισχυρή κληρονομιά.
