Η Εύα Κοτανίδη Πρωταπριλιά και 8 Απριλίου ολοκληρώνει τις εμφανίσεις της στη σκηνή του Nixon Bar στον Κεραμεικό παρουσιάζοντας την μουσική παράσταση «Dream sessions».
Με τη χρήση 2 φωνών, laptop, fx, keyboard, μπάσου, κιθάρας αλλά και αυτοσχεδιασμού παρουσιάζονται διασκευές των Kate Bush, Eurythmics, Gainsbourg αλλά και των Μάνου Χατζιδάκι, Διονύση Σαββόπουλου, Θανάση Παπακωνσταντίνου και πολλών άλλων καθώς και το καινούργιο τραγούδι με τίτλο «Dream of you» που κυκλοφορεί από την σε μουσική του Παντελή Κυραμαργιού (Melisses/Πλέγμα) και στίχους του ίδιου και της Σόνιας Ροδιάδη σε ενορχήστρωση του συγκροτήματος Melisses.
Η τραγουδίστρια και ηθοποιός μιλά για τις δύο αγάπες της και για το σάουντρακ της ζωής της
Τι θα ακούσουμε (πρωτίστως) και τι θα δούμε στο Nixon;
«Θα δούμε το project Dream Sessions που αποτελείται από μια υπέροχη τετραμελή ορχήστρα (Μάριος Ιωαννίδης, Μάριος Ιωάννου, Νίκος Σάλτας, Αντώνης Τσιάπαλης), από ταξιδιάρικα video art της Κλεοπάτρας Κοραή κι από κείμενα που λειτουργούν ως γέφυρες ανάμεσα στα τραγούδια σε επιμέλεια της Ραχήλ Αθανασοπούλου. Τα τραγούδια προέρχονται από ένα ευρύ φάσμα όπως αγγλόφωνες επιλογές από τη δεκαετία των 90s (Kate Bush, Annie Lenox, Massive Attack) και πιο σύγχρονα (Lana Del Rey, Jessie Ware), γαλλικά τραγούδια (Gainsbourg, Zazie κ. α.) αλλά και τραγούδια από την ελληνική δισκογραφία (Σαββόπουλο, Χατζιδάκι, Λειβαδά κ. α.) που όλα μαζί συνθέτουν μια ονειρική ατμόσφαιρα, εξού και ο τίτλος του project. Τις ενορχηστρώσεις – διασκευές επιμελήθηκε ο Μάριος Ιωαννίδης.»
Μουσική, θέατρο ή και τα δύο;
«Γιατί να διαλέξω ανάμεσα σε δυο τέχνες που είναι φτιαγμένες η μια για την άλλη; Θα χρησιμοποιήσω τη λέξη performance που συνδυάζει και τις δύο. Οπότε και οι δυο μαζί σε performances ή musicalls ή και ξεχωριστά. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήμουν μέσα σ’ ένα θέατρο πάνω στη σκηνή, κάτω, στα καμαρίνια κι όταν ήμουν στο σπίτι ακούγαμε πάντα μουσική. Από κλασική, disco, pop, ελληνική, soul, jazz, μέχρι τα μιούζικαλ που η μητέρα μου μας έβαζε και βλέπαμε… Επαγγελματικά ξεκίνησα με το θέατρο, μετά έκανα τηλεόραση, μετά και τραγούδι. Κάποιες περιόδους τα συνδύαζα όλα συγχρόνως. Έπαιζα στο θέατρο Τετάρτη με Κυριακή, τις Κυριακές τραγουδούσα, έκανα και γυρίσματα για σίριαλ. Στη μουσική είχα την τύχη να συνεργαστώ με εκπληκτικούς μουσικούς και να γραφτούν και τραγούδια για μένα. Η επιθυμία μου είναι να συνεχίσω να τα συνδυάζω.»
Τι επιρροές είχες ώστε να διαμορφώσεις τον ήχο σου;
«Αν μιλάμε για τον ήχο των Dream Sessions, στο Nixon, διαμορφώθηκε μέσα από την επιθυμία να πειραματιστώ με πιο σύγχρονες μορφές ήχου, πιο ηλεκτρονικές. Ως τώρα ασχολούμουν με πιο Jazzy πράγματα, swing, oldies ΚΛΠ με το group Eva and the Apples, οπότε ένιωσα την ανάγκη να αλλάξω.»
Τελικώς η μουσική σε έχει κερδίσει περισσότερο από το θέατρο;
«Δεν θα έλεγα ότι με έχει κερδίσει περισσότερο από το θέατρο, με έχει απλώς κερδίσει και με απασχολεί εξίσου. Τον τελευταίο χρόνο, μετά το Woman που ήταν μια θεατρική και μουσική παράσταση, ασχολούμαι περισσότερο με τα μουσικά αλλά χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχω και θεατρικά σχέδια.»
Μετά το νέο σου single Dream of you Θα ακολουθήσει και «κανονικό» άλμπουμ
«Όπως ανέφερα πιο πάνω, είχα την τύχη να συνεργαστώ με εξαιρετικούς μουσικούς. Μουσικούς σαν τον Παντελή Κυραμαργιό από τις Μέλισσες. Ταλαντούχοι και υπέροχοι όλοι τους και πιο ειδικά ο Παντελής, που έγραψε το Dream of you, μουσική και στίχους (μαζί με τη Σόνια Ροδιάδη). Ένα πανέμορφο τραγούδι που μιλάει για χωρισμό αλλά χωρισμό που σου αφήνει γλυκεία αίσθηση κι ανάμνηση. Έχω σκοπό να κυκλοφορήσω ένα ακόμη single, σε ελληνικό στίχο και μετά, γιατί όχι, και album.»
Τι θα ήθελες να κάνεις εσύ στο μέλλον και ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
«Είμαι τυχερή γιατί ασχολούμαι μ’ αυτά που αγαπώ. Θέλω να συνεχίσω να κάνω αυτά που κάνω. Ευχή μου κι επιθυμία μου να συναντώ καλλιτεχνικά συνδημιουργούς, να ταξιδέψουμε την ελληνική καλλιτεχνική δημιουργία προς τα έξω και να κάνω κι άλλο σινεμά που το λατρεύω.»
Η κρίση που συνεχίζουμε να περνάμε έχει βοηθήσει την τέχνη ή όχι;
«Τη βοηθάει σε επίπεδο ανάγκης για έκφραση και δημιουργικότητα αλλά σε οικονομικό επίπεδο δεν τη βοηθάει καθόλου. Οι περισσότεροι ηθοποιοί δυσκολεύονται πολύ να ζήσουν, οι μουσικοί το ίδιο, τα χρήματα είναι ελάχιστα. Τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα. Δεν ξέρω αν αποφασίζει κανείς να γίνει καλλιτέχνης με στόχο να βγάλει χρήματα, έχουν υπάρξει περίοδοι όμως, στο παρελθόν, που είχες τη δυνατότητα να ζεις – αν όχι καλά τουλάχιστον αξιοπρεπώς – από το θέατρο, την τηλεόραση, τη μουσική. Πάντα ανάλογα με τις επιλογές που έκανε ο καθένας φυσικά. Τώρα δεν ισχύει αυτό. Οι καλλιτέχνες είναι όλο και περισσότεροι, πολλές οι καλλιτεχνικές παραστάσεις αλλά χωρίς πληρωμή ή με ελάχιστη πληρωμή. Πως ζουν, δεν ξέρω… Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι πολλοί παραγωγοί επικαλούνται την κρίση για να εξαθλιώνουν οικονομικά τους συντελεστές μιας παράστασης προφασιζόμενοι ότι τους δίνουν την ευκαιρία να δείξουν τη δουλειά τους. Το βρίσκω αδιανόητο. Δεν ισχύει για όλους τους παραγωγούς αυτό, το τονίζω, αλλά γι’ αυτούς που επικαλούνται την κρίση για να τα κρατούν στην τσέπη τους.»
Ποια θα ήταν τα τραγούδια του σάουντρακ της ζωής σου;
Αναφέρω ατάκτως ειρημένα όσα έχω λιώσει όταν ακόμα υπήρχαν κασέτες ή cd που σημαίνει ότι θα αδικήσω πάρα πολλή μουσική αλλά αλλιώς θα γεμίσω ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ σελίδες
Creedence Clearwater – Have you ever seen the rain
Gainsbourg – L’eau a la bouche
Piaf – Milord
Χατζιδάκις – Μια πόλη μαγική
Bizet – Carmen
Don McLean – American pie
Jackson Browne – Stay
Κατσιμίχες – Ρίτα Ριτάκι
Σαββόπουλος – Μια θάλασσα μικρή
Beatles – Girl
Pink Floyd – The wall
Tracy Chapman – Fast car
Bryan Adams – summer of ’69
Velvet Underground & Nico – Femme fatale
Michael Jackson – Man in the mirror
Ελευθερία Αρβανιτάκη – Εδώ να μείνεις
Βαγγέλης Γερμανός – γιατί σε θέλω
Χατζιδάκις – Ηθοποιός σημαίνει φως
Κραουνάκης – Κόκκινα γυαλιά
George Michael – Kissing a fool
Norah Jones – Don’t know why
Fleetwood Mac – Landslide
Cindy Lauper – Girls just want to have fun
Bruce Springsteen – Dancing in the dark
Λέω να σταματήσω γιατί η μουσική δεν τελειώνει πουθενά!!!!!
