Υπάρχουν περιοχές γύρω από την Αθήνα που απέχουν μόλις μερικά χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης, αλλά δεν διαφέρουν καθόλου από τα χωριά της επαρχίας μας. Ολιγομελείς κοινότητες, γραφικές πλατείες, καλλιέργειες που ευδοκιμούν, μικρές στάνες και άνθρωποι που ζουν μέσα στη φύση και τη χαίρονται.
Μια τέτοια περιοχή είναι το Καπανδρίτι, δίπλα στον Άγιο Στέφανο, στον Βαρνάβα, στον Μαραθώνα και στο Πολυδένδρι, μια μικρή κοινότητα που λίγοι μπαίνουν στη διαδικασία να ανακαλύψουν.
Παρ’ όλα αυτά, οι ομορφιές του είναι πολλές ακόμα και σήμερα, μετά την πρόσφατη καταστροφική πυρκαγιά που ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για όλους. Θαλερά δέντρα, βότανα, καλλιέργειες από εκείνους που επιμένουν να αγαπούν τη γη προς όφελός μας, ρεματάκια που κυλούν μέσα στο δάσος και ατέλειωτες ευκαιρίες για πεζοπορίες που τονώνουν το σώμα και την ψυχή μας.
Σε αυτή την όμορφη κοινότητα αποφάσισε να εγκατασταθεί πριν από μερικά χρόνια η οικογένεια της Ιωάννας Χαλμούκη και του Κώστα Θεοχάρη.
Με βασικό κίνητρο να έχουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής, βρήκαν ένα ωραίο σπίτι να νοικιάσουν και ένα φιλόξενο τόπο να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, Γιάννη και Ανθή, φέρνοντάς τα σε επαφή με όλα εκείνα που πολλά παιδιά βλέπουν μόνο σε βιβλία: τα φρούτα να μεγαλώνουν πάνω στο δέντρο, τις εποχές να εναλλάσσονται, το γρασίδι να φουντώνει και το παιχνίδι να περιλαμβάνει πολλές ώρες στην εξοχή.
Η κοινότητα τους αγκάλιασε και οι γνωριμίες δεν άργησαν να εξελιχθούν σε φιλίες. Στις μικρές κοινωνίες, άλλωστε, είναι πιο εύκολο να πλησιάσεις τον άλλο, να μοιραστείς κουβέντες και σκέψεις, να βρεθείς στο ίδιο τραπέζι.
Η σύλληψη της ιδέας
Ένα από τα πρώτα πράγματα που σκέφτηκε το ζευγάρι ήταν τα μαγειρέματα στη φύση. Η Ιωάννα ασχολείται πολλά χρόνια με τη ζαχαροπλαστική και τη μαγειρική και η αγάπη της για τα μεγάλα τραπέζια στην εξοχή που συνηθίζουμε να βλέπουμε σε γαλλικά και ιταλικά περιοδικά ήταν πάντα στο μυαλό της.
«Από τα πρώτα γενέθλια των παιδιών, συνηθίζαμε να οργανώνουμε παιδικά πάρτι στον κήπο, πάντα με ένα concept, αλλά και τη διάθεση να επικοινωνήσουμε στους φίλους μας την αγάπη μας για τη φύση, τη χαρά και την ελευθερία που νιώθεις όταν περνάς στιγμές έξω από τους στενούς τοίχους ενός σπιτιού.
Όταν εγκατασταθήκαμε στο Καπανδρίτι και αρχίσαμε να ανακαλύπτουμε τη φύση του, αμέσως μας ήρθε η ιδέα της οργάνωσης γευμάτων που έχουν μαγειρευτεί στη φωτιά και απολαμβάνονται γύρω από αυτήν».
Ο τόπος
Η Αττική έχει πολλές κρυμμένες ομορφιές, και το Καπανδρίτι είναι μία από αυτές. Αρκεί ακόμα και μία απλή επίσκεψη στην πλατεία για να νιώσετε ότι είστε σε ένα χωριό.
Τα προϊόντα
Σπιτικά μποστάνια, αλλά και επαγγελματίες παραγωγοί που θα βρείτε στις λαϊκές της Αθήνας μεγαλώνουν νόστιμα λαχανικά και φρούτα
Τα σκεύη
Για να υπάρχει ολοκληρωμένη εμπειρία στα μαγειρέματα στη φύση, επιλέχθηκαν σκεύη άλλης εποχής που συντηρήθηκαν και ξαναμπήκαν στο παιχνίδι
Οι άνθρωποι
Μία παρέα ονειροπόλων κρύβεται πάντα πίσω από κάθε δράση. Η Ιωάννα Χαλμούκη είναι από τις μαγείρισσεσ που πρωτοστατούν στην αναβίωση παλιών εθίμων.
Η φωτιά
Στην ελληνική κουζίνα είχε ανέκαθεν πρωταγωνιστικό ρόλο. Η νοστιμιά που χαρίζει στο φαγητό, αλλά και η θαλπωρή της είναι πολύτιμες.
Η αφορμή
Οι γιορτές στην εξοχή γίνονται συχνά σε όλη την επαρχία μας και πάντα βρίσκεται κάποιος λόγος για να μαζεύονται οι παρέες και να απολαμβάνουν φαγητό γύρω από ένα τραπέζι.
Μάλιστα, ο Κώστας και η Ιωάννα έφτιαξαν μια προσεγμένη παρουσίαση με τις ιδέες τους και επισκέφθηκαν το δήμο για να την επικοινωνήσουν, θεωρώντας ότι αξίζει να γνωρίσουν το Καπανδρίτι οι άνθρωποι της πόλης, κάτι που θα βοηθούσε πολύ και την τοπική κοινωνία.
Αν και δεν βρήκαν την αντα- πόκριση που προσδοκούσαν, δεν εγκατέλειψαν την ιδέα. Παράλληλα, συνέχιζαν να ανακαλύπτουν όλο και περισσότερες ομορφιές της ζωής στο χωριό.
Με όσα δίνει ο τόπος
Όταν έχεις μεράκι και υπάρχουν μέσα σου ανεπτυγμένες οι αρχές της εποχικότητας και της εντοπιότητας, είναι λογικό να θελήσεις να εκμεταλλευτείς όσα σου δίνει απλόχερα η φύση γύρω σου.
Ελιές, φιστικιές, κερασιές, βερικοκιές, ροδιές και ένα σωρό άλλα δέντρα ευδοκιμούν στην περιοχή, ενώ παντού φύονται πολύτιμα χόρτα και σπαράγγια, μανιτάρια και βότανα• ένας θησαυρός για κάθε μαγείρισσα που αγαπά την αυθεντική γεύση.
Επίσης, υπάρχουν και οι ντόπιοι παραγωγοί με τους μπαξέδες τους, άλλοι που μεγαλώνουν τα κοπάδια τους, όπως και φάρμες με κότες. Τίποτα δεν λείπει από το Καπανδρίτι. «Κάθε εποχή βρίσκουμε μια αφθονία ποιοτικών προϊόντων, με τα οποία μαγειρεύουμε και κάνουμε τα γλυκά μας. Φτιάχνω μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού, μαζεύω χόρτα για τις πίτες, έχω πια τους ανθρώπους που ξέρω πως θα μου δώσουν ό,τι πιο φρέσκο και αγνό για το σπίτι μου.
Στο Καπανδρίτι υπάρχει πάντα κάτι όμορφο να κάνω στην κουζίνα μου», λέει η Ιωάννα, που έτσι κι αλλιώς αγαπά τη μαγειρική, και δη εκείνη που είναι πιο δημιουργική, πιο ψαγμένη. Όλα συνηγορούσαν για να πειραματιστούν και με το μαγείρεμα στη φύση.
Ήθελαν απλά να βρουν εκείνους με τους οποίους θα «συνωμοτούσαν», κάποιους με τα ίδια πιστεύω. Κι επειδή, όταν θέλουμε κάτι πολύ, το σύμπαν μάς το δίνει, δεν άργησαν να βρεθούν εκείνοι που είχαν τα ίδια όνειρα.
Η Συμμαχία της υπαίθρου
Ο Αναστάσης Πιπέρκας είναι γεωπόνος και έχει ρίζες στο Καπανδρίτι. Ζει εκεί, φροντίζει κήπους, έχει μελίσσια που αγαπά και παίζει τσαμπούνα. Με τους φίλους του συχνά διοργανώνουν ψησίματα στην εξοχή, παίζοντας παραδοσιακές μουσικές και στήνοντας από το πουθενά μικρά γλέντια.
Η αδελφή του, Χρυσούλα, είναι νηπιαγωγός σε σχολείο της κοινότητας και συμμερίζεται την αγάπη του για όλο αυτό το αγνό τσιμπούσι και ξεφάντωμα στα μέρη όπου μεγάλωσαν και που επιμένουν να αγαπούν.
Όταν τα αδέρφια γνωρίστηκαν με την Ιωάννα και τον Κώστα, μοιράστηκαν τις επιθυμίες τους και άρχισαν να σκέφτονται ακόμα πιο σοβαρά το μαγείρεμα στη φωτιά, έξω στη φύση. Ο Αναστάσης βρήκε τα παλιά χάλκινα σκεύη των γιαγιάδων του και τα πήγε σε ένα γανωματή στο Μεταξουργείο για να τα επιδιορθώσει και να τα κάνει χρηστικά.
Η Ιωάννα συγκέντρωσε όλες τις συνταγές της και άρχισε να σκέφτεται ποιες από αυτές ήταν δυνατόν να υλοποιηθούν σε συνθήκες που μέχρι τότε δεν είχε δοκιμάσει. Απαράβατος όρος να αξιοποιούν τα αγαθά της περιοχής και να προμηθεύονται τα προϊόντα ή από τη φύση ή από ντόπιους παραγωγούς.
Έτσι κάπως έφτασαν στη διοργάνωση του πρώτου τραπεζιού, καλώντας φίλους και γνωστούς. Μια πρόβα τζενεράλε, μια δοκιμή, ένα βήμα πιο κοντά στο όνειρο.
Ενα τραπέζι γεμάτο ομορφιά και γεύση
Δεν είναι δύσκολο για την Ιωάννα να δημιουργήσει ένα υπέροχο σκηνικό. Εξάλλου, σε ένα πανέμορφο κτήμα με ελιές, πεύκα και αμπέλια δεν χρειάζεται να προσθέσεις πολλά πράγματα για να αγγίξεις την τελειότητα.
Μερικά όμορφα κλαριά και φρούτα στο κέντρο του τραπεζιού, λευκά πουκάμισα, μικρές λεπτομέρειες φροντίδας και όλα είναι έτοιμα. «Για το φαγητό, μαζέψαμε τα εποχικά λαχανικά της περιοχής, τα βάλαμε στον ντορβά και τα μαρινάραμε για να βγάλουν τους χυμούς και τα αρώματά τους στη φωτιά.
Μια σούπα κάστανο ζέστανε τους παρευρισκόμενους, που έδειχναν να μην ενδιαφέρονται για το κρύο καθώς ρουφούσαν καθαρό αέρα και ένιωθαν χαρά.
Το κρέας ψήθηκε παραμένοντας ζουμερό, ενώ πράσινες σαλάτες με ψητούς λωτούς μπήκαν στο κέντρο του τραπεζιού», μας περιγράφει η Ιωάννα και συνεχίζει λέγοντάς μας πως έφτιαξε και γλυκό βράζοντας αχλάδια με σοκολάτα για να γίνει μια σούπα ακόμα πιο απολαυστική από την αλμυρή.
Και η ιστορία φαίνεται να έχει συνέχεια. Οι βάσεις έχουν μπει, όλα έχουν δοκιμαστεί και λειτουργούν με τον καλύτερο και πιο αγνό τρόπο. Σκέφτονται πολλά ακόμα, όπως φεστιβάλ και μουσικά δρώμενα, μαγειρέματα με δράσεις πολιτισμού, που θα συγκεντρώσουν κόσμο ο οποίος θα γνωρίσει έτσι τις κρυφές ομορφιές μιας περιοχής την οποία συχνά προσπερνάμε στην Εθνική ενώ αξίζει να ανακαλύψουμε και να μυηθούμε στην κουλτούρα της.
Τελικά, όταν οι άνθρωποι ξεφεύγουν από την πόλη, βρίσκουν τρόπο να απογειώσουν τα όνειρά τους. Και αυτό είναι μία ακόμα καλή ιστορία.
- Σούπα κάστανο
Χρόνος προετοιμασίας: 20’
Χρόνος μαγειρέματος: 45’
Υλικά για 6 μερίδες:
6 κ.σ. ε.π. ελαιόλαδο + λίγο επιπλέον για το σερβίρισμα
1 κρεμμύδι σε φέτες
2 καρότα σε φέτες
2 πατάτες σε κύβους
1 πράσο σε μεγάλα κομμάτια
1 σκελίδα σκόρδο
500 γρ. κάστανα προβρασμένα
1 φύλλο δάφνης
1/2 κ.γ. κύμινο
2 κλωναράκια θυμάρι
1/2 κούπα κονιάκ
2 λίτρα ζωμό λαχανικών
Αλάτι
Πιπέρι φρεσκοτριμμένο
4 κ.σ. γιαούρτι
Λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένο
Λίγους σπόρους ροδιού
Εκτέλεση:
Ζεσταίνουμε σε μια μεγάλη κατσαρόλα το ελαιόλαδο και σοτάρουμε το κρεμμύδι, το καρότο, την πατάτα, το πράσο και το σκόρδο, για 10 λεπτά περίπου, μέχρι να πάρουν λίγο χρώμα. Σβήνουμε με το κονιάκ και το αφήνουμε για 2 λεπτά, να εξατμιστεί το αλκοόλ.
Κρατάμε λίγα κάστανα για το σερβίρισμα και ρίχνουμε τα υπόλοιπα στην κατσαρόλα. Προσθέτουμε τη δάφνη, το κύμινο, το θυμάρι, αλάτι, πιπέρι και το ζωμό και κλείνουμε το σκεύος με το καπάκι του. Μόλις πάρει βράση, χαμηλώνουμε τη φωτιά και αφήνουμε τη σούπα για 40-45 λεπτά, να μαλακώσουν πολύ τα λαχανικά, σχεδόν να λιώσουν.
Αφαιρούμε τη δάφνη και το θυμάρι και πολτοποιούμε το περιεχόμενο της κατσαρόλας με το ραβδομπλέντερ μέχρι να αποκτήσουμε μια λεία βελουτέ σούπα. Σερβίρουμε σε πιάτα γαρνίροντας το καθένα με γιαούρτι, χοντροκομμένα κάστανα, μαϊντανό, πιπέρι, σπόρους ροδιού και ωμό ελαιόλαδο.
- Σούπα σοκολάτας με αχλάδια & crumble αμύγδαλου
Χρόνος προετοιμασίας: 20’
Χρόνος μαγειρέματος: 40’
Υλικά για 6 μερίδες:
Για τη σούπα σοκολάτας:
150 ml γάλα πλήρες
250 ml κρέμα γάλακτος
500 γρ. κουβερτούρα
ψιλοκομμένη
1 κ.γ. καφέ εσπρέσο (σκόνη) • 1 ξυλαράκι κανέλας
1 λοβό βανίλιας
Για τα αχλάδια:
3 αχλάδια
300 ml Μαυροδάφνη
3 σπόρους καρδάμωμο
1 αστεροειδή γλυκάνισο
1 ξυλαράκι κανέλας
3 γαρίφαλα (μοσχοκάρφια)
70 γρ. καστανή ζάχαρη
Για το crumble:
100 γρ. ωμά λευκά αμύγδαλα
100 γρ. κρυσταλλική ζάχαρη
100 γρ. αλεύρι
100 γρ. βούτυρο κρύονσε κυβάκια
Εκτέλεση:
Σούπα σοκολάτας:
Ρίχνουμε σε ένα κατσαρολάκι το γάλα, την κρέμα γάλακτος, την ψιλοκομμένη κουβερτούρα, τον εσπρέσο και την κανέλα. Χρησιμοποιώντας ένα μυτερό μαχαίρι, σκίζουμε κατά μήκος το λοβό βανίλιας. Παίρνουμε με τη μύτη του μαχαιριού τους σπόρους και τους ρίχνουμε στο μείγμα. Προσθέτουμε και το λοβό.
Μεταφέρουμε το σκεύος σε μέτρια φωτιά και ανακατεύου- με τα υλικά μέχρι να λιώσει η σοκολάτα και να αποκτήσουμε ένα λείο και ομοιογενές μείγμα. Σβήνουμε τη φωτιά και αφήνουμε τη σούπα στη ζεστή ακόμη εστία για περίπου μισή ώρα, ώστε να ενωθούν καλά όλα τα αρώματα. Στη συνέχεια τη σουρώνουμε σε ένα μπολ.
Αχλάδια:
Καθαρίζουμε προσεκτικά τα αχλάδια και τα κόβουμε στη μέση. Ανακατεύουμε σε μια μεσαία κατσαρόλα τα υπόλοιπα υλικά και τα μεταφέρουμε σε δυνατή φωτιά. Μόλις πάρει βράση το μείγμα, χαμηλώνουμε την ένταση της εστίας και προσθέτουμε τα αχλάδια.
Για να πάρουν ομοιόμορφο χρώμα τα φρούτα, πρέπει να καλύπτονται πλήρως από
το υγρό, γι’ αυτό, αν χρειάζεται, συμπληρώνουμε λίγο κρασί ακόμα. Σκεπάζουμε την κατσαρόλα και ποσάρουμε τα αχλάδια για 15-20 λεπτά, μέχρι να μαλακώσουν.
Crumble:
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170°C, στον αέρα. Χτυπάμε πολύ καλά στον πολυκόφτη τα αμύγδαλα, να γίνουν σκόνη. Προσθέτουμε τη ζάχαρη και το αλεύρι και χτυπάμε για ακόμα λίγα δευτερόλεπτα. Τέλος, ενσωματώνουμε το βούτυρο συνεχίζοντας το χτύπημα μέχρι να ομογενοποιηθούν τα υλικά.
Μεταφέρουμε το μείγμα σε ταψί στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί και το σπάμε με
τα χέρια σε μικρά κομμάτια. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170°C, στον αέρα, για 15-20 λεπτά. Αφαιρούμε το ταψί από το φούρνο και αφήνουμε το crumble να κρυώσει για 20 λεπτά.
Λίγο πριν από το σερβίρισμα, ζεσταίνουμε ξανά τη σούπα σε χαμηλή φωτιά. Τη μοιράζουμε στη συνέχεια σε πιάτα, τοποθετώντας στο κέντρο του καθενός από μισό αχλάδι. Πασπαλίζουμε με λίγο crumble και σερβίρουμε.
